به گزارش خبرنگار مهر، رضا نوشادی، مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز در جمع خبرنگاران گفت: شرکت مهندسی توسعه گاز بزرگترین شرکت توسعه‌دهنده خطوط انتقال گاز در دنیاست. ایران بعد از آمریکا، کانادا و روسیه بزرگترین شبکه خط لوله گاز دنیا را داراست و ما در رتبه چهارم هستیم. همچنین در حوزه پوشش ۹۶ درصدی شبکه گاز در کشور با اختلاف در رتبه اول قرار داریم.
وی گفت: در حال حاضر همه تجهیزات موردنیاز این شرکت یا داخلی‌سازی شده است یا مراحل آخر داخلی سازی را می‌گذراند که البته این بومی‌سازی اقتصادی نیز بوده است. از جمله می‌توان به تولید توربوکمپرسورهای شبکه انتقال گاز اشاره کرد. هیچکس نمی‌تواند تصور کند اگر این داخلی سازی ها نبود تریم ها چه بلایی سر صنعت گاز ما می‌آمد.
وی با اشاره به spd ۶۰۰ را از زیمنس انتقال تکنولوژی دادیم ولی این انتقال تکنولوژی به طور کامل صورت نگرفت و در قسمت‌های پیچیده آن را منتقل نکردند، گفت: الان برخی کمپرسورهای ایرانی بازدهی بیشتری نسبت به محصولات زیمنس دارد. همچنین همه شیرهای کنترلی نیز داخلی‌سازی شده است.
امسال بیش از هزار کیلومتر خط لوله وارد ودار می‌شود
نوشادی افزود: برای سال جاری ۱۸۷۰ کیلومتر خط لوله در اقطار مختلف در دستور کار قرار داده‌ایم. امسال سال احداث خط لوله در استان سیستان است و تمرکز اصلی ما بر این استان است. آزمون نهایی خط لوله زاهدان-زابل در دستور کار قرار گرفته و به زودی این خط لوله ۲۴۰ کیلومتری را راه‌اندازی می‌کنیم.
مدیرعامل شرکت مهندسی توسعه گاز گفت: امسال بیش از هزار کیلومتر خط لوله انتقال گاز را وارد مدار می‌کنیم احداث همزمان ۱۲ ایستگاه تقویت فشار نیز انجام می‌شود تا متناسب با افزایش تقاضا بتوانیم نیاز کشور را تامین کنیم.
هدف‌گذاری برای رسیدن به ظرفیت ذخیره‌سازی ۱۰۰ میلیون مترمکعب
وی گفت: ظرفیت کم ذخیره‌سازی گاز از مصرف فصل سرما موجب شد که روی این موضوع برنامه‌ریزی کنیم. در حال حاضر ۳ درصد از مصرف گاز ایران (معادل حدود ۲۰ میلیون متر مکعب) از طریق ذخیره‌سازی تامین می‌شود درحالیکه در اروپا کشورهایی هستند که این رقم را به ۴۰ درصد رسانده‌اند و تقاضای فصل سرد خود را از طریق ذخیره‌سازی گاز تامین می‌کنند. میانگین اروپا در این حوزه ۲۵ درصد است.
نوشادی گفت: اجرای پروژه‌های ذخیره‌سازی گاز در ایران اهمیت زیادی دارد. ما مصوبات مربوط به ذخیره‌سازی در هفت میدان را اخذ کرده‌ایم. قرارداد میدان شوریجه امضا شده است. در میادین بانکول و سراجه نیز برنامه داریم. میدان قزل‌تپه یک مرحله حفاری، مطالعات و ارزیابی را گذرانده است. برای میدان سرخون نیز اقدام کرده‌ایم. میادین یورتشا و نصرآباد کاشان نیز در برنامه قرار دارد. در مجموع ۱۴ میدان برای ذخیره‌سازی گاز انتخاب شده‌اند که هفت میدان مجوز گرفته‌اند.
مدیرعامل شرکت مهندسی توسعه گاز گفت: میدان قزل تپه بیشترین فشار را دارد. در میدان نصرآباد کاشان اولین باری است که سراغ گنبدهای نمکی برای ذخیره‌سازی گاز می‌رویم. میدان یورتشا نیز یک لایه آب است. به نظر می‌رسد انجام عملیات ذخیره‌سازی در این سه میدان موجب رسوب و دانش در شرکت مهندسی و توسعه گاز شود.
وی اظهار داشت: هدف ما تامین گاز مصرفی به میزان ۱۰ درصد در پیک سرما از طریق ذخیره‌سازی گاز است، یعنی رقمی بین ۹۰ تا ۱۰۰ میلیون متر مکعب در روز؛ که این هدف با ذخیره‌سازی در این ۷ میدان در یک بازه زمانی ۶ ساله محقق می‌شود. البته اخیراً یک سندی از مراجع بالادستی به ما ابلاغ شده که ما باید به هدف ذخیره سازی ۲۴۰ میلیون مترمکعب برسیم که این رقم نزدیک به متوسط اروپا هست و برای اجرای آن به مجوزها و مصوبات دیگری دارد که در حال پیگیری است.
