به گزارش خبرگزاری مهر، در سال‌های گذشته همواره از سوی جریان سلطنت طلب گفته می‌شد و می‌شود که شاه آن چنان در جهت منافع ملی ایران با قدرت و استحکام کار می‌کرد که این مسئله حتی مورد انکار رسانه‌های خارجی قرار نمی‌گرفته و آنها همواره از شاه تعریف و تمجید می‌کردند و کارهای او را می‌ستودند!
به یک نمونه روشن می‌پردازیم، با وجود سرکوب خونین قیام ۱۵ خرداد توسط رژیم شاه روزنامه لاسوئیس در روزهای پس از سرکوب قیام می‌نویسد: شاهنشاه و دولت ایران دست به یک رشته اصلاحات اساسی زده‌اند که هدف آن واژگون کردن اساس ظلم و بی‌عدالتی و بنیانگذاری ایران نوین و پیشرفته است!
این روزنامه در ادامه بدون در نظر گرفتن رویدادهای خونین ۱۵ خرداد ادامه می‌دهد: تحولات اقتصادی و اجتماعی ایران به طور مسالمت‌آمیز و در کمال آرامش صورت می‌گیرد.
نادیده گرفتن رویدادهایی که حتی رژیم شاه نتوانسته بود آنها را انکار کند از جمله سرکوب ملت ایران در خیابان‌های تهران که به شهادت ده‌ها نفر منتهی شد و مسالمت‌آمیز خواندن اقدامات شاه از جمله عجایب روزگار است که در کشورهای پیشرفته‌ای که آزادی بیان شعار آنان است شگفت انگیز به نظر می‌رسد، با این وجود گذر زمان نشان داده است که مطبوعات غربی به راحتی می‌توانند در ازای دریافت رشوه چشم بر واقعیات ببندند و دروغ بنویسند. این البته تنها موردی نبود که بلافاصله پس از قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و در تطهیر و حمایت از رژیم پهلوی در رسانه‌های خارجی منتشر شد.
نوچه‌های آتاتورک به کمک شاه شتافتند!
روزنامه دنیا چاپ استانبول نوشت: طبقه روشنفکر از شاهنشاه پشتیبانی می‌کنند و ارتجاع در ایران محکوم به نابودی است.
روزنامه دنیا چاپ استانبول ۲۲ خرداد ۱۳۴۲ در مقاله‌ای تحت عنوان تفکیک دین از امور دولتی به قلم فالح رفعی آتای پس از اشاره به کشورهای غربی در قرون وسطی که در آن زمان کلیسا و مدارس دینی به غرب حکمرانی می‌کردند حوادث اخیر ایران را پیش کشیده و نوشت: «بنا بر آخرین اخبار رسیده از ایران مرتجعین به مخالفت با اصلاحات شاهنشاه برخاسته‌اند، وقتی طبقه روشنفکر از شاه پشتیبانی می‌کنند ارتجاع خواه‌ناخواه محکوم به نابودی و زوال است.»
روزنامه جمهوریت چاپ استانبول نیز به قلم کیهان ساغلامر مقاله‌ای پیرامون حوادث ایران نگاشت.
نویسنده پس از اشاره به خرابکاری‌های عده‌ای که با اصلاحات اساسی مخالفند متذکر شد شاه ایران برای رفاه و آسایش ملت ایران دست به اصلاحات وسیعی زد و برای رهاندن ایران از سیستم فئودالی و انطباق با قرن بیستم آستین‌ها را بالا زده است. با فساد و اختلاس و اسراف و کاغذ بازی مبارزه را آغاز کرده است.
حمایت روزنامه‌ها و رسانه‌های ترکیه از شاه امری طبیعی بود چرا که اقداماتی نظیر آنچه که شاه در ایران انجام می‌داد مدت‌ها پیش از آن از سوی آتاتورک در ترکیه صورت گرفته و این اقدامات الگویی برای فردی چون رضا شاه شده بود. با این اوصاف تخریب و تحقیر علما، روحانیون و مردمی که علیه فساد پهلوی قیام کرده‌اند از سوی نوچه‌های آتاتورک بعید به نظر نمی‌رسد و عجیب نیست.
گاردین چاپ لندن نیز در شماره مورخ ۱۰ ژوئن ۱۹۶۳ [۲۰ خرداد ۱۳۴۲] نوشت: بلوایی که چندی پیش وسیله کهنه پرستان و مخالفان اصلاحات اعلیحضرت شاهنشاه ایران در این کشور رخ داد به مدد پول، مواد خوراکی و وعده‌های تو خالی انجام گردید. منشا این سر و صدا و هیاهو از ناحیه کسانی بود که با اصلاحات ارضی و سایر طرح‌های مترقیانه شاه مخالف هستند.
این روزنامه سپس اضافه کرد؛ تردید نیست که شاه ایران به خاطر گام‌های بلندی که در راه اجرای اصلاحات و نجات دادن کشور از فساد برداشته‌اند مورد احترام کلیه محافل هستند.
درباره انتشار گزارشات تائیدی از رژیم شاه در نشریات و رسانه‌های خارجی نباید از نقش ساواک غافل شد، ساواک مراقب بود تا خبرنگاران و نویسندگان نشریات خارجی که وارد ایران می‌شدند، مطالب خود را در راستای اهداف و خواسته‌های رژیم تنظیم کنند و از ارائه اخبار و گزارشاتی در مقابله با سیاست‌های حکومت و نیز انعکاس واقعیات تلخ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مردم ایران اجتناب کنند. در این راستا تطمیع نشریات و رسانه‌های خارجی با ستایش آنها از حکومت همراه بود.
ساواک مراقب بود، نشریات و روزنامه‌های خارجی که مطالبی در مخالفت با حکومت منتشر می‌کردند وارد کشور نشود. به رغم تمام تلاش‌هایی که ساواک برای جلوگیری از انتشار مطالب مخالف نشریات و رسانه‌های خارجی انجام می‌داد، هر از گاه مطبوعات و رسانه‌های خارجی اخباری درباره نواقص و مشکلات موجود در نظام سیاسی ایران منتشر می‌کردند.
ساواک برای ساخت فیلمهای تبلیغاتی درباره رژیم پهلوی و نقش آن در توسعه و پیشرفت کشور و ارائه چهره‌ای سراسر به اصطلاح «گل و بلبل» از ایران، با برخی گروه‌های هنری، رسانه‌ای و فیلم‌سازان و مستندسازان اروپا و آمریکا مذاکره داشت و با همکاری وزارت امور خارجه و وزارت دربار، گروه‌هایی از این دست، با صرف هزینه‌های کلان، به ایران دعوت می‌شدند تا فیلمهایی تبلیغاتی به نفع حکومت تهیه کرده و در رسانه‌های خارجی به نمایش گذارند. [۱]
پس از پیروزی انقلاب اسلامی مشخص شد که «اردشیر زاهدی» سفیر ایران در امریکا از بودجه ملت مستضعف ایران برای خرید رسانه‌ها و رجال امریکایی برای سرپوش گذاشتن بر جنایات رژیم پهلوی استفاده می‌کرده است. دیگر سفرای شاه در باقی کشورها نیز چنین مسئولیت‌هایی به دوش داشتند یعنی بخشیدن از کیسه خلیفه برای تطهیر چهره پهلوی ولی این چهره تطهیر شدنی نبود.
[۱] رسانه‌های خارجی چگونه رژیم پهلوی را بزک می‌کردند؟، کیهان، ۲۸ بهمن ۱۳۹۵