خبرگزاری مهر، گروه بین الملل - محسن فائضی: رژیم صهیونیستی، رژیمی است استثنایی، از شیوه تشکیل تا تداوم جنایات ساختارمند در طول دوران جعلی اش. مروری کوتاه بر این لیست جنایت‌ها، نشان خواهد داد که الحق صفتی بهتر از یک غده سرطانی نژادپرست نشان دهنده ماهیت این رژیم نخواهد بود.
۱- موجودیتی بی بدیل در قرن‌های اخیر
اصلی ترین ویژگی و ظلم آشکار رژیم صهیونیستی، شیوه موجودیت و تداوم این موجودیت است. یعنی جایگزین کردن قومی، با ملتی دیگر با بیرون راندن جمعیت مستقر آن سرزمین که در قرن‌های اخیر حتی شبیه به آن هم پیدا نمی‌شود.
اگر در دهه ۱۹۲۰ تنها ۵۰ هزار یهودی ساکن سرزمین‌های اشغالی بودند، این تعداد در ۱۹۴۸ به ۵۶۰ هزار نفر رسید و همان سال نزدیک ۵۰۰ هزار فلسطینی آواره شدند. آوارگی‌ای که در جنگ‌های بعدی هم ادامه داشت و اکنون حدود ۶ میلیون فلسطینی یعنی ۵۰ درصد جمعیت کل فلسطین، خارج از سرزمین‌های تاریخی فلسطین زندگی می‌کنند. جایگزینی یک قوم جای قوم دیگر تنها مختص سال اعلام موجودیت یا جنگ سال‌های نخست نبوده و نیست، بلکه هنوز هم این مهاجرت در حال انجام است تا شاید بتوانند نسبت جمعیتی قومی را در سرزمینی تثبیت کنند. از دهه ۹۰ به این سو یعنی ۳۰ سال گذشته تنها ۲ میلیون یهودی مهاجرت کرده‌اند، این رقم وقتی عمق موجودیتی عجیب و نامشروع را نمایان می‌کند که بدانیم اکنون تنها ۶ میلیون یهودی ساکن در سرزمین فلسطین اشغالی اند.
۲- استمرار اشغالگری
اما یکی دیگر از جنایات رژیم صهیونیستی که در ایران کمتر به آن توجه می‌شود، اما مورد توجه کشورهای غربی است، تداوم اشغالگری است. اشغال فلسطین تنها مربوط به سال ۱۹۴۸، یوم النکبه و جنگ ۶ روزه نیست. بلکه به قول فلسطینی‌ها النکبه مستمره، نکبت و اشغالگری استمرار دارد. با تداوم شهرک سازی ها، مصادره منزل‌ها و تخریب آنها و هم چنین توافقات سازش.
۳- اسرا
یکی از جنایات اسرائیلی‌ها طی ۷ دهه اشغال فلسطین، برخورد با اسرا و کودکان بوده است. آمار منتشرشده از سوی مرکز اسرای فلسطینی نشان می‌دهد که تعداد بازداشت‌شدگان در زندان‌های اشغالگران اسرائیلی تا پایان سال ۲۰۲۱ به پنج و نیم هزار نفر رسیده است که ۴۰ نفر از آنها زن و ۲۰۰ نفر کودک است. همچنین تعداد بازداشت‌شدگان اداری (بدون هرگونه اتهامی) به حدود ۵۵۰ نفر رسیده است، همچنین ۷۰۰ نفر از اسیران فلسطینی، بیمار هستند که ۱۰ نفر از آنها با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کنند.
