شهرام کرمی نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر در آستانه چهلمین روز درگذشت سعید تشکری نمایشنامه نویس و نویسنده فقید، درباره جایگاه این هنرمند به خبرنگار مهر گفت: سعید تشکری یکی از بهترین نویسنده‌های کشور بود. فقدان و درگذشت‌اش جامعه هنری را سوگوار کرد ولی این خادم امام رضا (ع) اعتقاد داست که زندگی محل گذر است و بازگشت همه به سوی خداست. برای روح بزرگ سعید تشکری طلب آمرزش دارم.
وی با اشاره به اینکه سعید تشکری انسانی آرام، بی ادعا و دوست‌داشتنی بود، افزود: یکی از ویژگی‌های سعید این بود که عموم جامعه هنری دوست‌اش داشتند.
کرمی معتقد است تشکری یکی از بهترین نمایشنامه‌نویسان و همچنین نویسندگان داستان‌های دینی و مذهبی بود.
این هنرمند عرصه تئاتر یادآور شد: سعید در یک مقطع از نوشتن نمایشنامه فاصله گرفت و به سراغ داستان نویسی رفت که در آن عرصه هم موفق بود و آثارش به خوبی معرفی و گسترش پیدا کرد. یکی از بزنگاه‌های مهم در زندگی سعید تشکری این بود که ژانر کاری خود را عوض کرد و در ادبیات داستانی فعالیت کرد که در این حوزه نیز به مفاهیم دینی و معنوی توجه داشت.
این نمایشنامه نویس با سابقه در ادامه سخنان خود تأکید کرد: نکته مهمی که می‌خواهم در فقدان سعید تشکری به آن بپردازم این است که چه شد سعید به عنوان یک نمایشنامه نویس و هنرمندی که از اولین فعالان در حوزه تئاتر دینی بود، به سراغ داستان نویسی رفت. خلاء توجه به حوزه ادبیات نمایشی در کشور دلیل این اتفاق بود. ما نمایشنامه نویسان بسیار خوبی از نسل‌های گذشته و همچنین نسل جوان داریم ولی متأسفانه جریان نمایشنامه نویسی ما مورد حمایت قرار نمی‌گیرد.
کرمی متذکر شد: نبودن شرایط مناسب برای اشتغال و ارائه آثار نمایشنامه نویسان اولین دلیل برای مستمر نبودن فعالیت نمایشنامه نویسان است. نمایشنامه نویس با مشقت به خلق اثر می‌پردازد ولی اثرش نهایتاً یک یا ۲ اجرا اکتفا می‌کند. اگر اثر توسط ناشری هم منتشر شود عایدی مالی برای نمایشنامه نویس ندارد. متأسفانه این روند انگیزه خیلی از نمایشنامه نویسان ما را برای ادامه فعالیت نابود می‌کند. دلیل دوم این است که اساساً نمایشنامه نویسان در اکثر موارد برای ارائه اثر خود دچار چالش می‌شوند و با چالش‌هایی مواجه هستند، از این رو برخی علیرغم میل خود به کارگردانی روی می‌آورند.
وی در پایان سخنان خود تصریح کرد: این معضلات باعث شد تا نویسنده با استعدادی مثل سعید تشکری ترجیح بدهد وارد حوزه ادبیات داستانی شود. البته جای خوشحالی دارد که سعید به عنوان یک تئاتری در عرصه ادبیات داستانی هم موفق بود و در آن عرصه نیز به رشد و بلوغ رسید و صاحب دیدگاه در ادبیات داستانی شد.