بیرجند- فراهم نبودن برخی زیرساخت های لازم برای استراحت چند ساعته گردشگران چون آلاچیق و سکو و ساخته نشدن بازارچه دائمی این روستا از مهمترین چالش های گردشگری در روستای جهانی خراشاد است.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: نام صنایع دستی، توبافی و یا حوله بافی و ثبت جهانی آن در خراسان‌جنوبی با نام روستایی زیبا به نام خراشاد واقع در ۲۴ کیلومتری جنوب شرقی بیرجند گره خورده است چرا که صنایع دستی این (توبافی یا همان حوله بافی) باعث شده که در سال ۹۷ خراشاد بیرجند به عنوان روستای جهانی توبافی ثبت شد

بعد از ثبت جهانی این روستا، اقداماتی چون سنگ فرش کردن نقاطی از روستا، گسترش کارگاه‌های توبافی و حمایت از این صنایع دست صورت گرفته است، اما با این وجود گردشگرانی که به خراشاد سفر می‌کنند از برخی از مسائل گلایه دارند و معتقدند زیرساخت‌های گردشگری در این روستا به صورت کامل و درست فراهم نشده است.

زیرساخت‌های گردشگری بیشتری در خراشاد فراهم شود

حمیده رحیمی از شهروندان خراسان جنوبی در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: در نوروز ۱۴۰۱ به روستای خراشاد سفر کردیم تا از این روستای نام آشنا بازدیدی کرده باشیم و ساعاتی نیز در این روستا اقامت کنیم اما متأسفانه در این روستا جایی برای نشستن وجود نداشت.

وی بیان کرد: به نظرم نیاز است در این روستای هدف گردشگری که به عنوان میراث جهانی شده است از حدأقل زیر ساخت‌هایی چون آلاچیق یا سکوها، سرویس‌های بهداشتی مناسب و … برخوردار باشد تا کار برای گردشگران تسهیل شود.

رحیمی یادآور شد: اما متأسفانه گذر ما که به خراشاد افتاد، دیدیم خبری از این زیرساخت‌ها نیست و بعد یک بازدید مختصر به روستای دیگری برای اقامت و اسکان رفتیم.

ضرورت ایجاد یک بازارچه دائمی صنایع دستی در خراشاد

سهیل صمدی از دیگر شهروندان خراسان‌جنوبی در گفت و گو با خبرنگار مهر بیان‌کرد: روستای زیبای خراشاد با صنایع دستی و صنعت توبافی معروف است و از این جهت اگر در این روستا یک بازارچه دائمی صنایع دستی ایجاد می‌شد، بسیار پسندیده بود.

وی بیان‌کرد: تا آنجایی که من اطلاع دارم حتی از خارج از کشور و در دیگر استان‌ها، حوله‌های کار دست این روستا طرفدارانی دارد و به هوای دیدن کارگاه‌های توبافی گردشگران به این روستا می‌آیند و باید زیرساخت‌های حضور گردشگر فراهم باشد.

این شهروند خراسان‌جنوبی گفت: هر چند اقامتگاه‌های بوم‌گردی متعددی در این روستا ایجاد شده ولی در مورد ساخت آلاچیق و …کم کاری شده است.

اعتبارات دهیاری کفاف ساخت آلاچیق و … را نمی‌دهد

مسعود پور صدری، رئیس شورای اسلامی خراشاد در گفت و گوی با خبرنگار مهر اظهار کرد: در طول یک ماه دو میلیون تومان اعتبار به دهیاری روستای خراشاد واریز می‌شود که با توجه به هزینه‌های جاری دهیاری، آیا با این اعتبار می‌توان سکو و آلاچیق در روستا ساخت؟

وی با اشاره به مشکلات دهیاری در حوزه مالی و اعتباری بیان‌کرد: ما به مشکلات روستا و نیاز به آلاچیق و … برای استراحت مسافران و گردشگران واقف هستیم ولی دستمان به واسطه مسائل اعتباری بسته است و نمی‌توانیم کاری کنیم.