هم چنین یکی از ظلم‌های بزرگ اسرائیلی‌ها بازداشت‌های اداری است که یکی از اهرم‌های صهیونیست‌هاست. در این بازداشت فرد بدون هیچ‌گونه اتهام و دادگاهی شدن تا ماه‌ها و حتی بیش از یک سال در بازداشت به سر می‌برد. این بازداشت اداری‌ها گاهی به یک طنز تبدیل می‌شوند. بازداشت اداری، بازداشت فلسطینی‌ها بدون محاکمه و دادگاه به بهانه کامل نبودن تحقیقات تا برگزاری دادگاه است. اما این اتفاق طبق قانون رژیم صهیونیستی تا ۶ ماه قابل تمدید است (که در دنیا تقریباً رکورد دار است)؛ اما همین مدت هم باز به روش‌هایی مثل برگزاری یک دادگاه اولیه، بارها و بارها تمدید می‌شود. محمد حلبی یکی از اسرای فلسطینی بیش از ۵ سال است که در زندان رژیم صهیونیستی در بند اسارت است. دادگاه عالی رژیم صهیونیستی ۸ فوریه آینده در مورد تمدید مدت بازداشت وی برای بیست و سومین بار متوالی تصمیم‌گیری خواهد کرد.
محاکمه این اسیر فلسطینی به سبب طولانی‌شدن به محاکمه قرن معروف شده است. تاکنون ۱۶۷ جلسه دادگاهی این اسیر فلسطینی برگزار شده اما اتهامات نسبت داده شده به وی ثابت نشده است. این اتحادیه امروز در بیانیه‌ای اعلام کرد که به موجب قوانین بین‌الملل، روند پیگیری پرونده قضائی این اسیر فلسطینی باید سریع، عادلانه و شفاف باشد. اتحادیه اروپا بیان کرد که ادامه بازداشت حلبی در صورت عدم اثبات اتهامات وارده به وی غیرقابل قبول است و مراحل محاکمه وی باید سریعاً انجام شود. این رویه عجیب بازداشت اداری موجب شده ما شاهد اعتصاب غذای اسرای فلسطینی و پذیرش این اقدام در جهان و عقب نشینی اسرائیلی در مقابل اعتصاب غذای اسرای فلسطینی باشیم
۴- دیوار حائل
سال ۲۰۰۲ رژیم صهیونیستی به بهانه پیشگیری از عملیات شهادت طلبانه فلسطینیان، کار ساخت دیوار حائل بین کرانه باختری و مناطق اشغالی سال ۱۹۴۸ را در امتداد خط موسوم به «خط سبز» آغاز کرد. این دیوار بخش‌هایی کرانه باختری را با مناطق صهیونیست نشین و شهرک‌های اسرائیلی جدا می‌کند.
اما مسیر این دیوار جدا از اشغال بخش‌هایی از کرانه و زمین‌های کشاورزی، بین مناطقی از روستاها و زمین‌های کشاورزی فلسطینی‌ها فاصله انداخته است. به اعتراف رسانه‌های رژیم صهیونیستی، دیوار حائل ۳۵ دروازه نظامی دارد که مانع از دسترسی آزادانه کشاورزان فلسطینی به مزرعه و کشتزارهایشان می‌شود و این کشاورزان باید برای سرکشی به زمین کشاورزی خود ولو برای چند ساعت مشخص از دستگاه‌های رژیم صهیونیستی مجوز بگیرند. در این دروازه‌ها ۳۲ ایست بازرسی وجود دارد که از آن به نام گذرگاه یاد می‌شود. شبکه ۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی با استناد به اطلاعات اعلام شده از سوی بانک جهانی نقل کرد که اراضی کشاورزی موجود در پشت دیوار حائل تنها ۸ درصد از محصولات کشاورزی فلسطینیان را شامل می‌شود. ۸۵ درصد از دیوار حائل یعنی بخش اعظم آن در مناطق اشغالی بعد از سال ۱۹۶۷ ساخته شده و همین مساله پرده از نیت واقعی رژیم صهیونیستی برمی دارد.
