به گزارش خبرنگار مهر، مروری بر آمارهای وزارت صنعت، معدن و تجارت، در دهمین ماه سال جاری نشان می‌دهد که از ۲۸ کالای صنعتی ۱۰ کالا و از ۱۲ کالای معدنی ۵ کالا نسبت به مدت مشابه پارسال روند نزولی را تجربه کرده و ۱۸ کالای صنعتی و ۷ کالای معدنی نیز افزایش تولید داشته‌اند.
بر این اساس تولید کامیون، کامیونت و کشنده، در صدر رشد تولیدات صنعتی و معدنی در ۱۰ ماه اول سال ۱۴۰۰ با ۷۱.۸ درصد رشد قرار گرفته و پس از آن نام صنایعی همچون روغن نباتی با ۳۳.۷ درصد، چرم با ۳۷.۹ درصد، ماشین لباسشویی با ۲۳ درصد، شمش آلومینیوم با ۲۴.۸ درصد، اتوبوس، مینی‌بوس و ون با ۲۹.۹ درصد، دوده با ۱۸.۸ درصد، شیشه با ۱۷.۳ درصد، کمباین با ۱۰.۸ درصد، نخ فیلامنت پلی استر با ۱۴.۴ درصد، ظروف چینی با ۹.۷ درصد، یخچال و فریزر با ۹ درصد، نئوپان با ۱۰.۷ درصد، کاتد مس با ۴.۸ درصد، انواع کاغذ با ۵.۳ درصد، روغن صنعتی و موتور با ۴.۲ درصد، تراکتور با ۵.۱ درصد، الیاف پلی استر با ۵.۱ درصد، کولر آبی با ۵.۲ درصد، پتروشیمی با ۲.۱ درصد، کارتن ۰.۴ درصد، انواع سواری ۱.۱ درصد، آلومینا با ۰.۶ درصد و ظروف شیشه‌ای ۱.۱ درصد به چشم می‌خورد.
تداوم کاهش تولید مواد اولیه صنایع
نکته قابل توجه آنکه مشابه آذر ماه در بخش مواد اولیه برخی صنایع همچنان شاهد کاهش تولید هستم آن هم در شرایطی که اغلب تولیدکنندگان محصول نهایی از قیمت بالا و متغیر مواد اولیه گلایه دارند؛ به عنوان نمونه در حوزه‌هایی همچون سیمان، فولاد، کنسانتره و الیاف که مواد اولیه صنایع دیگر محسوب می‌شوند تولید کاهش یافته که همین امر می‌تواند توازن بازار و قیمت کالاها را بر هم بزند.
بر همین مبنا سموم دفع آفات با ۲۹.۸ درصد، فولاد خام با ۲ درصد، محصولات فولادی با ۴.۷ درصد، لاستیک خودرو با ۴.۳ درصد، نخ سیستم پنبه‌ای با ۱۵.۲ درصد، کنسانتره ذغالسنگ ۱۲ درصد، سیمان با ۸.۴ درصد، وانت با ۴.۲ درصد، پودر شوینده با ۱۵.۹ درصد، فیبر با ۸.۶ درصد، الکتروموتور با ۱۷.۵ درصد، کاشی و سرامیک با ۳ درصد، انواع پاپوش و کفش با یک درصد، تلویزیون با ۰.۱ درصد، چینی بهداشتی با ۱۷.۶ درصد و الیاف اکریلیک با ۷۵.۴ درصد با کاهش تولید مواجه شده‌اند.
همچنین باید اشاره شود که اغلب کالاهایی که با کاهش تولید مواجه شده‌اند در بازارهای جهانی جایگاهی دارند و رشد تولید آنها می‌تواند نه تنها برای پاسخگویی به نیاز داخلی و عدم خروج ارز از کشور برای وارداتشان مورد استفاده قرار گیرد، بلکه می‌توانند با صادرات مناسب برای کشور ارزآوری هم داشته باشند. از این رو دولت باید برای سرپا ماندن این صنایع تدبیری اساسی بیاندیشد.