رئیس شورای اسلامی روستای خراشاد گفت: سال گذشته اعتباری برای زمین بازارچه روستای خراشاد در نظر گرفته شد ولی آنقدر در کش و قوس مسائل اعتباری قرار گرفت که این اعتبار در واقع به نوعی برگشت خورد و مورد استفاده قرار نگرفت.

پور صدری با بیان اینکه آیا بعد از ثبت جهانی صنایع دستی این روستا از طرف یونسکو و یا نهادی دیگر اعتباری برای روستا در نظر گرفته شده است یا خیر، یادآور شد: ما چیزی ندیده و نشنیده‌ایم و تاکنون از هیج نهادی اعتباری به دست ما نرسیده است.

وی درباره بسته بودن باغ‌های این روستا یادآور شد: نمی‌توان انتظار داشت که کشاورزان و باغداران روستا درب باغ‌های خود را باز نگه دارند تا گردشگران در این نقاط اسکان پیدا کنند چون به مرور موجب تخریب کشت و از بین رفتن محصولشان می‌شود.

قصه زمین بازارچه خراشاد

حسن رمضانی، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان‌جنوبی در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: اعتباری برای ساخت بازارچه در خراشاد در نظر گرفته شده بود ولی زمینی با کاربری مناسب برای ساخت بازارچه، در اختیار ما قرار نگرفت.

وی با اشاره به اینکه اعتبار برای ساخت بازارچه بود و نمی‌توانستیم آن را برای خرید زمین هزینه کنیم، بیان‌کرد: اینگونه نیست که دیگر نتوانیم از این اعتبار استفاده کنیم بلکه هر زمان زمین مناسب در اختیار ما قرار گرفت، اعتبار را برای ساخت هزینه خواهیم کرد.

رمضانی در زمینه برخی از گلایه‌ها برای نبود زیرساخت‌هایی چون آلاچیق و سرویس بهداشتی و … در روستای جهانی خراشاد، گفت: ما در روستای خراشاد دو اقامتگاه بوم گردی داریم و یک اقامتگاه هم در حال ساخت و یک اقامتگاه هم در روستای نصرآباد در نزدیکی خراشاد وجود دارد و اگر آلاچیق و… می‌ساختیم گردشگر دیگر به سراغ اقامتگاه‌های بوم گردی نمی‌رفت و در واقع قصد ما حمایت از کسانی است که این اقامتگاه‌ها را راه اندازی کردند.

ساخت آلاچیق در روستاهای هدف تجربه ناموفقی است

وی اظهار کرد: از طرف دیگر تجربه ما در روستای مزار کاه‌ی و شوکت آباد این تجربه را ثبات کرده است که ساخت آلاچیق در چنین مناطقی ثمربخش نیست چون بعد از مدت به علت استفاده نادرست تخریب می‌شود و بیت المال هدر می‌رود و ما نیز نیروی کافی نداریم که اگر سرویس بهداشتی و آلاچیق ساختیم در هر روستا یک نگهبان برای مراقبت از آن قرار دهیم.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی یادآور شد: البته وقتی که بازارچه صنایع دستی در روستای خراشاد ساخته شد، حتماً صندلی و … برای استراحت بازدیدکنندگان از بازارچه قرار داده می‌شود.

در هر حال به نظر می‌رسد اگر قصد رونق گردشگری و یا رشد اقتصادی در روستای هدف گردشگری چون خراشاد را داریم باید بیش از قبل شرایط را برای رفاه مسافران و بازدیدکنندگان به این روستا فراهم آوریم و نمی‌توان تنها با دادن مجوز برای ساخت چند اقامتگاه بوم‌گردی تصور نکنیم کار به اتمام رسیده است‌

هزینه‌های اسکان در اقامتگاه‌های بوم گردی بالا است و از طرف دیگر برخی از افراد تنها قصد یک استراحت دو – سه ساعته در روستا را دارند و ترجیح می‌دهند در این چند ساعت را در محیط طبیعی روستا باشند.