۵- ترور
در ۷۴ سال گذشته صهیونیست‌ها بیش از ۲۷۰۰ ترور انجام دادند که میانگین سالانه آن ۳۸ عملیات در داخل و خارج سرزمین‌های اشغالی می‌شود. این در حالیست که برخلاف باور اغلب افراد، نظامی‌ها و رهبران جنبش‌های ضد صهیونیستی تنها یک جز از این کل را در بر می‌گیرند. رهبران سیاسی، دانشمندان و حتی افراد ادبی و نویسندگان هم در میان گزینه‌های ترور آنها قرار دارند. اسرائیل در ترورهای خود بین یک کشور عربی یا یک کشور خارجی، یک دوست یا یک دشمن فرقی نگذاشته است. رژیم صهیونیستی غالباً به طور رسمی مسئولیت ترورهای فرامرزی خود را نمی‌پذیرد.
ترور از سران فلسطینی از هر طیفی تا ترور خارج از فلسطین در کارنامه اسرائیل کاملاً عیان است. به بخش کوچکی از ترورهای رهبران و ترورهای اخیر اشاره‌ای گذرا خواهیم کرد:
-در بلغارستان، موساد «عمر النایف» از فعالان سابق جبهه خلق را ترور کرد. او در ۲۶ فوریه ۲۰۱۶ در داخل خودرویش مرده پیدا شد.
-موساد در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۶ «محمد الزواری» مهندس تونسی را مقابل منزلش در شهر «صفاقس» به ضرب گلوله عناصر خود ترور کرد. بعداً خبر داده شد که الزواری از اعضای گردان‌های القسام و ناظر پروژه ساخت پهپادها بوده است.
-در ۲۱ آوریل ۲۰۱۸ «فادی البطش» یک مهندس الکترونیک و استاد دانشگاه که از نزدیکان به حماس بود، در پایتخت مالزی ترور شد.
-در تاریخ ۷ سپتامبر ۲۰۱۹ رسانه‌های مغربی گزارش دادند که «ابوبکر عبدالمنعم رمضان» یکی از دانشمندان هسته‌ای مصری با یک عارضه جسمی در یکی از هتل‌های مغرب در شرایطی مبهم از دنیا رفته است. اطلاعات وارده حاکی از این است مرگ این دانشمند مصر با حادثه ترور جدیدی که موساد اسرائیل سال‌ها در پس ِ آن قرار دارد، مرتبط باشد. طبق گزارش منابع پزشکی ظاهراً رمضان پس از نوشیدن یک لیوان آبمیوه احساس درد در معده اش کرده و بعد از انتقال به بیمارستان جان خود را از دست داده است. این دانشمند به همراه دانشمندان دیگر مسئول بررسی پیامدهای احتمالی نیروگاه‌های هسته‌ای از جمله دیمونا در سرزمین‌های اشغالی بود.
-جنگنده‌های رژیم صهیونیستی در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۹ در یک حمله «بها ابوالعطا» را به همراه همسرش در منطقه «الشجاعیه» نوار غزه به شهادت رساندند. صهیونیست‌ها به صورت همزمان حمله‌ای نیز به دمشق برای ترور عضو دفتر سیاسی حماس «اکرم العجوری» داشتند که وی جان سالم به در برد اما پسرش «معاذ» به شهادت رسید.
