خبرگزاری مهر، گروه سیاست؛ حجت‌الاسلام عبدالله حاجی‌صادقی، رمضان، ماه مهمانی خداست و در این ماه انسان برای تقرب الی الله فرصت و زمینه‌های بیشتری دارد. رمضان ماه نزول دفعی قرآن است که همین دلیل می‌تواند عامل شرافت آن بر ماه‌های دیگر سال باشد. اوج رمضان، لیلةالقدر است و یکی از شرافت‌های رمضان به این دلیل است که شب قدر در آن قرار گرفته است. لیلةالقدر را خدای صادق که هیچکس از او صادق‌تر نیست، برابر با یک عمر هشتاد و چند ساله قرار داده و می‌دانیم اینکه برتر از هزار ماه بیان شده، چیزی حدود هشتاد و چند سال می‌شود.
در موضوع لیلةالقدر باید گفت که نزول دفعی قرآن بر قلب رسول مکرم اسلام (ص) در این شب بوده است. قرآن کامل‌ترین و جامع‌ترین کتابی است که خداوند متعال برای هدایت و سعادت انسان فرستاده و به وسیله آن هدایت انسان را صورت داده که او را از حیات حیوانی به حیات انسانی رهنمون کند. این نکته را باری‌تعالی در قرآن چنین بیان کرده است: «إِنَّ هٰذَا القُرآنَ یهدی لِلَّتی هِی أَقوَمُ …»
البته در عظمت قرآن سخن بسیار است؛ اما اصل موضوع این نوشته چیز دیگری است. تنها به همین بسنده می‌کنیم که در تعبیر مولی‌الموحدین با هم‌نشینی با آن، انسان به هدایت می‌رسد و از گمراهی دور می‌شود و انسان با وجود قرآن دیگر به چیزی نیازی ندارد.
نکته دیگر از ویژگی‌های شب قدر این است که در آن ملائکه و فرشتگان الهی بر ولی خدا نازل می‌شوند و مقدرات آن سال را تقدیر و مقدر می‌کنند؛ یعنی این شب، شب برنامه‌ریزی افراد و امت‌هاست و نام قدر را بر همین اساس بر آن نهاده‌اند. شبی که انسان می‌تواند راه صد ساله را یک شبه طی کند؛ پس باید عظمت این شب را درک کنیم.
بر اساس لطف، مرحمت و عنایت الهی این شب در دهه آخر رمضان و در حدود یک سوم پایانی این ماه قرار گرفته تا پس از اینکه دو دهه روزه‌داری و تمرین بندگی و جلای روح انسان وارد این مهم‌ترین شب سال شود و بتواند مقدرات بهتری برای خود و امت رقم بزند.
با توجه به اهمیت این شب در این نوشتار کوتاه سه پیشنهاد مهم را برای شب قدر مطرح می‌کنیم تا بتوانیم از چنین فضا و لحظاتی، استفاده حداکثری ببریم؛ چرا که لحظه لحظه شب قدر قیمت دارد و ارزان‌فروشی و غفلت برای ما خسارت محض است.
اولین نکته، شکر است؛ تشکر از خدا و سپاسگزاری از او که به ما عمر داد تا یک بار دیگر شب قدر را درک کنیم. سپاسگزاری نتیجه‌اش این است که خداوند نعمت را استمرار می‌دهد و می‌افزاید: «لَئِن شَکَرتُم لَأَزیدَنَّکُم…»
اولین کار ما در شب قدر، شکر است که با نماز و سجده آن را انجام دهیم؛ البته شکر هر نعمت سه جنبه دارد؛ دیدن نعمت و شناخت آن، توجه به منعم و ادای حق آن. حق نعمت شب قدر استفاده حداکثری از این نعمت است.
