خبرگزاری مهر-گروه بین الملل- محسن فائضی: شاید نکته پنهان شهادت خانم شیرین ابوعاقله به دست نظامیان رژیم صهیونیستی که به آن کمتر توجه شد، جنین باشد. جنین شهری است که طی یک سال اخیر بیش از گذشته مورد توجه و تنش هاست. شهری در شمال کرانه باختری که سرنوشت عجیب و خواندنی دارد. باید نیم نگاهی به عقب تر داشت و پرسید که چرا ابوعاقله به جنین رفت؟ درگیری در شهری درون کرانه باختری چگونه ممکن بود؟
۵ عملیات و جنون ترس اسرائیلی
در دو ماه گذشته میلادی ۵ عملیات از سوی فلسطینی ها از جنوب( بئرالسبع نقب) تا شمال ( تل آوبو) رخ داد که در سال های اخیر این حجم از عملیات در کنار تعداد تلفات جانی صهیونیست ها (۱۷ نفر) یک امر کاملا بی سابقه ای است. عملیات اول در بئرالسبع۴ نفر، عملیات دوم در الخضیره ۲ نظامی، عملیات سوم در بنی براک تل آویو ۵ نفر و در عملیات چهارم در خیابان دیزنکوف ۳ نفر و در عملیات پایانی در العاد از محله های اطراف تل آویو ۳ نفر به هلاکت رسیدند.
یکی از موضوعات مهمی که باید در خصوص این ۴ عملیات به آن توجه کرد، پراکندگی جغرافیایی آن از بئرالسبع( در صحرای نقب و جنوب فلسطین اشغالی) و الخصیره در شمال تل آویو تا قلب تل آویو در شمال سرزمین های اشغالی است. در سال های گذشته همواره ماه رمضان سطح تنش ها و اتفاقات افزایش می یافت، اما اینگونه عملیات ها چه در این ماه و چه در ماه های دیگر ، بیشتر منحصر به کرانه باختری و یا درگیری میان غزه و اسرائیل(مثل سال گذشته) بوده است. ۴ عملیات پیاپی و همگی درون سرزمین های اشغالی ۱۹۴۸ بسیار حائز اهمیت و راهبردی است. چیزی که نشان می دهد نهادهای امنیتی اسرائیلی جدا از نگرانی هایشان برای کنترل کرانه باختری در کنار تضعیف قدرت کنترلی و امنیتی تشکیلات خودگردان، باید بیش از گذشته نگاهی به دورن خود و مناطق کاملا صهیونیست نشین هم داشته باشند.
منشا جنون، اردوگاه استثنایی جنین
اما نکته جالب دیگر این بود که براساس گزارش اسرائیلی ها همه مجری های ۴ عملیات مسلح، از کرانه باختری و شهر جنین خود را به درون سرزمین های ۱۹۴۸ رسانده اند. لذا جنین بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفت. جنین شهری در کرانه باختری است که از سال ۲۰۰۲ به طور ویژه مورد توجه قرار گرفت. در آن سال رژیم صهیونیستی برای کنترل این شهر، آن را محاصره کرد اما علی رغم حملات گسترده و شهادت ۳۰۰ نفر این شهر تسلیم نشد و روز به روز مسلح تر هم شد.در دل شهر جنین اردوگاهی وجود دارد که محل گردان های نظامی است. اردوگاهی که همچون دیگر شهرهای کرانه باختری خبری از پرتاب سنگ و حمله با چاقو نیست، بلکه جوانان اردوگاه با سلاح گرم به سوی صهیونیستها شلیک میکنند. میتوان گفت که جنین در حال تبدیل به کانون مقاومت مسلحانه و غزهای دیگر آن هم در شمال کرانه باختری است.میتوان گفت در کرانه باختری هیچ نقطهای همچون «جنین» مستعد عملیات نظامی مسلحانه علیه صهیونیستها نیست، با نگاهی به تصاویر اردوگاه تابلوها و تصاویر شهدا درکوچه و معابر جلب توجه میکند. همچنین بسیاری از جوانان را میتوان مشاهده کرد که به شکل علنی سلاح در دست دارند. گروههای مقاومت از حماس و جهاد اسلامی تا دیگر گروههای مسلح فلسطینی در این اردوگاه حامیان و اعضای جوان زیادی دارند که اخیرا نیز گروه مسلح جدیدی به نام «گردان جنین» راهاندازی کرده و تل آویو را به انجام حملات انتقامجویانه تهدید کردهاند.
در دل شهر جنین اردوگاهی وجود دارد که محل گردان های نظامی است. اردوگاهی که همچون دیگر شهرهای کرانه باختری خبری از پرتاب سنگ و حمله با چاقو نیست، بلکه جوانان اردوگاه با سلاح گرم به سوی صهیونیستها شلیک میکنند. میتوان گفت که جنین در حال تبدیل به کانون مقاومت مسلحانه و غزهای دیگر آن هم در شمال کرانه باختری است
حمله گسترده برای فرار از جنون
صهیونیست ها برای فرار از جنونی که از جنین گرفتار شده اند، در هفته های اخیر برنامه و عملیات های گسترده را علیه اردوگاه جنین تدارک دیدند. تخریب خانه ها، دستگیری های گسترده فلسطینی ها و .... بخشی از این سناریو بود.