-یا می‌توان به ترور ۴ رهبر از ۴ جریان و تفکر فلسطینی اشاره کرد، گویا رهبرانی با تفکراتی از اسلام گرایی یا چپ و ملی گرای سکولار انگار برای رژیم صهیونیستی هیچ فرقی نیست: یاسر عرفات (رهبر و بنیان گذار جنبش فتح و امضاکننده سازش اسلو که سال ۲۰۰۴ در رام‌الله به طرز مشکوکی مسموم و ترور شد) فتحی شقاقی (رهبر و بنیان گذار جنبش جهاد اسلامی که سال ۱۹۹۵ در مالت ترور شد) ابوعلی مصطفی (رهبر و از بنیان گذاران جبهه خلق برای آزادی فلسطین که سال ۲۰۰۱ در رام الله ترور شد) شیخ احمد یاسین (رهبر و بنیانگذار جنبش حماس که سال ۲۰۰۴ در غزه ترور شد)
۶- یک نژاد پرست آپارتاید تمام عیار
نژاد پرستی صهیونیست‌ها چنان عیان شده که دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل ابتدای سال ۲۰۲۲ در نشست خبری که با حضور مقامات دیگر نهادها در قدس شرقی برگزار شد، در مورد گزارش ۲۸۰ صفحه‌ای با عنوان «رژیم آپارتاید اسرائیل: تبعیض نژادی علیه فلسطینیان و جنایت علیه بشریت» توضیحاتی ارائه کرد و صراحتاً اسرائیل را یک رژیم آپارتاید نامید.
کالامار با تاکید بر اینکه این گزارش ابعاد واقعی رژیم آپارتاید اسرائیل را آشکار می‌کند، اذعان داشت: اسرائیل با فلسطینیان در غزه، کرانه باختری اشغالی و قدس شرقی و هر جایی که زندگی می‌کنند نژاد پرستانه رفتار و از حقوقشان محروم می‌کنند. اسرائیل مرتکب جنایت علیه بشریت شده و باید پاسخگو باشد.
وی با اشاره به آپارتاید آشکار صهیونیست‌ها در تمام مناطق اشغالی گفت: اسرائیل سیاست‌های تفکیک فضایی، سلب مالکیت و کوچ اجباری اعمال می‌کند، از جامعه بین المللی می‌خواهیم تا به این مسئله رسیدگی کنند.
دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل تاکید کرد: نظامی که بر اساس قرار دادن میلیون‌ها نفر در معرض ستم نژادپرستانه نهادینه شده به هیچ وجه قابل توجیه نیست. هیچ جایگاهی برای رژیم آپارتاید در جهان وجود ندارد. کشورهایی که دوستی با اسرائیل را انتخاب کنند، خود را در سمت اشتباه تاریخ خواهند یافت.
و در پایان
برخی از جنایات رژیم صهیونیستی را در قالب آمار مرور می کینم:
۱. ۱۳۰۰: تعداد روستاهای تخریب شده فلسطینی از ۱۹۴۸
۲. ۸۰۰ هزار: ۸۰۰ هزار نفر از جمعیت ۲و نیم میلیونی روستاهای فلسطینی آواره شدند
۳. ۷۰: جنایات و کشتارهای وسیع از زمان اشغال (صبرا و شتیلا و....)
۴. ۱۵ هزار: تعداد شهدای فلسطینی از زمان اشغال
۵. ۸۵ درصد: ۸۵ درصد مساحت فلسطین تاریخی تحت سیطره رژیم صهیونیستی است و این رژیم از آن بهره برداری می‌کند و تنها ۱۵ درصد این سرزمین در اختیار فلسطینیان است.
۶. ۶.۷ میلیون: تعداد آوارگان فلسطینی در جهان؛ هم اکنون جمعیت فلسطینیان در جهان به حدود ۱۳.۳۵۰ میلیون نفر رسیده است نزدیک به ۵.۹۸۶ میلیون نفر آواره در کشورهای عربی و حدود ۷۲۷ هزار نفر هم در دیگر کشورها زندگی می‌کنند.
۷. ۵۸ اردوگاه: ۲۸.۷ درصد از آوارگان فلسطینی در ۵۸ اردوگاه زندگی می‌کنند. ۱۰ اردوگاه در اردن، ۹ ادوگاه در سوریه، ۱۲ اردوگاه در لبنان، ۱۹ اردوگاه در کرانه باختری و ۸ اردوگاه در باریکه غزه
۸. ۲ هزار: ۲ هزارشهید و ۱۰ هزار زخمی در جنگ ۵۱ روزه