به گزارش خبرنگار مهر، «وقتی دریا دوره، باید به تنگ راضی باشی؟! عشق چیز عجیبیه، مثل یک معجزه روح را تازه می‌کنه و قفست را می‌شکنه....ما ماهی‌های سرخی بودیم که از تنگ بیرون پریدیم؛ آخه یک نفر فانوس دریایی را روشن کرده بود!».
تئاتر «تنگهای شکسته» از جمله نمایش‌هایی است که در بخش نمایش صحنه‌ای نخستین روز از سومین جشنواره تئاتر روح الله به اجرا در آمد.
این تئاتر با جملات ادبی نمایشی آغاز می‌شود و در قالب داستانِ عشق میان دختر سرهنگ و امیر؛ یکی از دانشجویان مبارز، جلوه‌هایی از روزهای انقلاب، تظاهرات سال ۵۷ و شکنجه‌های ساواک علیه مبارزان را به تصویر می‌کشد.
تقابل عشق با عشق، در روزهای خون و مبارزه
تئاتری که تقابل عشق با عشق را به نمایش می‌کشد و در تقابل عشق درونی امیر به دختر سرهنگ و عشق بیرونی «امیر» به راه امام، هر بار سخنانی به یادماندنی از امام خمینی (ره) در روزهای انقلاب به پیشبرد مسیر تئاتر کمک می‌کند؛ امام تبعیدی که به گفته امیر «بهترین راه را نشان مردمی داده که در خواب زمستانی غرق بودند».
نمایش با تصویر کشیدن نمادین روزهای مبارزه پیش می‌رود؛ صحنه‌های مختلفی از درگیری مردم با ساواک، دعوای پونه با پدر، مبارزات دانشجویی، اندیشه امام در ارتباط با جایگاه والای بانوان و غیره به صحنه ذهن مخاطبان می‌رود.
جملات ادبی به یادماندنی در این نمایش روزهای سال ۵۷ و باورهای مردم را تصویر می‌کند، «پشت این دیوارها چیه؟، انتهای شب»، «پشت ابرهای تیره خورشیده، پشت هر شبی هم صبح»، «می دونی چرا مردم از مرگ نمی‌ترسند چون بدتر از سرب داغ، داغ ظلمه!» و صحنه‌های آهسته از تظاهرات خون و گلوله با هنرمندی بازیگران، فضای آن روزها را در قالب سخت تئاتر به زیبایی ترسیم می‌کند.
جایگاه والای زنان در سخنان امام خمینی (ره)
کارگردان این تئاتر در گفت و گو با خبرنگار مهر، در ارتباط با تئاتر تنگهای شکسته می‌گوید: این نمایش در ارتباط با تظاهرات مردم در سال ۵۷ به رهبری امام خمینی (ره) است و سعی کردیم اندیشه‌های امام خمینی (ره) در ارتباط با جایگاه والای زنان، استقلال کشور و آزادی از جور ظالمان را به تصویر بکشیم.
علی گنجی با توجه به اینکه اجرای این نمایش به دلیل کرونا و تعطیلی جشنواره سوم تا دو سال به تأخیر انداخته شده است، گفت: مجبور به تغییر بازیگران شدیم و نمایش را برای جشنواره در طول دو ماه با فرصت کم آماده کردیم.
وی بیان کرد: علی حسن‌زاده، میثم صادقی، سهند علاقه مند، آرزو مرادی و علی گنجی از بازیگران این نمایش هستند و هانیه تائبی نمایشنامه این تئاتر را نگاشته است.
کارگردان تنگهای شکسته با بیان اینکه سوژه این نمایش را بسیار دوست داشته است، گفت: این نمایشنامه در میان دیگر تئاترهایی که در طول دو سال گذشته دیدم مستقیم بر شخصیت امام خمینی (ره) و رفتارها نظرات ایشان برای ایجاد یک کشور مستقل و کارایی آنها در زندگی ما متمرکز شده بود.
جدای از جملات نمادین که به زیبایی در این تئاتر سال‌های ۵۷ را به تصویر می‌کشد، باید گفت کلیت نمایشنامه این تئاتر بسیار کلیشه‌ای است، عشق و شکنجه‌های دوران ساواک موضوعی است که در فیلم‌ها و سریال‌های با موضوع انقلاب بسیار شاهد آن بوده‌ایم و این نمایش نیز نتوانسته از این معضل جشنواره‌های موضوعی یعنی کلیشه سازی رها شود، موضوعی که در طول سه دوره جشنواره روح الله بسیار شاهد بوده‌ایم و البته چیز عجیبی نیست و با توجه به کمبود محتوا از ارشز نمایش کم نمی‌کند.
دلیل تکراری و متوقف شدن جشنواره‌های موضوعی
در این ارتباط مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در گفت و گو با خبرنگار مهر می‌گوید: مشکل مهمی که جشنواره‌های هنری با آن روبرو هستند، تکراری شدن و متوقف شدن آنها پس از مدت زمانی کوتاه است، موضوعی که جشنواره تئاتر روح الله باید تلاش کند تا از آن بر حذر باشد.
کوروش زارعی افزود: امام خمینی (ره) شخصیت بی نظیری دارد که در همه جنبه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، معنوی بی‌بدیل بوده است و می‌توان هزاران مطلب و تئاتر در هر یک از این جنبه‌ها به کار برد.
نمایشنامه خوب مشکلی اصلی تئاتر در کشور است
وی با اشاره به اینکه نمایشنامه خوب مشکلی اصلی تئاتر در کشور است، تاکید کرد: با توجه به شخصیت خاص امام خمینی (ره) لازم است، پژوهشگران این حوزه با نمایشنامه نوسان مرتبط شوند تا با جشنواره روح الله با غنی شدن در این زمینه بتواند، به یک رویداد ماندگار در تاریخ هنری کشور تبدیل شود.
مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری بیان کرد: این امر نیازمند کار در دراز مدت است، آموزش نمایشنامه نویسان در ارتباط با شخصیت حضرت امام خمینی (ره) در کنار استفاده از نویسندگان متبحر و به کار گرفتن پژوهشی‌هایی که به جای استفاده در مسیر صحیح اغلب در کتابخانه‌ها خاک می‌خورند می‌تواند در این امر بسیار کمک کننده باشد.
بازی بازیگران در این نمایش دیدنی است، گرچه فرصت کم برای تمرین، تا حدودی از تسلط بازیگران در برخی صحنه‌ها کاسته است اما به طور کلی اغلب بازیگران به خوبی توانسته‌اند از پس نقش خود برآیند.
زندگی کردن فقط نفس کشیدن نیست!
صدای امام پخش می‌شود، پونه که ابتدا چندان موافق راه امیر نبوده، حالا همراه جریان انقلاب شده است: «این صدا بهم یادآوری کرد زندگی کردن فقط نفس کشیدن نیست...... این فرد به ما یاد داد که جایگاه زن بالاتر از اون هست که کسی خردش کنه..... من از راهم برنمی گردم».
به انتهای نمایش می‌رسیم، حالا نمادهای ابتدای تئاتر بهتر برای مخاطب آشکار می‌شود: «وقتی دریا دوره باید به تنگ راضی باشی؟؟..... اومدم با هم تنگ را بشکنیم! عشق چیز عجیبیه، مثل یک معجزه روح را تازه می‌کنه و قفست را می‌شکنه....ما ماهی‌های سرخی بودیم که از تنگ بیرون پریدیم آخه یک نفر فانوس دریایی را روشن کرده بود.»