دومین نکته، شب قدر شب پاکسازی گذشته است؛ شب آشتی با خداست. به محضرش بگوییم پروردگارا نسبت به گذشته ما «شتر دیدی ندیدی» و از همه گناهان و لغزش‌هایی که ممکن است در طول این یک سال داشتیم، درگذر. به تعبیر دقیق‌تر توبه کنیم. توبه، یعنی بازگشت انسان فراری به سوی خدا و بازگشت به اصل و حقیقت انسانی. نکته ظریفی در مسئله توبه وجود دارد؛ توبه توفیق می‌خواهد، باید توفیق توبه را از خدا بخواهیم؛ چون در روایات داریم که اگر خدا نخواهد انسان توفیق به توبه پیدا نمی‌کند. از خدا بخواهیم بر ما توجه کند تا قوت و قدرت توبه را داشته باشیم. این پاکسازی در واقع آماده‌سازی جسم و روح برای نیل به اهداف مهم شب قدر است.
نکته سوم، در شب قدر از خدا بخواهیم که بعد از اینکه گذشته ما را پاک کرد و توبه را پذیرفت، آینده و عاقبت ما را هم خودش به دست بگیرد؛ بنده توانایی ندارد که به تنهایی و با تکیه به خود در این مسیر مستقیم ثابت‌قدم باشد. تعبیر ظریفی است که می‌گوید: «کار را که کرد؟ آنکه تمام کرد»، از خدا بخواهیم تا اینجا که به ما توفیق داده تا در شب قدر در محضرش باشیم، از این به بعد را هم از او بخواهیم خود او متکفل امر ما باشد. «رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیتَنا».
در این میان، خداوند متعال ما را بی‌وسیله رها نکرده است و بر سر راه ما ثقلین، یعنی قرآن و عترت را قرار داده است.
چه زیباست که در شب قدر کتاب خدا را بر سر می‌گیریم و به نام او پیامبرش (ص) و یک یک اهل بیت (ع) پیامبر قسم می‌دهیم. همه این‌ها برای این است که در شب قدر بتوانیم به جایی برسیم و به گونه‌ای از خدا بخواهیم که آینده ما را در صراط مستقیم، بندگی خود و در مسیر اهل بیت عصمت و طهارت قرار دهد.
یک موضوع مهم شب قدر بحث دعاست. در امر دعا به نظر می‌رسد کیفیت و بهره‌وری بر کمیت باید غلبه داشته باشد؛ کیفیت و بهره‌وری به تعبیری بالا برندگی دعاست و از سویی شنیده شدن دعا. امیرالمؤمنین علی (ع) در دعای خضر نبی موسوم به دعای کمیل از دعایی که در درگاه الهی شنیده نمی‌شود، به خدا پناه می‌برد.
در واقع، آنجایی که ایجاد لذت معنوی کند بالا رفته و ان‌شاء‌الله همه ما به جایی برسیم که لذت معنوی دعا و مناجات‌مان بر لذایذ دنیوی غالب شود و دیگر دنیا برای‌مان جاذبه نداشته باشد و سبکبال شویم و آماده پرواز.
از این نکته هم غافل نباشیم که دعای مؤمنان برای برادران مؤمن هم در این شب اهمیت دارد؛ قدر شب‌های قدر را بدانیم. بعد از مرگ در یوم‌الحسرت بیشترین حسرت برای تلف شدن اوقاتی از ایام‌الله است، چه زمان نایب، همچون شب قدر که باید قدر می‌دانستیم و چه کارهای بزرگی که می‌توانستیم انجام دهیم، اما غفلت کردیم.
در کنار این‌ها در شب قدر به فکر دیگران هم باشیم. هم اطرافیان، هم ملت ایران و هم امت اسلام را دعا کنیم. دعا کنیم خداوند کمک کند تا اینجا که با نصرت خدا آمده‌ایم، از این به بعد هم این توفیق و نصرت الهی را داشته باشیم و دعا کنید بتوانیم امامت‌داری کنیم و در این انقلاب با زمینه‌سازی برای ظهور مهیای ظهور امام زمان و تحویل پرچم به ایشان شویم.
از طرفی این نکته را هم باید بگویم در شب قدر هر کس ظرفی دارد که به طلب و گدایی سوی خدا دراز می‌کند. باید این ظرف را به درستی و از سمت درست نگه داشت و از خدا طلب حاجت کرد؛ مانند بارانی که بر سر همه می‌ریزند، آن کس که ظرف بزرگ‌تری دارد و سمت ظرف را درست از بالا به سوی آسمان گرفته، بهره بهتری می‌برد. مواظب اندازه و جهت نگهداری این ظرف باشیم.