خبرگزاری مهر، گروه استانها- اعظم محبی: رامیان، سرزمینی کهن محصور در میان کوه‌ها و جنگل‌ها و چشمه‌ها؛ این شهرستان که به «نگین سرسبز گلستان» معروف است در شمال شهرستان گنبدکاووس قرار دارد و از جنوب به رشته‌کوه‌های البرز ختم می‌شود.
رامیان پایتخت ییلاقی و تفرجگاه شاهان اشکانی بوده و در طول تاریخ توجه بسیاری از امرای فارس، ترک، مغول و عرب را به خود جلب کرده است.
زبان‌های رایج مردم این منطقه فارسی و ترکی بوده و حرفه مردم هم کشاورزی، دامداری و نوغانداری است.
هنر ابریشم‌بافی در این شهر از معماری و موسیقی و اشعار و داستان‌های بومی هم بیشتر به شهرت رسیده و تولید دستمال، رومیزی، سفره، حوله، عرقچین، جلیقه، پیراهن و البسه زنانه محلی از جنس ابریشم این شهر نه تنها در استان بلکه در کشور شهره است.
از غذاهای محلی رامیان هم می‌توان به چوز کبابی، قاورما، آش خمیری (نوعی آش رشته که با چاشنی رب انار ترش سرو می‌شود)، رشته‌پلو و ماهی و پرنده شکم پر و ماشلی آش اشاره کرد.
در این مجال به طور مختصر به معرفی بخشی از جاذبه‌های شهرستان رامیان می‌پردازیم.
حمام تاریخی
حمام تاریخی رامیان (معروف به گرمابه عروج یا اروج) در بازار قدیمی این شهر قرار دارد. این حمام در اوایل دوران سلطنت مظفرالدین شاه قاجار، به دست امیر سعدالله خان میرفندرسکی، حاکم زمان استرآباد بنا شده است.
حمام تاریخی رامیان، دارای بخش‌های متعددی از جمله رختکن یا همان سربینه، گرمخانه، پاشوره، خزینه و سالن اصلی استحمام است. همچنین ۱۲ طاق جناقی و سقف‌بندی در این حمام به چشم می‌خورد.
گرمابه عروج، در سال ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
قلعه میران
قلعه موران یا قلعه میران، قله‌ای به ارتفاع دو هزار و ۴۳۰ متر، در جنوب غرب شهر رامیان قرار دارد. برخی مدعی هستند که این قلعه، پایتخت ییلاقی اشکانیان بوده که تیرداد آن را ساخته و به دارا، اعطا کرده است.
سرزمین کهن رامیان با جاذبه‌های منحصر به فرد آماده پذیرایی از گردشگران است زمینی مسطح به مساحت سه کیلومتر مربع در بالای این قله قرار دارد که در ادوار مختلف تاریخی، پایتخت برخی حکمرانان بوده است.
بر فراز این قله و دامنه آن گیاهانی چون سرخدار، ممرز، راش، گردو، انجیلی، اورس، زرشک، رزماری، زعفران کوهی و سورنجان (حسرت) می‌روید و همچنین کنام گله اسبان وحشی و شوکا، خرس، گرگ، شغال، شاهین، عقاب و جغد است.
این قله با مساحتی بالغ بر ۶۰ هکتار وسیع‌ترین قله کشور محسوب می‌شود. با این حال، بیشتر جاذبه آن مدیون شکل منحصر به فرد و زیبای دیواره‌های صخره‌های گرداگرد آن است.
گُل رامیان
یکی از زیباترین جاذبه‌های گلستان، چشمه گُل رامیان است. این چشمه به صورت یک استخر طبیعی و بیضی شکل به طول ۹۰ متر و به عرض ۸۰ متر بوده و براساس کتب تاریخی عمق آن ۴۴ متر و به روایتی ۸۰ متر است.
چشمه گُل در پنج کیلومتری جنوب شهر رامیان قرار دارد و از سه طرف به جنگل و کوه و از یک طرف به زمین‌های زراعی متصل است.
کلمه گُل در زبان ترکی به منطقه‌ای گودِ عمیق که آب در آن جمع می‌شود، گفته شده و همچنین گُل، کلمه‌ای آرامی و به معنای چشمه جوشان هم است.
گل رامیان از چشمه‌های آهکی بوده و رنگ آن به دلیل عمق زیاد به صورت سبز تیره است.
پوشش گیاهی اطراف گُل را درختان پهن برگ، بلوط، درختچه‌های ولیک پوشانده و در نزدیکی این مجموعه دلپذیر و با اهمیت، ذخیره‌گاه جنگلی «زربین» واقع شده است.
