خبرگزاری مهر- گروه بین الملل: دولت مسکو از همان آغاز بحران اوکراین، بارها تاکید کرد که به دنبال جنگ نیست اما از غرب می‌خواهد دغدغه‌های امنیتی روسیه را مورد توجه قرار دهد. مسکو بیش از هر چیز خواهان آن است که ناتو به عهدی که در سال ۱۹۹۷ و پس از پایان جنگ سرد داده بود عمل کند. این وعده شامل عدم پیشرفت پیمان آتلانتیک شمالی به سمت شرق و مرزهای سرزمینی روسیه بود.
ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در سخنرانی سه روز قبل خود همزمان با به رسمیت شناختن جمهوری‌های دونتسک و لوهانسک در شرق اوکراین، در این باره گفت: امروز یک نگاه به نقشه کافی است تا ببینیم چگونه کشورهای غربی به وعده‌های خود مبنی بر جلوگیری از حرکت ناتو به شرق عمل کرده‌اند. آنها به سادگی ما را فریب دادند. ما پنج موج از گسترش ناتو را یکی پس از دیگری دریافت کردیم.
وی توضیح داد که لهستان، جمهوری چک، مجارستان در سال ۱۹۹۹، بلغارستان، استونی، لتونی، لیتوانی، رومانی، اسلواکی و اسلوونی در سال ۲۰۰۴، آلبانی و کرواسی در سال ۲۰۰۹، مونته نگرو در سال ۲۰۱۷ و مقدونیه شمالی در سال ۲۰۲۰ به عضویت ناتو پذیرفته شدند.
اکنون در ادامه این بدعهدی، ناتو به دنبال آن است تا اوکراین را هم به عضویت خود بپذیرد. تحقق این هدف، به معنی استقرار نیروها و تجهیزات نظامی پیمان آتلانتیک شمالی در مجاورت مرزهای روسیه است تا به این ترتیب پروژه مهار و بازدارندگی دولت پوتین تکمیل شود.
عضویت اوکراین و همچنین گرجستان در ناتو، خط قرمز روسیه است چرا که به طور مستقیم تهدیدی برای امنیت ملی این کشور تلقی می‌شود.