به گزارش خبرنگار مهر، شب گذشته ۲۳ بهمن در هفتمین روز از برگزاری چهلمین جشنواره تئاتر فجر تماشاخانه ایرانشهر تنها میزبان یک اثر نمایشی بود. در این شب نمایش «آلنده نازنین» در سالن سمندریان این تماشاخانه و با رعایت پروتکل های بهداشتی به صحنه رفت و مورد استقبال مخاطبان نیز قرار گرفت.
این نمایش با مدت زمان ۱۲۰ دقیقه جزو تولیدات تازه تئاتر ایران به حساب می آید که پیش از این اجرای عمومی نداشته است و در بخش مهمان رقابتی چهلمین جشنواره تئاتر فجر حضور دارد. داوران دومین اجرای این نمایش را به عنوان اجرای داوری جشنواره دیدند.
به گفته برهمنی، «آلنده نازنین» یک بار ۲ سال قبل تمرین شده است اما به دلیل همه گیری کرونا اجرای کار به تعویق افتاد و گروه ترجیح داد اولین اجرای خود را در جشنواره تئاتر فجر داشته باشد. برهمنی که مخاطبان غیر تئاتری او را با بازی در فیلم سینمایی «ماهی و گربه» شهرام مکری به یاد می آورند پیش از این نمایش های «زندگی در تئاتر» و «سیزیف» را به صحنه برده که هر ۲ نمایش جزو آثار مورد توجه در زمان اجرای عمومی شان بودند.
محمدصادق گلچین عارفی نویسنده «آلنده نازنین» است و ۷ بازیگر آن اسماعیل گرجی، آزاده صمدی، علیرضا ثانی فر، سجاد حمیدیان، سهیل سهیلی، دنیا نصر، علی محمودی ترکیبی از اعضای گروه تئاتر «بالن» و هنرمندان شناخته شده هستند. آزاده صمدی و علیرضا ثانی فر بازیگران چهره نمایش «آلنده نازنین» هستند که البته هر ۲ کاملا در خدمت نقش و نمایش بودند. آزاده صمدی علاوه بر حضور پررنگ در آثار سینمایی و سریال های نمایش خانگی، ارتباطش را با تئاتر قطع نکرده و تلاش دارد حداقل سالی یک نمایش روی صحنه داشته باشد اما علیرضا ثانی فر را پیش از این تنها در آثار تصویری دیده بودیم و همین چند وقت اخیر نیز نقش متفاوتش در سریال «حرفه ای» که به تازگی به پایان رسیده است بسیار دیده شد. باوجودی که وی دانش آموخته تئاتر است اما در سال های اخیر بیشتر جذب سریال ها و آثار سینمایی شده و حضوری در تئاتر نداشته است اما اولین حضور این هنرمند بعد از سال ها در تئاتر تاثیرگذار از کار درآمده است. ثانی فر در این نمایش نقش تهیه ای کننده را بازی می کند که بیشتر از اینکه به فکر عملی کردن تفکرات کارگردان باشد، به فکر راهی برای فروش بیشتر نمایش است.
از ویژگی های این اثر نمایشی می توان به یکدستی بازی ها و تسلط بازیگران بر نقش هایشان اشاره کرد. مشخص است که گروه برای آماده سازی نمایش مدت زمان زیادی را تمرین کرده است. با وجودی که شب گذشته اولین اجرای نمایش «آلنده نازنین» بود و معمولا اجراهای جشنواره ای با کم و کاستی هایی در دکور، نورپردازی و حتی آماده نبودن بازیگران همراه هستند اما نمایش «آلنده نازنین» اثری آماده در اکثر جزئیات بود و شاید اگر برهمنی برای اجرای عمومی نمایش کار را کمی کوتاه تر کند مخاطبان با رضایت خاطر بیشتری از سالن نمایش خارج شوند.
نمایش «آلنده نازنین» درباره کارگردان تئاتری است که بعد از چندین پروژه شکست خورده در آرزوی اجرا کردن اثری باشکوه و جاه طلبانه درباره کودتا علیه سالوادور آلنده به دست پینوشه و نیروهای آمریکایی است. آن هم نه اجرایی معمولی، اجرایی با روشی منحصر به فرد و با رعایت هفت قانونی که خود آنها را نوشته و اصرار دارد مو به مو اجرا شوند. اما در ادامه روند داستان آنطور که باید پیش نمی رود و کارگردان نمی تواند آنچه را که مد نظر دارد، عملی سازد چون هر کدام از بازیگران، عوامل و تهیه کننده نمایش ساز خود را می زنند و کسی به نظرات کارگردان توجهی ندارد. کم کم کودتایی در پشت صحنه و علیه کارگردان شکل می گیرد و در پرده پایانی مخاطبان شاهد اتفاقات غیرمنتظره ای هستند ...
مشخص نیست نمایش در چه جغرافیا و کشوری رخ می دهد و حتی کاراکترها هم بدون نام هستند و با اسم سمت هایشان در نمایش مثل کارگردان، تهیه کننده، دستیار کارگردان، طراح لباس و ... خوانده می شوند اما اهالی تئاتر حتما با دیدن این نمایش احساس همذات پندازی زیادی با شخصیت های اثر می کنند چون هر کارگردان تئاتر حداقل یک بار اتفاقاتی را که برای کارگردان در طول نمایش رخ می‌دهد، تجربه کرده است؛ اتفاقاتی که در تئاتر ایران دور از انتظار نیست.