به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتبال ایران با عملکرد درخشان دراگان اسکوچیچ توانست به عنوان نخستین تیم قاره جواز حضور در رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۲ را کسب کند تا بتواند فرصت مناسب برای برنامه‌ریزی داشته باشد.
اسکوچیچ پس از جنجال فراوان در عزل موقت شهاب‌الدین عزیزی خادم در ۲۸ بهمن ماه ۱۴۰۰ توانست جایگاه خود را در قامت سرمربی حفظ کند تا در دیدارهای نوروزی مقابل کره جنوبی و لبنان روی نیمکت بنشیند.
او پس از شکست دو بر صفر مقابل کره جنوبی با انتقاد فراوان اهالی فوتبال روبرو شد اما وضعیت اسفبار مالی و جنگ قدرت در راهروهای فدراسیون فوتبال سبب شد تا میرشاد ماجدی سرپرست فدراسیون با نظر سایر اعضای هیأت رئیسه تصمیم به حفظ او بگیرد.
اسکوچیچ نیز پس از این بازی‌ها به دلیل مشکلات اداری برای دریافت ویزای کار خود مجبور شد با اندکی تأخیر راهی کرواسی شود اما در همان روزهای حضورش در تهران نیز هیچ نشست مشترکی با سرپرست، دبیر کل و مسئولان اجرایی تیم ملی برای برنامه‌ریزی اردوهای تیم ملی ایران نداشت.
ماجدی پس از رفتن اسکوچیچ برای استراحت در زادگاه و کشورهای اروپایی در پاسخ به اینکه برنامه‌های تیم ملی ایران جهت حضور قدرتمندانه در جام جهانی قطر، به کجا ختم شده است اظهار داشت: منتظر هستیم آقای اسکوچیچ برنامه‌اش را پس از استراحت بدهد.
سرپرست فدراسیون فوتبال در حالی اردوهای تیم ملی ایران را منوط به بازگشت سرمربی دانست که فاصله یک ماهه تا شروع دور اول بازی‌های تدارکاتی بین‌المللی (فیفا دی) باقی مانده است اما همچنان خبری از بازگشت آقای سرمربی و برنامه او در راستای تقویت تیم ملی ایران نیست.
به نظر می‌رسد سرمربی تیم ملی ایران با عبور از استرس ماندن در قامت نفر اول کادر فنی حالا مشغول استراحتی غیرمعمول است که تبعات آن می‌تواند برای «یوز» ها در جام جهانی خطرناک باشد.
اسکوچیچ و دستیاران خارجی غایبان دیدار فینال جام حذفی فوتبال کشور خواهند بود. او در تعطیلات لیگ برتر به زادگاه خود برگشته است اما خبری از دیدار او با لژیونرها و گفتگو با مربیان آنها برای بررسی شرایط بازیکنانی که اسکلت تیم ملی را در جام جهانی تشکیل می‌دهند، نیست.
باید از فدراسیون فوتبال پرسید حالا که به خاطر مشکلات مالی توان تغییر سرمربی تیم ملی را نداشته است آیا نباید پیگیر حضور او و دریافت برنامه‌های مدونش برای موفقیت در مهم‌ترین تورنمنت فوتبال دنیا بود؟