روح‌الله صدیقی کارگردان فیلم سینمایی «تک‌نوازی روی یخ‌های شناور» که در حال حاضر در گروه «هنر و تجربه» در حال اکران است، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این فیلم اظهار داشت: این فیلم در واقع یک فیلم خانوادگی است و ما در یک روند تمرینات یک ساله و به‌واسطه یک طرح موضوع به قصه این فیلم رسیدیم. مسئله محوری‌مان هم این بود که ما در یک خانواده، چه چیزهایی را از روی احترام از یکدیگر پنهان می‌کنیم. کم‌کم این موضوع در قالب تمرینات ما گسترش پیدا کرد و خاطرات بازیگران و تحقیقاتی که داشتیم به کار اضافه شد. داستان نهایتاً از میان تجربه‌های مشترک ما آدم‌ها شکل گرفت و بر مبنای آن فیلمنامه کار را نوشتیم.
وی با اشاره به اینکه این فیلم الزاماً درباره «دروغ» نیست، افزود: ما بالاخره در زندگی برخی کارها را پنهان می‌کنیم. مثلاً پدر و مادر شاید از سیگار کشیدن ما مطلع باشند اما در مقابل آن‌ها سیگار نمی‌کشیم و این کارمان را از آن‌ها پنهان می‌کنیم به واسطه احترامی که قائل هستیم. این مسئله از همین نمونه کوچک شروع می‌شود و ناگهان متوجه می‌شویم که ما رازهای بزرگی را در زندگی خود پنهان کرده‌ایم تا به دیگران احترام بگذاریم. در حالی که در بسیاری از این موارد باید با یکدیگر گفتگو کنیم و حرف‌ها را در میان اعضای خانواده به اشتراک بگذاریم.
صدیقی درباره رضایت از شرایط اکران فیلم خود نیز گفت: واقعیت این است که ما خیلی منتظر ماندیم تا شرایط کرونایی سینماها بهبود پیدا کند و مردم در سالن سینما حاضر شوند. زمانی که به اکران نزدیک شدیم، ناگهان خبر رسید که قرار است گروه «هنر و تجربه» منحل شود. بعدها گفتند که قرار است این گروه تقویت و به ارگان دیگری واگذار شود. در این روند هم «هنر و تجربه» خیلی کار تبلیغاتی خاصی روی فیلم‌های ما نداشت، هم به‌واسطه تغییرات، شرایط اکران ما بسیار محدودتر شد و اگر پیش‌تر چند سانس در چند سینما داشتیم، تبدیل به یک سینما شد. با محدود شدن ظرفیت اکران و نبود تبلیغات مناسب، فیلم‌های ما رسماً دیده نشدند. به‌خصوص چهار فیلمی که در گروه «هنر و تجربه» در فروردین امسال اکران‌شان ادامه پیدا کرد. تبلیغات فیلم هم برعهده خود ما بود و در حد توان در فضای مجازی اطلاع‌رسانی کردیم.
این کارگردان درباره تغییرات به‌وجود آمده در گروه «هنر و تجربه» توضیح داد: وقتی سراغ مسئولان قدیمی این گروه می‌رفتیم، می‌گفتند ما در پایان کار هستیم و صرفاً تلاش کردیم فیلم‌های شما به اکران برسد، متولیان جدید هم در پاسخ به پیگیری ما می‌گویند در اول راه هستیم. واقعیت هم این است که کاری برای فیلم‌ها نمی‌توانند انجام دهند.
وی افزود: معتقدم برای تقویت یک نهاد یا ارگان، ابتدا باید آن را حفظ کنیم. با تغییر و یا حذف امکان تقویت وجود ندارد. همه چیز در شرایط فعلی به نقطه صفر می‌رود و گویی ۱۰ سال تجربه گروه «هنر و تجربه» به کنار می‌رود! تجربیات بسیاری در این ۱۰ سال کسب شده است و اگر قرار بود این نهاد تقویت شود، باید به گونه‌ای دیگر عمل می‌شد تا بهتر بتواند از فیلم‌های مستقل حمایت کند. حالا یک نهاد تازه‌ای شکل می‌گیرد که همه چیز را باید از صفر آغاز کند. در این شرایط فیلم‌های ما که در نقطه صفر این تغییر قرار دارند، بیشترین آسیب را می‌بینند.
این کارگردان ضمن ابراز بی‌اطلاعی نسبت به قوانین و قواعد جدید فعالیت گروه «هنر و تجربه» ادامه داد: تنها چیزی که به ما اعلام کردند این بود که چون نمایش فیلم‌های شما تازه آغاز شده، اکران‌شان را ادامه می‌دهیم اما به‌صورت تک سانس در هر روز. سینماهای اکران هم محدود شد به موزه سینما و سینما فرهنگ. ای کاش به‌جای سینما فرهنگ که فیلم‌های ما در آن مخاطبی ندارد، سینما سپیده را برای اکران «هنر و تجربه» حفظ می‌کردند چراکه دانشجوها بیشتر در آن به تماشای فیلم‌های ما می‌نشستند. با حذف این سینما، عملاً بخشی از مخاطبان دانشجوی خود را از دست دادیم.
این فیلمساز درباره انتظارات خود از ساختار جدید گروه «هنر و تجربه» افزود: هنوز هیچ اطلاع‌رسانی‌ای در این زمینه صورت نگرفته است و هنوز این ساختار جدید هیچ اساسنامه‌ای ندارد که بتوانیم برمبنای آن نظر بدهیم. در عین حال انتظارت ما بسیار زیاد است. واقعیت این است که در این سال‌ها هر نهادی که تصمیم به حمایت از فیلم‌های مستقل گرفت، در عمل از خودش حمایت کرد. مثلاً جشنواره‌ای برای حمایت از فیلم‌های مستقل به راه افتاد اما در عمل فقط جشنواره تبلیغ شد و هیچ حمایتی صورت نگرفت.
وی مطرح کرد: ارگان‌های جدید که می‌خواهند متولی این حوزه شوند، باید در زمینه تبلیغات و اطلاع‌رسانی از فیلم‌های مستقل حمایت کنند. ما این توانایی مالی را نداریم که مانند فیلم‌های دیگر تیزر و بیلبورد داشته باشیم. دوستان می‌توانند در جاهایی از ارتباطات خود استفاده کنند. ما امکان استفاده از این ارتباطات به‌خصوص در صفحات فضای مجازی را نداریم. از این منظر حمایت تبلیغاتی از فیلم‌های مستقل بسیار حائز اهمیت است.
صدیقی در ادامه توضیح داد: زمانی که گروه قبلی «هنر و تجربه» در اوج فعالیت خود بود، برای فیلم‌ها در شهرهای مختلف نشست برگزار می‌کرد، علاقمندان به سینمای مستقل و هنرجوها در این بحث‌ها شرکت می‌کردند و همین گفتگوها خودبه‌خود تبدیل به تبلیغ فیلم می‌شد. این امکان در حال حاضر وجود ندارد.
وی در پایان با اشاره به تعطیلی ناگهانی اکران فیلم‌های «هنر و تجربه» در شهرستان‌ها عنوان کرد: ما پیش از این هر شب در مشهد و یا گرگان اکران داشتیم که در حال حاضر تعطیل شده است. اکران‌های شیراز و اصفهان هم همین شرایط را دارد. در مجموع آنچه تا امروز درباره «هنر و تجربه» اتفاق افتاده است را نمی‌توان مصداق تقویت دانست، این بیشتر تضعیف همان موقعیت قبلی است.