به گزارش خبرنگار مهر به نقل از زی نیوز، براساس این یافته‌ها، محققان می‌توانند اهداف دارویی بالقوه را برای درمان شناسایی کرده و درک هر دو بیماری افزایش می‌یابد.
مطالعات قبلی نشان داده است که در مبتلایان به اندومتریوز خطر ابتلاء به سرطان تخمدان اپیتلیال کمی افزایش می‌یابد.
دکتر «سالی مورتلاک»، سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: «اطلاعات بیشتری در مورد نحوه رشد آنها، عوامل خطر مرتبط با آنها و مسیرهای مشترک بین اندومتریوز و انواع مختلف سرطان تخمدان مورد نیاز است.»
اندومتریوز یک بیماری ناتوان کننده مزمن است که بر سلامت ۱ زن از هر ۹ زن در سنین باروری تأثیر می‌گذارد. در چنین وضعیتی، بافتی مشابه پوشش رحم در سایر قسمت‌های بدن رشد می‌کند و باعث درد و ناباروری می‌شود.
وی در ادامه افزود: «تحقیق ما نشان می‌دهد افرادی که دارای نشانگرهای ژنتیکی خاصی هستند که آنها را مستعد ابتلاء به اندومتریوز می‌کند، در معرض خطر بیشتر ابتلاء به برخی از زیرگروه‌های سرطان تخمدان اپیتلیال، عمدتاً سرطان تخمدان اندومتریوز قرار دارند.»
او همچنین گفت: «اگرچه این بیماری‌ها از نظر ژنتیکی مرتبط هستند، اما خطر ابتلاء به سرطان تخمدان برای مبتلایان به اندومتریوز به طور قابل توجهی افزایش نمی‌یابد.»
مورتلاک گفت: «به طور کلی، مطالعات تخمین زده اند که از هر ۷۶ زن، ۱ زن در معرض خطر ابتلاء به سرطان تخمدان در طول زندگی خود قرار دارد و ابتلاء به اندومتریوز این میزان را به ۱ در ۵۵ افزایش می‌دهد، بنابراین خطر کلی هنوز بسیار پایین است.»
این مطالعه ژن‌هایی را شناسایی کرد که می‌توانند هدف دارویی برای درمان اندومتریوز و سرطان تخمدان اپیتلیال در آینده باشند.
به گفته مورتلاک، «ما مناطق خاصی از DNA را بررسی کردیم که خطر ابتلاء به بیماری‌ها را افزایش می‌دهد و ژن‌هایی را در بافت تخمدان و رحم شناسایی کردیم که می‌توان آنها را برای درمان هدف قرار داد و ممکن است برای درک ارتباط بین این اختلالات و مختل کردن مسیرهای بیولوژیکی آغازکننده سرطان ارزشمند باشد.»
تیم تحقیق، ژنوم ۱۵۰۰۰ فرد مبتلا به اندومتریوز و ۲۵۰۰۰ فرد مبتلا به سرطان تخمدان را مقایسه کردند تا همپوشانی عوامل خطر بین این دو بیماری را پیدا کنند.