به گزارش خبرنگار مهر، «نوروز» از آیین‌های کهن ایرانی است که زمان پیدایش آن به قبل از حضور آریایی‌ها در فلات ایران و سلسله هخامنشیان برمی‌گردد. در ایران باستان «نوروز» جایگاه ویژه‌ای داشته است.
در ایران باستان برای «نوروز» آیین‌های مختلفی شکل گرفته بود که این آیین‌ها توسط مردمان آن دوران اجرا می‌شده است. برخی از این آیین‌ها به مرور زمان به دست فراموشی سپرده شدند و برخی نیز با تغییراتی که به درست یا اشتباه داشته‌اند، به زمان معاصر رسیده و همچنان اجرا می‌شوند.
قطب‌الدین صادقی پژوهشگر، مدرس، نویسنده و کارگردان با سابقه تئاتر ایران طی گفتگویی با خبرگزاری مهر به ذکر توضیحاتی درباره «نوروز» و «آیین‌های نوروزی» پرداخت.
وی در بخش اول گفتگوی خود به معنای اسطوره شناسی «نوروز» و شکل‌گیری آیین‌ها پرداخت؛ آیین‌های در ارتباط با ماوراءالطبیعه، آیین‌های مرتبط با طبیعت و آیین‌های در ارتباط با مرگ.
صادقی در بخش دوم گفتگوی خود نیز به وجه کشاورزی «نوروز» پرداخت.
به اعتقاد صادقی بسیاری از آیین‌های نوروزی برای آماده کردن زمین و فراهم کردن شرایط اولیه کشاورزی است.
وی در بخش دیگری از سخنان خود توضیحاتی درباره معنا و مفهوم «سفره هفت سین» و شکل‌گیری «جادو» و مفهوم آن از نگاه جامعه‌شناسی هنری ارائه داد.