خبرگزلری مهر؛گروه بین الملل: نشست وزرای خارجه آمریکا، رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی در سرزمین های اشغالی در حالی برگزار شد که هدف از آن مقابله با تهدیدهای ایران اعلام شد. وزرای خارجه رژیم صهیونیستی و آمریکا اعلام کردند که هدف آنها مبارزه با ایران و بازوان منطقه ای آن است.
این نشان می دهد که نشست شرارت در تل آویو با هدف مقابله با ایران تشکیل شده است. اما صرف نظر از این مباحث،باید به این سوال جواب داد که هدف رژیم صهیونیستی از ائتلاف سازی علیه ایران چیست؟
۱. برای ایجاد یک ائتلاف دو شرط از همه مهم تر است:
الف) متجانس بودن؛
ب) هدف مشترک داشتن.
در رابطه با اعضای این نشست و کشورهای شرکت کننده باید گفت که از میان دو گزاره فوق تنها در هدف مشترک داشتن با یکدیگر اشتراک دارند. هرچند همین هدف مشترک نیز خود دارای ابهام است و برخی از شرکت کنندگان این نشست با ذهنیت تکمیل روابط با رژیم صهیونیستی شرکت کردند.
۲. راهبرد رژیم صهیونیستی از اتحاد پیرامونی به اتحاد فراپیرامونی تغییر کرده است. یعنی از سطح برقراری رابطه با کشورهای پیرامون خود به سطحی فراتر از پیرامون خود فکر می کند. عادی سازی روابط با مراکش نمونه ای از این راهبرد است.
۳. رژیم صهیونیستی از ایجاد ائتلاف علیه ایران به دنبال چند هدف است:
الف) خود به تنهایی توان مقابله با ایران را ندارد و مترصد ورود دیگر بازیگران به سطح تنازع خود با ایران است.
ب) گزاره تهدید معتبر علیه ایران را همچنان فعال نگه دارد. در واقع این پیام را به ایران مخابره کند که انجام هرگونه تهدید را با مشارکت کشورهای منطقه علیه ایران دارد.
ج) باتوجه به آسیب پذیری بالای این رژیم در داخل سرزمین های اشغالی، سطح برخورد را به کشور ثالث تقلیل دهد. این گزاره از دو جهت برای رژیم صهیونیستی دارای مزیت است؛ اول؛ ایران را با کشور ثالث دچار تنش می کند و همچنین منجر به دورماندن این رژیم از برخورد مستقیم با ایران می شود، دوم؛ ایران را به عنوان یک کشور دارای تهدید در افکار عمومی جلوه می دهد. این رژیم از این مقوله بعد از حمله موشکی به اربیل از آن استفاده کرد.
د) رژیم صهیونیستی به دنبال یک راهبرد سه وجهی و متوالی در برخورد با ایران است؛ اول؛ اجماع سازی، دوم؛ ائتلاف سازی و سوم تهدیدسازی است. فرق اجماع سازی با ائتلاف سازی در حصول به نتیجه است. اکنون این رژیم در هر دو گزاره دچار مشکل است. هنگامی که رژیم صهیونیستی قصد اجرایی شدن معامله قرن را داشت، تنها چند کشور محدود با آن همکاری کردند. همچنین در نشست شرارت در تل اویو تنها چند کشور شرکت کردند. این نشان می دهد برخلاف تبلیغات رسانه ای، این رژیم هم در اجماع سازی و هم در ائتلاف سازی با ایران دچار مشکل است.
و) هدف دیگر رژیم صهیونیستی از ائتلاف سازی علیه ایران، برخورد با گروه های مقاومت است. یعنی این رژیم علاوه بر ایران به دنبال تهدیدسازی از گروه های مقاومت است. زمانی که بلینکن اعلام می کند که هدف آمریکا و اسرائیل مقابله با ایران و بازوان منطقه ای آن است، پرواضح است که برنامه آنها تنها به ایران‌ختم نمی شود.
در مجموع می توان گفت که با وجود چالش های داخلی مختلفی که این رژیم با آن درگیر است، برگزاری این نشست ها و برجسته سازی تهدیدهای ایران تنها برای غلبه بر این چالش هاست و آمریکا با بازیگردانی های خود در این قضایا، تنفس مصنوعی های متعددی به این رژیم می دهد تا از یک طرف سرپوشی بر چالش های داخلی آن بگذارد و از طرف دیگر نوک پیکان تهدیدهای منطقه ای را از سمت این رژیم به سمت ایران تغییر دهد.