به گزارش خبرنگار مهر، سیروس همتی نمایشنامه‌نویس، بازیگر و کارگردان تئاتر از دوستان و رفقای قدیمی زنده‌یاد علی سلیمانی است که علاوه بر دوستی در عرصه تئاتر با هم همکاری مستمر و چندین ساله داشتند. آخرین تجربه همکاری این ۲ هنرمند در عرصه تئاتر به اجرای نمایش «مردی در آینه» به کارگردانی زنده‌یاد علی سلیمانی مربوط می‌شود که با موضوع حضرت علی (ع) در تالار وحدت اجرا شد.
همتی در دل‌نوشته‌ای که در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد به رفاقت خود با زنده‌یاد علی سلیمانی و تجربه اجرای نمایش «مردی در آینه» پرداخت.
وی در بخش ابتدایی دل‌نوشته خود به قدمت آشنایی و دوستی خود و سلیمانی پرداخته و چنین گفته است: علی سلیمانی و من با هم در مدرسه «هابیل» محله جوادیه همکلاس بودیم و مادرهای ما که خداوند هر دو را قرین رحمت کند با هم دوست، همشهری و همزبان بودند و خانواده هر دوی ما با هم در ارتباط بودند. من و علی سیلمانی هم‌کوچه‌ای، همکلاس، همشهری و همزبان بودیم. در دوره راهنمایی هم همکلاس بودیم اما در دوره متوسطه علی وارد هنرستان شد و من به دبیرستان رفتم.
همتی تئاتر را اتفاق مشترک میان خود و علی سلیمانی در دوران جوانی ذکر کرده و چنین نوشته است: هر ۲ در پایگاه امام رضا (ع) واقع در سر پل جوادیه به دوره‌های آموزشی تئاتر رفتیم. در آن دوران به همراه تقی همتی‌نیا، کیومرث مرادی، رحمان سیفی‌آزاد، مجید آقاکریمی، کریم رجبی و فرشاد خدایی زیر نظر حسین پرستار آموزش دیدیم.حضور در کانون «حر» زیر نظر سیدجواد هاشمی مرحله بعدی من و علی برای فعالیت در تئاتر بود و در نمایش‌های مذهبی به کارگردانی هاشمی به ایفای نقش پرداختیم؛ بازیگر ثابت کارهای سیدجواد هاشمی بودیم. حسین پرستار، سیدجواد هاشمی و علی اصغر راسخ راد در شکل‌گیری نگاه من و علی به تئاتر به شدت تأثیرگذار بودند.
وی در بخش دیگری از این دل‌نوشته به مقطعی اشاره می‌کند که وارد دانشگاه تربیت معلم شد و چند سالی از علی جدا بوده و با هم همکاری نکردند تا زمانی که مراسم ازدواج علی سلیمانی رسید و بار دیگر فعالیت‌ها و کارهای مشترک هنری این ۲ دوست و رفیق از سر گرفته شد.
این بازیگر و کارگردان تئاتر در ادامه یادآور می‌شود: در سال‌های اخیر مدام با علی سلیمانی همکاری می‌کردیم؛ در نمایش «میرغضب» حسین کیانی حضور داشتیم و در نمایش «مردی در آینه» هم که آخرین کارگردانی علی سلیمانی بود، همکاری کردیم.
همتی در بخش دیگری از دل‌نوشته خود چنین آورده است: در عالم رفاقت از پایین بودن دستمزد بازیگران در نمایش‌های مذهبی که علی سلیمانی کارگردانی می‌کرد گله می‌کردم ولی علی با ایمان و باور به من می‌گفت «سیروس، من عاشق حضرت علی (ع) هستم و نذر دارم که برای ایشان کار کنم». علی در اجرای نمایش‌های دینی با موضوع حضرت علی (ع) ثابت قدم و ارادت علی سیلمانی به مولای متقیان از من بیشتر بود. برای نمایش «ریحانه» که درباره حضرت زهرا (س) بود از او خواستم در نمایش بازی کند و با اینکه درگیر کارهای دیگر بود پذیرفت و با دستمزد پایین آمد و بازی کرد اما وقتی از من خواست تا در نمایش «مردی در آینه» بازی کنم به من نگفت چون در نمایش «ریحانه» بازی کردم باید در این نمایش بازی کنی. این برای من نکته خیلی مهمی بود.
وی اظهار خوشحالی می‌کند که در نمایش «مردی در آینه» بوده تا هم ارادت خود را به حضرت علی (ع) و هم به رفیق و دوست قدیمی خود علی سلیمانی ادا کند.
این نمایشنامه نویس در بخش دیگری چنین نوشته است: جالب است بدانید که نام پدر علی سلیمانی، «عشق‌علی» بوده که بیانگر ارادت خاص این خانواده به مولای متقیان است.
همتی در ادامه به اهمیت روزه و روزه‌داری نزد علی سلیمانی اشاره می‌کند و می‌گوید: «روزه سکوت» عبارتی بود که پیش از اینکه در کتاب‌ها با آن مواجه شوم، اولین بار از علی سلیمانی شنیدم. گاهی روزه سکوت می‌گرفت و می‌گفت دوست دارم کم حرف بزنم و بیشتر بشنوم. صادقانه می‌گویم که علی سلیمانی عزیز همیشه روزه بود، از هر بابت. روزه‌داری علی سلیمانی تنها به ماه مبارک رمضان مربوط نمی‌شد بلکه در اغلب روزهای سال روزه بود.
وی در پایان دل‌نوشته خود با صراحت چنین نوشته است: علی سلیمانی را هر سال در مسجد محله‌مان در شب‌های احیا می‌دیدم و امسال جای خالی علی را در شب‌های احیا احساس می‌کنم.