خبرگزاری مهر - گروه بین الملل: کاخ سفید بعد از مکثی طولانی در پاسخ به درخواست کمک اوکراین، بالاخره در سومین روز نبرد و در حالی که نیروهای روس به کی یف رسیدند، اعتراف کرد که «جنگ با روسیه به نفع ما نیست»!
این اعتراف قطعاً کام «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین را بیش از هر کس دیگر تلخ کرد، کمدینی که از صحنه یک سریال طنز پرمخاطب، خود را به صحنه سیاست پرت کرد حال آنکه نمی‌دانست با همه مهارتی که در بازیگری دارد، در برابر آنها که سال‌ها مشق سیاست کرده‌اند، بازی می‌خورد.
رئیس جمهور خنده روی اوکراین که این روزها مشکل می‌تواند بغض سرخورده در گلویش را پنهان کند، حتی یک هفته قبل از آغاز جنگ، در جریان کنفرانس امنیتی مونیخ، از ناتو می‌خواست که «صادق» باشد و اگر خواهان پذیرش عضویت اوکراین نیست، حداقل به این قضیه اعتراف کند.
اما پیمان آتلانتیک شمالی به رغم این ادعا که درهایش را به روی کشورهای متقاضی عضویت باز گذاشته، هرگز خیال آن را نداشت که اوکراین را زیر پر و بال خود بگیرد.
توجیه آمریکا و اروپا برای عدم دفاع از اوکراین
در تکمیل پاسخ این پرسش که چرا آمریکا و شرکای اروپایی از اعزام نیرو به اوکراین خودداری کردند، بیم درگیری قدرت‌های جهانی که می‌تواند به بروز جنگ جهانی سوم منجر شود، پررنگ‌ترین جایگاه را داردبرای آمریکا و شرکای اروپایی، درخواست ساده لوحانه زلنسکی برای عضویت اوکراین در ناتو، فقط یکی از کارت‌های متعددی بود که گمان می‌رفت در قمار سیاست، آنها را به سمت تکمیل پروژه مهار و بازدارندگی روسیه پیش ببرد.
نتیجه آنکه «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو هرگز نگفت که درهایش را به روی اوکراین می‌بندد، اما اعضای کلیدی این پیمان نظامی با مهارتی که در بازی با کلمات داشتند، مفهومی مشابه را به دولت کی یف منتقل کردند. برای مثال «فلورانس پارلی» وزیر دفاع فرانسه، در توجیه عدم دخالت نظامی در بحران اوکراین گفت «اروپا و آمریکا، هیچیک طالب تقابل مستقیم با مسکو نیستند چراکه روسیه یک کشور هسته‌ای است».
درگیری آمریکا، فرانسه یا انگلیس که خود در شمار قدرت‌های هسته‌ای هستند با روسیه، می‌تواند دایره نبرد را از تسلیحات متعارف بیرون برده و به جنگ هسته‌ای سوق دهد حال آنکه جهان به رغم همه اصطکاکی که در لایه‌های قدرت به وجود آمده، آمادگی رویارویی با چنین سناریویی را ندارد.
در تکمیل پاسخ این پرسش که چرا آمریکا و شرکای اروپایی از اعزام نیرو به اوکراین خودداری کردند، بیم درگیری قدرت‌های جهانی که می‌تواند به بروز جنگ جهانی سوم منجر شود، پررنگ‌ترین جایگاه را دارد حال آنکه غرب گمان می‌کند در بلند مدت می‌تواند روسیه را با ابزارهای موجود در جنگ اقتصادی زمین گیر کند.