منطقه گردشگری اولنگ
اولنگ در ۲۸ کیلومتری جنوب رامیان و در جاده رامیان- شاهرود واقع شده و منطقه مرتع حاصل خیز با بادهای همیشگی و خنک است.
جنگل النگ در ارتفاعات دو هزار و ۸۰۰ متری رامیان قرار دارد، این منطقه در نیمی از سال پوشیده از برف بوده و تابستان‌های خنکی داشته و همواره شاهد حضور خیل گردشگران است.
دشتی به نام «تخته بادو» در جوار اولنگ وجود داشته و همچنین قبل از این دشت فراخ و برف‌گیر جاده‌های پیچ‌درپیچ زیبا و جنگلی واقع شده است.
غار شیرآباد
غار طبیعی آبی شیرآباد یا همان غار دیو سفید، یکی از خاص‌ترین دیدنی‌های رامیان محسوب می‌شود. این غار در حدفاصل بین علی آباد کتول و آزادشهر و نزدیکی رامیان قرار دارد.
دهانه غار به قطر ۹ الی ۱۵ متر بوده و طول آن به حدود ۲۳۵ متر می‌رسد. میانگین عرض دالان این غار حدود سه متر است.
در میان این غار، آبی بسیار سرد جاری است که در نهایت به رودخانه شیرآباد و نهایتاً هفت آبشار می‌ریزد.
غار شیرآباد از نظر اکوسیستم یکی از مهم‌ترین ذخایر طبیعی منطقه به حساب می‌آید. در این غار به سبب شرایط مناسب زندگی، انواع گونه سمندر کور، زندگی می‌کنند که به دلیل زندگی در تاریکی اعصاب بینایی خود را به تدریج از دست داده‌اند.
آبشار شیرآباد
آبشارهای شیرآباد یا همان آبشارهای هفتگانه در دو کیلومتری روستایی با همین نام واقع شده است.
مسیر دسترسی به این آبشارها، از زیبایی خود آن چیزی کم ندارد. بزرگ‌ترین آبشار شیرآباد حدود ۳۰ متر ارتفاع دارد. آب این آبشار از میان صخره‌ای سنگی به پایین می‌ریزد. برخلاف بسیاری از آبشارهای دیگر، آب این آبشار با شیبی ملایم از روی سنگ به پایین می‌ریزد، به همین خاطر حوضچه‌ای آرام و تماشایی را تشکیل داده است.
عمق این حوضچه بین ۴۰ تا ۸۰ متر متغیر بوده و عمق آن در بخش ابتدایی آن حدود ۴۰ و در میانه آن به حدود ۸۰ متر می‌رسد.
آبشار خزه‌ای پشمکی
پشمکی منطقه‌ای ییلاقی در جنوب غربی رامیان است که حدود سه کیلومتر با روستای پاقلعه فاصله دارد، آب‌وهوای خنک این منطقه در فصل گرما و برف در فصل سرما پذیرای طبیعت دوستان است.
این منطقه که درست زیر قله قلعه میران قرار دارد دارای چشمه‌ها و آبشارهای فراوان بوده که بزرگ‌ترین آبشار آن در کنار جاده قرار دارد. غار پشمکی هم در این منطقه واقع‌شده است.
مسیر دسترسی به پشمکی جاده‌ای با طول ۱۶ کیلومتر آسفالت و دو کیلومتر خاکی مسطح و فشرده است.
امامزاده حلیمه خاتون (س)
از دیگر اماکن زیارتی و سیاحتی رامیان بقعه امامزاده بی بی حلیمه خاتون (س) است که نسبش به امام موسی بن جعفر (ع) می‌رسد. این امامزاده در ۲۵ کیلومتری شهرستان رامیان و در روستای الهادی واقع شده که بخشی از جاده آن آسفالت است.
روستای الهادی در ۲۰ کیلومتری جنوب رامیان واقع‌شده و حدود هزار و ۵۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.
مسیر امامزاده با پوشش زیبای جنگلی و با چشم‌اندازهای بدیع طبیعی و سحرانگیز و چشمه‌های خوشگوار نظر هر بیننده‌ای را جلب می‌کند.
اطراف امامزاده از میوه‌های جنگلی مانند تمشک، کندس، گل پر، آلوی جنگلی سرشار است و مسافران با تفرج و اتراق در دل کوهستان از مواهب طبیعت بهره‌مند می‌شوند.
فضای بکر و دست‌نخورده طبیعت اطراف امامزاده و هوای مطبوع کوهستان در بهار و تابستان وصف‌ناپذیر است و هرساله پذیرای گردشگران زیادی از سراسر کشور است.