رئیس کمیسیون ویژه جهش تولید مجلس گفت: دولت در اصلاح نظام ارزی و حمایت باید در کنار تبیین ظرافت‌ها در ابعاد فنی، به ابعاد اجتماعی، پذیرش اجتماعی و تبیین افکار عمومی هم توجه کند.

به گزارش خبرنگار مهر، سیدشمس الدین حسینی در جلسه علنی امروز (یکشنبه ۱۸ اردیبهشت ماه) مجلس شورای اسلامی، اظهار داشت: باید به اصلاح نظام ارزی و نظام حمایت توجه کرد و آن‌ها را از هم تفکیک کرد. اگر این کار درست اجرا شود، می‌تواند اقداما ت درستی را به دنبال داشته باشد اما اگر درست انجام نشود، کار برای آینده سخت می‌شود.

نماینده مردم تنکابن در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: باید ابعاد اجتماعی اصلاحات اقتصادی مورد توجه دولت باشد. متأسفانه در این موضوع در اقناع افکار عمومی، حرکت منسجمی صورت نگرفته است. در قانون بودجه ۱۴۰۱ به صراحت آمده که اگر قرار است کالایی از سبد ارز ترجیحی حذف شود، زیان رفاه عمومی نیز باید جبران شود.

رئیس کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: طراحی فنی، صنف و صنعت می‌تواند بر مدل سنتی تقدم داشته باشد و سوال این است که این موضوع روی بودجه خانوار اثر خواهد داشت که قطعاً اثر دارد و سوال ما از دولتمردان این است که چرا با مردم صحبت نکردید و پیش از آن یارانه را به مردم پرداخت نکردید؟

حسینی تاکید کرد: لازم بود شخص رئیس جمهور و یا مخبر به مجلس می‌آمد و ابعاد این طرح را تشریح می‌کرد چرا که سیاست‌های پولی، ارزی، تجاری، مالی و جبرانی در این موضوع مهم است که برای مردم تبیین نشده است.

وی با اشاره به جلسه‌ای که با حضور رئیس جمهور در آن حضور داشته است، اظهار داشت: در آن جلسه به رئیس جمهور گفتم حدود یک ماه از سال گذشته اما هنوز کتاب مقررات صادرات و واردات، ابلاغ نشده است و امروز نیز وضعیت به گونه‌ای است که هنوز سیاست تجاری مشخص نیست و وقتی سیاست تجاری مشخص نباشد، قطعاً تنظیم بازار آسیب می‌بیند.

نماینده مردم تنکابن در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: در خصوص صنف و صنعت دو میلیون تن در مقایسه با ۱۲ میلیون تن قرار می‌گیرد اما اینها رابطه جایگزینی با هم دارند و قطعاً روی تولیدکننده و مصرف‌کننده اثر دارد. دولت در کنار اینکه در ابعاد فنی، ظرافت‌ها را به کار می‌گیرد باید توجه کند که در ابعاد اجتماعی، پذیرش اجتماعی و تبیین افکار عمومی کوتاهی نکند.

حسینی یادآور شد: دو مدل اصلاح نظام حمایت در کشور در دو برهه زمانی مختلف انجام شد. این کار یک بار به شکل وسیع در سال ۸۹ و بار دیگر در سال ۹۸ اجرا شد که در برهه دوم اجرای سیاست به صورت غافلگیرانه، بدون توجیه و بدون بسته جبرانی بود اما از سال ۸۹ سیاست اقناعی همراه با جبران بود که این نکته را می‌رساند که دولت باید برخورد و رفتار مردم نسبت به هر دو مرحله را در نظر گرفته و از گذشته درس عبرت بگیرد.