رضا خلیلی ورزنه در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: پس از ارائه مستندات توسط انجمن دوستداران میراث فرهنگی ورزنه و با تلاش‌های مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان و شهردار ورزنه، چادر سفید زنان این شهر ۱۷ اسفند ماه ۱۴۰۰ به شماره ۲۶۷۳ در فهرست میراث ناملموس ایران ثبت ملی شده است.
وی با اشاره به اینکه پوشیدن چادر سفید توسط بانوان ورزنه، این شهر را به عنوان شهر فرشتگان ایران مشهور کرده است، افزود: پوشیدن چادر سفید زنان ورزنه دلایل تاریخی متعددی دارد، از جمله کشت پنبه مرغوب و وجود صنایع دستی کرباس بافی و سفره بافی و عوامل فرهنگی و دینی که اسلام به پوشیدن رنگ سفید سفارش کرده، علل پوشش چادر سفید این خطه است.
مدیرعامل انجمن دوستداران میراث فرهنگی و طبیعی ورزنه خاطرنشان کرد: زنان شهر ورزنه معمولاً از پارچه‌های کرباس سفید برای دوخت چادر استفاده می‌کردند اما اکنون بیشتر با استفاده از پارچه‌های کارخانه‌ای روی آورده‌اند.
خلیلی به وجود کارگاه‌های سنتی پارچه بافی برای بافت پارچه چادر در شهر ورزنه اشاره و اضافه کرد: از مسئولان شهرستان تقاضا دارم همانند بسیاری از نقاط کشور که فرهنگ‌های بومی و محلی را حفظ کرده‌اند، با برگزاری مراسم در روز ثبت ملی این سنت نیکو، آن را به سلامت به آیندگان بسپارند.
به گزارش خبرنگار مهر، شاید معروف ترین تصویر از ورزنه به عنوان نگین شرق اصفهان که قرن‌ها است در آئینه چشم گردشگران می‌درخشد زنان چادرسپیدی باشند که با پوشش زیبای خود نمادی از فرشتگان آسمانی را در ذهن و یاد انسان تداعی می‌کنند.
ورزنه را سفیدترین شهر ایران نامیده‌اند زیرا هر رهگذری که گذرش بر این شهر می‌افتد، اولین چیزی که جلب توجه می‌کند، زنان و دختران چادر سفیدی هستند که به جای پوشیدن چادر سیاه متداول، چادری به رنگ سفید به سر می‌کنند.
این رسمی است که از زمان‌های گذشته و شاید به قدمت پیدایش شهر همگی زنان ورزنه به آن پای‌بند هستند. در مورد علت آن نظرات گوناگونی شایع است، برخی معتقدند پوشیدن چادر سفید به خاطر مقابله با گرمای شدید تابستانی در این نقطه کویری است.
نظر دکتر سیروس شفق، نویسنده کتاب جغرافیای اصفهان در این باره این است: «زنان ورزنه بدون استثنا چادر سفید به سر می‌کنند که معرف گرمای شدید تابستانی است. عقیدهٔ بعضی بر این است که چون از زمان‌های گذشته ورزنه محل کشاورزی و کشت محصولاتی همچون پنبه بوده‌است، امکان تهیه چادر سفید از نخ آن به راحتی میسر بوده‌است».
در اظهار نظر دیگری درباره علت پوشش سفید زنان ورزنه چنین آمده‌است: «از آنجا که ورزنه در گذشته دیار روحانیون زردشتیان بوده‌است، این رسم بنا به اظهار نظر برخی نویسندگان از رسوم آنان می‌باشد، چرا که روحانیون زردشتی لباسی از پنبه می‌پوشیدند و نوار مقدسی در تشریفات مذهبی به گردن می‌آویختند که از جنس پنبه بوده‌است.»