محمدصادق باطنی تهیه کننده و برنامه ساز با اشاره به ویژگیهای نادر طالب زاده در حوزههای مختلف به خبرنگار مهر بیان کرد: زنده یاد نادر طالب زاده ابعاد متفاوتی داشت از اتفاقات بینالمللی و کار در صحنه جهانی گرفته تا ابعاد هنری و حتی رویکرد بدیع او در تولید و محتواسازی همه وجوه متفاوت او بود.
وی اضافه کرد: آنچه که به نظرم در بیش از سایر حوزهها میتوان به آن پرداخت بعد مربی گری نادر طالب زاده است. برخی در عمر هنری خود تعداد آثار زیادی برنامه تلویزیونی، فیلم و سریال میسازند و شاید طالب زاده از این حیث تعداد بالای محصول هنری نداشت. با این حال محصول اصلی او تعداد افرادی بودند که یا غیرمستقیم آنها را تربیت کرد و یا غیرمستقیم منشاء الهام آنها شد. او از این حیث هیچ کم نگذاشت و اساساً پرانرژی و امیدبخش بود.
باطنی با اشاره به تاثیر طالب زاده بر افراد بیان کرد: او برای این الهام بخشی مایه میگذاشت و از هیچ چیز دریغ نمیکرد. من خودم معلم هستم و وقتی کلاسم تمام میشود همه چیز تمام میشود اما او اینگونه نبود برای آنکه شاگردش حتی بهتر از او شود تلاش میکرد و بین شاگردهایش اختلاف میافتاد.
وی با اشاره به یک ویژگی دیگر او عنوان کرد: نادر طالب زاده جزو افراد قلیلی بود که محل رفع اختلاف بچههای جبهه فرهنگی انقلاب میشد. وقتی کار به نقطهای میرسید که انگار همه دکترها جواب میکردند بچهها پیش حاج نادر میرفتند. او کمش نمیآمد از بزرگ شدن دیگری از اینکه شاگردانش از خودش بزرگتر شوند و میتوان گفت او یک معلم مستغنی بود.
این مستندساز با اشاره به برنامههای «راز» و «عصر» تصریح کرد: او یک برنامه تلویزیونی داشت و یک ویدئووال و در قالب برنامه گفتگومحور براساس سوژه با یک سناتور امریکایی به گفتگو مینشست و با زبان مسلط انگلیسی با او دیالوگ برقرار میکرد. بعد به استودیو برمیگشت و باز به تناسب موضوع با عضو مجلس سنای انگلیس صحبت میکرد. چه کسی چنین اتفاقی را در دیگر برنامههای تلویزیون دیده است؟ چه کسی میتواند اینقدر اعتبار داشته باشد که آنها به خاطر او در برنامه ظاهر شوند؟
وی در پایان گفت: آنتن تلویزیون که هست و برنامه سازان هم هستند اما چه کسی توانسته است به این ترتیب چهرههای بینالمللی را درگیر کند و آنها را برای یک دغدغه و یک گفتمان هدفمند پای میز بیاورد و به نظرم سالها باید بگذرد تا بفهمیم چه کسی را از دست دادهایم.