به گزارش خبرگزاری مهر، حمید فدایی، گفت: کتیبه سه زبانه داریوش که در قسمت جنوبی تخت جمشید که به مناسبت پی‌بنای تختگاه حک شده است در حال فرسایش زود هنگام و آسیب جدی بود که با بررسی گروه باستان شناسی جهت حذف عوامل آسیب رسان به خصوص رطوبت برآمدیم.
وی تصریح کرد: یکی از دلایل آسیب‌های سطحی در سنگ‌های رسوبی و آهکی نفوذ آب ناشی از بارندگی در بالای پلکان‌ها بوده که به پایین نفوذ کرده و سپس به جداره داخلی سنگها می‌رسد این رطوبت املاح موجود در خاک را به سنگها منتقل کرده و پس از عبور از داخل سنگ و حمل املاح درونی سنگ به سطح می‌رسد پس از تبخیر آب از سطح بیرونی، املاح مضر روی سطح سنگ باقی می‌مانند این پدیده باعث می‌گردد در مدت کوتاهی سطح بیرونی سنگها که دارای نقوش برجسته و کتیبه هستند دچار آسیب و فرسایش شوند.
وحید بارانی باستان شناس پایگاه و سرپرست هیات کاوش کتیبه گفت: با مکاتبات انجام شده با پژوهشکده باستان شناسی محور کاوش در بهمن ماه سال جاری صادر گردید و با همکاری گروه باستان شناسی پایگاه عملیات کاوش آغاز گردید.
وی ادامه داد: با بررسی شرایط این کتیبه و البته اصل مداخله حداقلی، تصمیم به کاوش پشت کتیبه به منظور اجرای کانال ناکش دفع رطوبت در پشت کتیبه گرفته شد.
بارانی افزود: ایجاد این کانال ناکش با توجه به انباشت خاک و شیوه پرشدگی در پشت کتیبه به روش علمی باستان‌شناسی و با هدف حذف خاک‌های پشت کتیبه که عامل انتقال رطوبت به اصل کتیبه می‌باشد صورت گرفت.
او در پایان گفت: این کتیبه بر روی تخته سنگی بزرگ و یک پارچه به طول 8.15 متر (متن کتیبه 7.20) و ارتفاع 2.05 متر واقع در نمای جنوبی صفه حک شده است.