به گزارش خبرنگار مهر، ارکستر موسیقی «راز و نیاز» به سرپرستی و خوانندگی سالار عقیلی در پنجمین روز از برگزاری سی و هفتمین جشنواره موسیقی فجر کنسرتی را در تالار وحدت تهران برگزار کرد. این در حالی است که اجرای قطعات جدیدی که پیش از این منتشر نشده بود، از بخش‌های ویژه و متفاوت تازه‌ترین اجرای سالار عقیلی در تالار وحدت بود.
عقیلی در ابتدای این برنامه ضمن ابراز خرسندی از دیدار تازه‌اش با مخاطبان که پس از مدت‌ها دوری از کنسرت‌ها صورت گرفته بود، به اجرای چند قطعه پرطرفدار سال‌های اخیر خود که در قالب آلبوم، تک آهنگ و تیتراژ پیش روی مخاطبان قرار گرفته بود، پرداخت.
«دلبر جان»، «شرح روزگار»، «بی قرار»، «کجایی»، «برف پیری»، «لیلای من»، «کلنل»، «ایران»، «سرو زیر آب»، «چه بگویم»، «تنها می‌مانم»، «مادر»، «از تنهایی گریه مکن»، «خوشه چین»، «حانیه»، «تبریز در مه»، «ایران جوان» از جمله قطعاتی بودند که در این کنسرت برای حاضران در سالن اجرا شد.
عقیلی قبل از شروع هر قطعه به معرفی شاعر و آهنگساز اثر پرداخته و توضیحاتی را درباره این کارها ارائه می‌داد.
امیر حوتیان نوازنده پیانو، مونیکا لران – سانوا عندلیبی – امیر فیروز بخت – احسان شامی نوازندگان ویولن، امیرحسن طائی نوازنده ویولن آلتو، داود منادی نوازنده ویولنسل، سحاب تربتی نوازنده تمبک، روزبه زرعی نوازنده کاخن، محمد یدالهی نوازنده کیبورد، صابر سوری، امید جبار پور درامز، حمید عرفان طلب نوازنده گیتار باس، محمدرضا محمدی نوازنده قانون، نیما گلپایگانی نوازنده سازهای کوبه‌ای گروه اجرایی ارکستر «راز و نیاز» را تشکیل می‌دادند.
وی پس از اجرای قطعه «برف پیری» به آهنگسازی جواد لشگری به بیان خاطره‌ای از این آهنگساز بزرگ اشاره کرد گفت: خاطرات بسیاری از استاد جواد لشگری به یاد دارم. خاطرم است هر از گاهی که کاری می‌ساخت با من تماس می‌گرفت و می‌گفت «سالار یک کار جدید ساخته‌ام به منزل ما بیا و کار را گوش کن و اگر دوست داشتی آن را بخوان».باید بگویم این بزرگان گنجینه‌های موسیقی ایران هستند که متأسفانه یک به یک از بین ما رفته‌اند.
این خواننده قبل از اجرای قطعه «تنها می‌مانم» اشاره داشت: این قطعه تیتراژ سریال «برادر جان» است که با هنرمندی استاد علی نصیریان پیش روی مخاطبان قرار گرفت و برای من دربرگیرنده خاطرات تلخ و شیرینی است که امیدوارم برای شما نیز خاطره ساز بوده باشد.
تک آهنگ «بی قرار» به آهنگسازی حمیدرضا گلشن و شعری از سعید میرزایی و همچنین قطعه «مادر» از جمله کارهایی بود که این خواننده برای نخستین بار در کنسرت تازه‌اش اجرا کرد و اشاره داشت: «بی‌قرار» چند ساعت قبل از اجرای این کنسرت در فضای مجازی منتشر شد و سال‌ها قبل با آهنگساز این اثر که از خواننده‌های موسیقی ایران است، در هنرستان موسیقی همکلاس بوده‌ام.
سالار عقیلی قبل از اجرای قطعه «مادر» به آهنگسازی ابوالفضل صادقی نژاد و شعری از محمدرضا یار که از قطعات آلبوم «شهر خاموشی» است بیان داشت: این اثر حدود دو سال گذشته ساخته شده و پس از انتشار آن با بازخوردهای بسیار خوبی از سوی مخاطبان روبرو شدیم اما به دلیل شیوع کرونا و تعطیلی کنسرت‌ها فرصتی به وجود نیامد و نتوانستیم این کار را برای مادران عزیز ایران زمین روی صحنه اجرا کنیم، مادرانی که قلبشان برای آینده فرزندان این سرزمین می‌تپد. این کار را به مادران زحمتکش ایران زمین تقدیم می‌کنم و از همین جا بر دستان مادرم که نقش بسزایی در زندگی من داشته است بوسه می‌زنم.
این خواننده موسیقی ایرانی در توضیح قطعه «شرح روزگار» با شعر محمد صالح‌علا و آهنگسازی حمیدرضا گلشن هم توضیح داد: این اثر تیتراژ سریال «کن – پامنار» به کارگردانی اشکان درویشی است که به بچه‌های کار افغانستان اشاره دارد و به گفته این خواننده به زودی منتشر خواهد شد.
سالار عقیلی در بخش معرفی مهمانان این کنسرت از مبتلا شدن خود به کرونا گفت و افزود: متأسفانه چندی قبل به بیماری کرونا مبتلا شدم اما این خبر رسانه‌ای نشد به این جهت که عادت به رسانه‌ای کردن خبرهای بد ندارم و می‌دانم مخاطبان ما از شنیدن چنین اخباری ناراحت می‌شوند. اما طی این مدت زمان دکتر صمدایی بسیار دلسوزانه و عاشقانه به من کمک کردند چرا که ۸۰ درصد ریه‌ام درگیر این بیماری شده بود و قطعاً اگر زحمات این دکتر عزیز نبود شاید من هم در بین شما نبودم و بسیار زحمت کشیدند تا من امشب در کنار شما باشم و برای شما بخوانم.
وی در بخش دیگری از کنسرت خود بود که به اجرای زنده هفته گذشته خود با گروه «راز و نیاز» در اکسپو دبی اشاره و از حمایت‌کنندگان این برنامه قدردانی کرد. این در حالی است که بخشی از این برنامه به دونوازی ساز قانون و تنبک به نوازندگی محمدرضا محمدی و سحاب تربتی همچنین دو نوازی ساز تنبک و کاخن با هنرمندی سحاب تربتی و نیما گلپایگانی اختصاص پیدا کرده بود.
قطعه پایانی این کنسرت «ایران جوان» یا سرود «وطن» به آهنگسازی پیمان سلطانی و با شعری از بیژن ترقی بود اما با تشویق حاضران در سالن قطعه «وطن» نیز به اجرا درآمد.