آمادگی برای تبدیل نیروگاه‌ها به سیکل ترکیبی
نوشادی با انتقاد از راندمان پایین نیروگاه‌ها گفت: بیش از ۲۰ هزار مگاوات نیروگاه کشور سیکل ساده دارند و توربین‌ها درجه‌های ۶۰۰ به بالا را وارد محیط می‌کنند و از آنها استفاده نمی‌شود. همچنین ۸۰ ایستگاه تقویت فشار ما سیکل ساده دارند. اکنون ما به عنوان پیش قراول وارد شده‌ایم و افق‌های جدیدی را تعریف کرده‌ایم. در همین مدت امکان سنجی سه پروژه را انجام دادیم که سیکل ساده ایستگاه‌های تقویت فشار را به سیکل ترکیبی تبدیل کنیم. همچنین در صورت توافق وزارت نفت و نیرو ما به عنوان شرکت مهندسی و توسعه گاز آمادگی داریم برویم نیروگاه‌ها را سیکل ترکیبی کنیم.
زیرساخت‌های مدیریت پروژه در سطح بین‌الملل را نداریم
در پاسخ به خبرگزاری مهر در رابطه با حضور در بازارهای بین‌المللی و صادرات خدمات فنی مهندسی اظهار داشت: ما با وجود آنکه قراردادهای بین‌المللی داشتیم و داریم برای حضور جدی تر در بازارهای بین‌المللی نیاز داریم که افق‌های جدید تری را فتح نمائیم. در حال حاضر ۹۰ درصد قراردادهای ما فارسی است و باید بپذیریم که زیرساخت‌های حرفه‌ای مدیریت پروژه در سطح بین‌الملل را نداریم.
وی افزود: در این ایام که ما آمدیم همه پروژه‌هایمان را ذیل یک ساختار مدیریت پروژه بین‌المللی بردیم تا project management information system داشته باشیم و آرام آرام بتوانیم با الفبای بین‌المللی آشنا شویم بعد به سراغ فرصت‌های خارج از کشور برویم. ما الان در فضای مطالعه هستیم که چه کشورهایی را انتخاب کنیم و برای این موضوع لیست فرصت‌های سرمایه گذاری برخی کشورها را هم حتی گرفتیم.
نوشادی با انتقاد از اینکه همواره نقدهای منفی بیشتر از نکات مثبت دیده می‌شود، گفت: امروز من می‌خواهم یک خبری را بدهم و باید رصد کنیم ببینیم این خبر چقدر در مقابل خبری مثل گم شدن دکل نفتی شرکت خصولتی و یا سایر اخبار منفی در رسانه‌ها موج ایجاد می‌کند.
رأی ۳۹ میلیون یورویی دیوان پاریس به نفع ایران
وی با اشاره به اینکه تخصص‌های مالی و حقوقی متعددی برای بازارهای بین‌المللی لازم است، افزود: یک قراردادی ما با شرکت سفره گاز فرانسه داشتیم، در واقع قرارداد با شرکت ذخیره سازی گاز بود و بعد از انحلال این شرکت با شرکت مهندسی توسعه گاز منعقد شد، که به دلیل مسائل تحریم این شرکت ما را ترک کرد و رفت. این شرکت در دادگاه بین‌المللی پاریس ۲۶ میلیون یورو علیه ما claim (ادعا) کرد.
مدیرعامل شرکت مهندسی توسعه گاز ادامه داد: در این پرونده ما ادعای تقابل کردیم و گفتیم ما از اینها شاکی هستیم. نتیجه پیگیری در داوری پاریس که رأی اولیه آن ۱۲ بهمن آمد، نه تنها آن ۲۶ میلیون یورو برگشت، بلکه با تلاش تیم حقوقی ۱۳ میلیون یورو ما علیه این شرکت تأیید شد و در مجموع حدود ۴۰ میلیون یورو که نزدیک به رقم دکل گم شده است، رقم برگشته است.
وی با بیان اینکه وکیل این پرونده هم ایرانی بود و برخلاف وکلای بین‌المللی رقم ناچیزی برای این پرونده گرفت، افزود: ان‌شاءالله در روزهای آینده اخبار بیشتری را برای این موضوع خواهید شنید. یک و نیم میلیون یورو هم صورت وضعیت نزد ما داشتند که ما آن را بلاک کرده بودیم تا دعوای حقوقی مشخص شود. این یک و نیم میلیون یورویی که خود ما قبول داشتیم را دیوان داوری به آنها داد. پس از آن طرف فرانسوی تقاضای فرجام خواهی کرد که آن تقاضا هم مورد قبول واقع نشد.
نوشادی در رابطه با چشم‌انداز بین‌المللی گفت: هفته اولی که ما به شرکت آمدیم گفتیم که شبکه داخلی گاز به بلوغ رسیده و به جز مصارف خاص مثل تعمیر یا ترمیم یا بهبود کارایی خط لوله جدید تعریف نمی‌کنیم. پس از آن تمامی شرکت‌های مرتبط با خط لوله از جمله فولاد و ورق و سایر را صدا کردیم و گفتیم که تا دو سال دیگر کاری برای شما نداریم و برای این بیکاری همه باید فکر کنیم. چشم انداز ما این است که به همراه سازندگان و پیمانکاران داخلی در خارج از کشور حضور داشته باشیم و این بیکاری که ناشی از کاهش پروژه‌های مادر توسعه شبکه‌های تحت الارضی ما به وجود خواهد آمد را بتوانیم در بازارهای بین‌المللی ایجاد کنیم. این یک اختیار نیست یک اجبار است میدانی است که باید وارد آن شویم.