خبرگزاری مهر، گروه استانها- بهرام قربانپور: رمضان که می‌آید و سفره مهربانی خود را بر سایه پرطمطراق و آلوده به زنگار دنیوی ما پهن می‌کند، دل‌هایی که مشتاق معنویت و پاک سازی روح و روان هستند هر کدام از این سفره با برکت، سهمشان را بر می‌دارند. یکی با روزه گرفتن و مناجات سحری، یکی با خیرات و دیگری هم با مأنوس شدن با قرآن، تلاش می‌کند تا به خدا نزدیک و نزدیک تر شود.
یکی از اعمالی که در این ماه عزیز و مبارک بسیار سفارش شده تلاوت قرآن است، حال اگر خواندن قرآن همراه با درک و تدبر این آیه‌های آسمانی و عمل به آن باشد دارای ارزش معنوی بسیار بالای بوده و راه سعادت و خوشبختی را برای انسان هموار می‌کند.
در همین باب فرصت را مغتنم شمرده با حجت الاسلام احمد ربانی نژاد کارشناس مسائل دینی و فقهی و مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در سپاه رشت به گفتگو نشستیم تا بیشتر در خصوص اهمیت و جایگاه قرآن این معجزه الهی مطلع شویم.
*در ابتدای گفتگو فلسفه نزول قرآن و تأثیر آن در زندگی بشریت را تبیین کنید.
رمضان ماه نزول قرآن است و از این باب یکی از ماه‌های پرفضیلت، ارزشمند بوده و به تعبیر دیگر ماه بهره گیری از فرصت‌ها است.
قرآن یکی از کتب ارزشمند جهان بشریت بویژه جامعه اسلامی است که در ماه مبارک رمضان بر پیامبر نازل شد. پاکی، طهارت و گرانبهایی قرآن همان اندازه بگویم که برای دسترسی ظاهری قرآن باید ظاهری طاهر و پاک داشته باشیم و برای درک باطنی قرآن نیز نیازمند باطنی پاک و آراسته هستیم.
دلیل اینکه هنوز جهان بشریت نتوانسته مفاهیم عمیق و بلند قرآن را درک کند عدم آمادگی باطنی بشر برای پذیرش و درک آیه‌های آسمانی است و تاکنون روح معنویت، خداترسی و خداپرستی در جامعه دمیده نشده است و به همین منظور است که نتوانسته عظمت قرآن را درک و لمس کند.
یکی از اصلی ترین دلایل و فلسفه نزول قرآن کریم، علم آموزی، طهارت بخشی و منزه کردن بشر است. نکته جالب و قابل تأمل این است که برای درک عمیق قرآن باید به خود قرآن تمسک جست و تنها راه نجات و سعادت بشر، تأمل و درک عمیق در قرآن است.
*تاسی و تفکر به قرآن چه کمکی به سعادت و خوشبختی انسان می‌کند؟
قرآن برای عمل است و این عمل وابسته به فکر و اندیشه است، در واقع انسان آنگونه عمل می‌کند، که می‌اندیشد و عمل و اندیشیدن رابطه مستقیم به هم دارند.
برای عمل به قرآن هم باید فکر قرآنی داشت، بدون اندیشه و تفکر قرآنی نمی‌توان به عمل و درک عمیق قرآنی رسید ارتباط اندیشه و عمل در قرآن هم مصدوق است.
*با توجه به هجمه‌های شدید دشمن علیه اسلام و قرآن، برنامه‌های ترویجی در کشور و بویژه گیلان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
به نکته مهمی اشاره کردید، وقتی شبهات، تفرقه افکنی ها و تبلیغات مسموم دشمن را همانند پازل کنار هم قرار می‌دهید می‌بینید که هدف اصلی دشمن «معارف ارزشمند قرآنی» است که مورد آماج حملات دشمن قرار گرفته است.
هدف دشمن واضح و مبرهن است آنها با ابزارهای رسانه‌ای و پول‌های هنگفتی که در اختیارشان است در صدد ضربه زدن به اسلام و قرآن و معارف قرآنی هستند و در بسیاری از نقاط هم موفق ظاهر شدند.
دشمن با گفتمان قرآنی و اسلامی مشکل دارد گفتمانی که حرف حق را می‌زند و بر پایه عدالت الهی بنا شده و هدفش تظلم خواهی از حق مظلومان و نهادینه کردن سبک زندگی اسلامی، قرآنی و الهی در جامعه است.
وقتی می‌بینید به ساحت مقدس پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) اهانت می‌شود بدانید آنها هدف گذاری خود را روی قرآن متمرکز کرده اند چرا که پیامبر و ائمه اطهار و معصومین (ع) ترجمان قرآن هستند و چون از قرآن و معارف قرآنی می‌گویند مورد حمله دشمن قرار می‌گیرند.
اما برای حفظ دین نیاز است انقلابی در حوزه تبیین معارف قرآنی در جامعه شکل بگیرد اگر چه اقداماتی در این راستا در حال انجام است اما این اقدامات در مقابل هجمه برق آسای دشمن بسیار ناچیز است.
اقداماتی برای تبیین معارف دینی و قرآنی انجام شده و حتی مراکز آموزشی و دانشگاه‌های به صورت تخصصی برای آموزش قرآن تأسیس شده است اما این موارد کافی نیست چرا که قرآن متعلق به همه است و آموزش، فهم و درک آن باید همگانی و عمومی شود و عام مردم باید این کتاب سعادتمند را درک کنند.
به گونه‌ای باید عمل شود تا تانی، تأمل، تفکر و فراگیری تفسیر قرآن و اصول اجرایی کردن تدابیر قرآنی برای مردم همگانی شود و همه به این درک و یقین برسند که قرآن کتاب زندگی آنهاست و عمل، رفتار و گفتارشان را با مفاهیم قرآنی تطبیق دهند، متأسفانه در این زمینه به قدری ضعیف عمل شده که بعضاً بسیاری از اعمال، رفتارها و سبک زندگی افراد با مفاهیم قرآنی فاصله دارد.
برنامه‌ها و هدف گذاری متولیان و دست اندرکاران امر باید به گونه‌ای باشد که زندگی افراد را با قرآن و ارزش‌های قرآنی گره بزنند اما سطح اقدامات و برنامه‌های ترویجی به قدری ضعیف و بی جان است که توان مقابله با هجمه‌های سنگین دشمن را ندارد. و معتقدم عظمت خود قرآن است که تاکنون آن را حفظ کرده است.
وقتی در جامعه اسلامی زندگی می‌کنیم باید قواعد، رفتارها و ساختارهای ما در بخش‌های مختلف بر اساس آموزه‌های قرآنی شکل بگیرد متأسفانه ساختار آموزشی ما با آموزه‌های قرآنی فاصله زیادی دارد و همین شکاف دردناک نظام آموزشی با تبیین مفاهیم قرآنی، سبب شده تا افراد قرآن محور تربیت نشوند.
این گفتگو ادامه دارد…