به گزارش خبرنگار مهر، رایزنی فرهنگی ایران در الجزایر طی مطلبی به معرفی کتابخانه و دیوان انتشارات موزه ملی هنرهای زیبا در الجزایر پرداخته است. درباره تاریخچه این موزه باید گفت که در تپه‌ای جنگلی مشرف به دریا بین حاما و ریاض الفتح، موزه عمومی ملی هنرهای زیبا، سفری فرهنگی را در ۶ قرن تاریخ هنر جهان، با مجموعه‌ای بدیع و کمیاب برای بازدیدکنندگان ترتیب می‌دهد. این مجموعه موزه ملی هنرهای زیبای الجزایر را به یکی از مهم‌ترین گنجینه‌های هنری این کشور تبدیل کرده است.
این موزه توسط هنرمند هیپولیت لازرگ در سال ۱۸۷۵ تأسیس شد، زیرا شهرداری الجزیره آثار هنری او را که حاصل کارگاه‌های تخصصی بنیاد در هنرهای زیبا بود، حفظ کرد و تا سال ۱۸۹۷ که دست اندرکاران فرهنگی الجزایر مجموعه بزرگی از آثار هنری باستانی و اسلامی را جمع آوری کردند، این مجموعه به یک موزه تمام عیار تبدیل شد.
با افزایش آثار هنری، ویلایی به نمایش این آثار اختصاص یافت. ویلا به عنوان موزه رسمی در سال ۱۹۳۱ افتتاح شد. سپس یک بار در معرض انفجاری به دست سازمانی تروریستی با عنوان «دست‌های سیاه» قرار گرفت. دولت اشغالگر فرانسه برای انتقال ۳۰۰ تابلو به موزه لوور پاریس تلاش کرد.
در سال ۱۹۶۲ موزه دوباره افتتاح شد. تابلوهایی را که به خارج از کشور برده بودند به تدریج عودت داده شد. با رسیدن سال ۱۹۶۸، ۱۵۷ تابلو دوباره به موزه بازگشت. تنوع هنری این موزه در حال حاضر شامل حدود ۸۰۰۰ نقاشی است که بزرگترین موزه در شمال آفریقا بلکه در کل قاره آفریقا محسوب می‌شود.
این موزه آثار مهمی را از دوران‌های مختلف تاریخی و سبک‌های متنوع هنری دارد و شامل آثاری از قرون چهاردهم، پانزدهم و شانزدهم هنر اروپایی، نقاشی‌هایی از هنر یونانی، سوئیسی، فنلاندی، هلندی، ایتالیایی و نقاشی‌هایی از هنر فرانسوی است.
این موزه با تالار «عایشه حداد» نیز تزئین شده است که شاهکارهای بسیاری از «هنر بدوی اروپایی» از ویژگی‌های آن است. اثر الگو برداری شده از پرتره «الکساندر دو مدیسیس» (قرن ۱۶) توسط هنرمند ایتالیایی، جاکوپو کاروچی، معروف به «پونتورمو» که در سال ۲۰۱۰ در مرکز حفاظت و مرمت موزه بازسازی شد. تابلوی «تعمید مسیح» اثر هنرمند ایتالیایی «بارناباس دو مودنا» (۱۳۲۸-۱۳۸۶) که در تالار «عایشه حداد» نیز به نمایش درآمده، قدیمی‌ترین تابلوی این موزه است که قدمت آن به سال ۱۳۶۷ برمی‌گردد.
موزه ملی هنرهای زیبای الجزایر یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری در پایتخت این کشور یعنی الجزیره به شمار می‌رود.
کتابخانه و دیوان انتشارات موزه
موزه هنرهای زیبا با دارا بودن کتابخانه بزرگی به سبک اروپایی در سال ۱۹۴۲ افتتاح شد و بیش از ۱۰ هزار مرجع، شامل کتاب، مجله و انتشارات قدیمی درباره تاریخ هنر، باستان‌شناسی و معماری متمایز است.
قدیمی‌ترین این کتاب‌ها به قرن هفدهم بر می‌گردد و بیشتر از نویسندگان اروپایی و به زبان‌های اصلی اروپایی - اعم از باستانی و فعلی - مانند لاتین، ایتالیایی، فرانسوی و انگلیسی به علاوه عربی است.
این کتابخانه کلاسیک شامل طبقاتی است که می‌توان از طریق پله‌های چوبی عتیقه بالا رفت. همچنین شامل بسیاری از مبلمان‌های اصلی موزه است. علاوه بر این، با نقاشی‌های هنرمندانه خانم بایه محی الدین تزئین شده است که از اهداف پژوهشی محققان الجزایری و خارجی به شمار می‌رود.
نه چندان دور از کتابخانه و در تالار محمد راسم - که آثار مینیاتوری پیشگام این هنرمند را در خود جای داده است - «دیوان انتشارات» قرار دارد که سرشار از حدود ۱۵۰۰ نشریه تاریخی باستانی و نسخه خطی متعلق به موزه است که توسط مرکز مرمت موزه، که ۹۰ سال پیش درهای خود را به روی عموم باز کرده است، از آن مراقبت و نگهداری می‌شود.