به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه شعر «نریان» سروده ابوالفضل یوسف آبادی با شمارگان ۵۰۰ نسخه، ۱۲۲ صفحه و بهای ۴۰ هزار تومان توسط انتشارات سمت روشن کلمه در بندرعباس منتشر شده است.
«نریان» تازه‌ترین کتاب این شاعر سبزواری است. یک مرور کلی نشان می‌دهد که کتاب، به دو بخش شعرهای موزون و سپید تقسیم شده است. دو جریانی که فراتر از شکل و قالب در ادبیات امروز مطرح هستند و معمولاً شاعران امروز تلاش می‌کنند هر کدام از این دو جریان ادبی را به شکل مجموعه‌ای مستقل روانه بازار چاپ و نشر کنند. اما این اصرار ابوالفضل یوسف آبادی بر همجواری شعرهای موزون و سپیدش، مخاطب را به فراست مقایسه می‌اندازد. مقایسه‌ای که سربلندی شاعرِ مجموعه نریان را به همراه دارد دو فرم متفاوت آنچنان در جوار یکدیگر به یک توالی و پیوستگی خاصی رسیده‌اند که مخاطب کمتر تفاوت فرمی را احساس می‌کند.
یوسف آبادی در مجموعه نریان بیش از آن که به تفاوت فرمی در شعرهایش حساسیت نشان دهد تلاش دارد زبان روایت در شعرهایش را متناسب با محتوای ارائه شده برگزیند زبانی که گاهی لطافت برآمده از آن بیش از هر گزینه‌ای به چشم می‌آید: «و زندگی دو سه خط کوه و چای و لیوان است / نشاطِ بادِ خُنک لای موی عریان است» یا گاهی در این شعر حتی ریتم و هارمونی درونی واژگان هم تداعی رنج و خشونت می‌کنند: «در من رضاخانی تناسخ کرد دیشب / تا از سرت چادر سیاهت را بگیرم»
با اینکه حجم شعرهای موزون کتاب بیشتر است اما شاعر عنوان کتاب را از یکی از شعرهای بخش سپید یعنی شعر «پایان» گرفته است. شعری که در میان شعرهای مجموعه جایگاه ویژه‌ای دارد. به عنوان شعر پایانی کتاب با بهره گیری از عنصر روایت شاعر توانسته است مانند برشی از یک داستان دست به خلق و آفرینش شخصیت‌ها بزند: به نریان سلام برسان / بگو که از غریبگی دردام / تمام من پر از خالی است / و می‌آیم / بگو هوای شیهه کند / …