خانم شیرین ابوعاقله هم به منظور پوشش این حملات و تخریب خانه ها تصمیم گرفت به جنین برود. اما جنون اسرائیلی ها از وضعیت جنین و ترس آنها از روبرو شدن با گردان های نظامی در جنین که برایشان در کرانه باختری تقریبا استثنا است، موجب شد آنها دست به چنین اقدام خبیثانه ای یعنی ترور مستقیم یک خبرنگار بزنند.
یک مقام نظامی ارتش رژیم صهیونیستی گفت:«من ۲۰ سال است که در ارتش خدمت میکنم و در این مدت، شاهد یورش به (اشغال) کرانه باختری، جنگ دوم لبنان و جنگ سال ۲۰۱۴ غزه بودم، اما تعداد گلولههایی که در حمله روز جمعه به اردوگاه جنین به سمت نظامیان اسرائیلی شلیک شد، غیرقابل وصف است».
درست یک روز بعد از شهادت خانم شیرین ابوعاقله نظامیان رژیم صهیونیستی این بار با هدف اسیر گرفتن یکی از فعالین این اردوگاه باز وارد جنین شد. نظامیان اشغالگر صهیونیست منزل وی را در اردوگاه جنین محاصره کردند اما محمود الدبعی با وجود حضور گسترده صهیونیستها با پیشرفتهترین تجهیزات نظامی و شلیک دهها راکت و نارنجک به منزل، دست از مقاومت برنداشت و به مدت ۴ ساعت با صهیونیستها درگیر شد تا اینکه مهماتش به پایان رسید و در حالی که از ناحیه سر زخم برداشته بود توسط اشغالگران به اسارت درآمد.
در این عملیات، نظامیان صهیونیست در کمین رزمندگان فلسطینی گرفتار شدند و پس از یک رشته درگیری سنگین که منجر به هلاکت یک نظامی و زخمی شدن تعدادی دیگر شد، ناچار به ترک منطقه شدند. این فقط گوشهای از حماسه مجاهدین فلسطینی در اردوگاه جنین است. صهیونیستها به هیچ عنوان فکر محاصره شدن و مقاومت توسط رزمندگان ما را نمیکردند اما این مقاومت ابتدای راه است. اما این جنون عجیب ارتش اسرائیلی در سراسر سرزمین های اشغالی کاملا عیان است. رفتار صهیونیست های تندرو در مراسم تشییع پیکر خبرنگار الجزیره یا برداشتن پرچم های رژیم صهیونیستی وقتی به محل تجمعات نزدیک می شوند و .... دقیقا همین جنون است که سراسر سرزمین های اشغالی را فرا گرفته است.
رئیس ستاد ارتش اسرائیل اخیرا گفته بود اگر قبلا از سوار شدن به اتوبوس می ترسیدیم، الان از راه رفتن در خیابان ها ترس داریم. رژیم های اشغالگر راهی برای فرار از جنون ندارند، جنونی که خود را درهدف قرار دادن خبرنگاران خود را نشان می دهد.
این رفتار صهیونیست ها در جنگ پارسال هم شاهد بودیم. در جنگ اخیر فلسطین در سال گذشته (سیف القدس) که این روزها در سالگرد اول آن هستیم، اسرائیل از اعلام قبلی و مخابره تصمیمش برای حمله به برج شبکه های خارجی در غزه هیچ ابایی نداشت.
این حمله کل این ساختمان ۱۲ طبقه را ویران کرد. خبرنگاران اجازه میخواستند قبل از تخریب ساختمان برای جمع آوری وسایل شان وارد آن شوند. خبرنگار خبرگزاری اسوشیتدپرس پای تلفن (به مقام اطلاعاتی اسرائیل) گفت: ما از اسوشیتدپرس هستیم. ما وسایل زیادی داخل ساختمان داریم. همه تجهیزات ما آنجاست. از جمله دوربینهای ما، تجهیزات تدوین ما. به من ۱۵ دقیقه فرصت دهید تا همه آنها را بیرون بیاورم.
مالک ساختمان پای تلفن گفت: ما ۱۰ دقیقه وقت میخواهیم. همانطور که میبینید همه آنها اطراف من هستند. اینها اعضای رسانه هستند نه افرادی که میخواهند بروند و اسلحه بیرون بیاورند.
خبرنگار الجزیره گفت: آنچه میبینید مکالمه بین مالک این ساختمان و مقام اطلاعاتی اسرائیل است. مالک ساختمان درخواست کرد به داخل ساختمان برود و تجهیزاتی را که لازم است بیرون بیاورد. تجهیزات شبکه الجزیره و اسوشیتدپرس را. اما به نظر میرسد آنها از پذیرفتن درخواست او خودداری میکنند و به او اجازه نمیدهند حتی یک دقیقه به داخل برود.
صهیونیست ها گمان می کنند، صدا را می توان خفه کرد، تا عملیات و ظلم های جنون آمیزشان مخابره نشود، اما پژواک صدای مظلوم خاموش شدنی است.