به گزارش خبرنگار مهر، دنیای هنر مرز و خطکش ندارد، هر شخصی و با هر شرایطی میتواند گوشهای از خود درونیاش را در بین آثار هنری بیایند و غرق در آن شود. این روزها هنر دریچهای برای آرامش است، آرامشی که برای افرادی با طیف اختلالات خاص اهمیتی دو چندان دارد. اتیسم یکی از این اختلالات بوده که با استفاده از هنر، راهکاری نوین و مثمر ثمر برای بهبود آن یافت شده است.
افراد مبتلا به اتیسم دنبال راهی برای ارتباط و ورود به جامعه میگردند تا بتوانند برای جامعه خود مفید باشند و فرصت ظهور پیدا کنند. فرصتی که جوامع معمولاً سخت در اختیار این افراد قرار میدهند، اما هیچ سد آهنی و غیر قابل شکستنی برای این افراد وجود ندارد. حالا
محمدحسین اژییان، امین مصلحیان، محمد برجیان، مریم جوادی، امیر احسان زوره و یزدان مرعشیپور از جمله هنرمندانی هستند که با استفاده از جادوی هنر، راه خود را پیدا کردند و به دستاوردهای مهمی رسیدند. آنها این روزها نمایشگاهی گروهی به نام «دنیا از نگاه من» به کیوریتوری نسترن سیستانی در گالری آیریک برگزار کردند. این نمایشگاه که به نمایش آثار هنرمندان با اختلالات خاص اختصاص دارد.
نمایشگاهی که اعتماد به نفس میبخشد
نسترن سیستانی، رواندرمانگر و برگزار کننده این نمایشگاه به خبرنگار مهر گفت: اختلال اتیسم از بعد از دو سالگی در کودکان نمایان میشود، در این زمان کودکانی که با این اختلال دسته و پنجه نرم میکنند امکان برقراری ارتباط چشمی ندارند و به اشیا بیجان علاقه بیشتری نسبت به جانداران و انسانها نشان میدهند.
وی درباره چگونگی آشنایی و خلق اثر توسط افراد دارای اختلال خاص توضیح داد: اصولاً نسبت به توانایی و عدم توانایی هنرمند، مدیا و مواد اولیه مورد استفاده مشخص خواهد شد. هر کدام از بچهها نیز سبک مخصوص به خود را دارند که تفاوت آثار هر شخص در نمایشگاه مشهود است.
سیستانی درباره نقش هنر درمانی تاکید کرد: نقش هنر در درمان هر یک از بچهها به یک شکل بروز میدهد، برخی از آنها فقط در زمانی که مشغول خلق اثر هستند آرامش میگیرند و برخی دیگر به طور کلی با استفاده از هنر و نقاشی به آرامش رسیدند. هنردرمانی حتی در روابط اجتماعی بچهها نیز اثر داشته و باعث شده آنها در این حوزه با انگیزه و توانایی بهتری برای برقراری ارتباط ظاهر شوند.
این درمانگر با اشاره به مزایا برگزاری نمایشگاه از آثار این طیف هنرمندان گفت: نمایش آثار و فروش آنها در افزایش اعتماد به نفس بچهها اثر بسیار زیادی دارد. نمایشگاه باعث میشود تا افراد دارای اختلال در ارتباطگیری با افراد مختلف پیشرفت کنند و یاد بگیرند ضمن اینکه انگیزه و امید بسیار بالایی به آنها نیز میدهد.
او درباره نقش خانوادههایی که فرزندانی با اختلال اتیسم دارند، تصریح کرد: اولین و بهترین کار پذیرش این اختلال است، خانواده باید از چهارچوب انکار خارج شده و آغاز به آموزشهای ویژه برای بچه داشته باشد. این اختلال بسیار وسیع است و هر بچهها با دیگری متفاوت است، از همین روی خانوادهها نیاز است به مراکز و مربیان اعتماد کنند. این بچهها ناتوان نیستند و توانایی خاص آنها باید دیده و پرورش داده شود.
نقاشی برای آرامش
همچنین یزدان مرعشیپور، از هنرمندان این نمایشگاه در گفتوگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: در مدرسه که درس هنر در برنامه آموزشی وجود داشت، من طرح صاف نمیتوانستم بکشم و در کشیدن طرحهای ساده مشکل داشتم. پس از آشنایی با معلم خود، ابتدا با کپی کردن کار را آغاز کردیم و سپس برداشتهای ذهنی خودم را روی کاغذ آوردم. علاقه زیادی به حیوانات داشتم و در بیشتر طرحهای من حیوانات دیده میشود.
وی درباره نقش هنر در زندگی شخصیاش خاطرنشان کرد: در زمان خلق آثار همیشه موسیقی گوش میدهم و به دلیل اینکه مشغول کاری هستم، آرامش زیادی دارم. این آرامش را در هیچ زمان دیگر ندارم و به من کمک زیادی کرده است.