علیرضا نادری در گفتگو با خبرنگار مهر بابیان اینکه حشرات به عنوان یک شاخص در اکوسیستم در نظر گرفته می‌شوند، درباره تأثیر تغییر اقلیم روی جمعیت حشرات کشور، اظهار داشت: حشرات نیز مانند سایر موجودات آسیب می‌بینند، تعدادشان کم می‌شود و منقرض می‌شوند که این امر طبیعی است زیرا انقراض بخشی از طبیعت است.
وی ادامه داد: در حالی که اگر انقراض توسط انسان و در مدت زمان کوتاهی اتفاق افتد باعث از بین رفتن تنوع زیستی و ژن در دوره کوتاه می‌شود که اگر جبران نشود در وهله اول خودِ انسان به دلیل فقدان تنوع زیستی آسیب خواهد دید.
مطالعه دقیقی بر جمعیت گونه‌های حشرات کشور انجام نشده است
کارشناس حشرات و پروانه شناس در معاونت محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه متأسفانه تاکنون مطالعه دقیقی بر جمعیت گونه‌های حشرات در کشور از گذشته تا امروز انجام نشده است، ابراز داشت: طبق برآوردها بین ۱۵ هزار تا ۲۰ هزار گونه حشره در کشورمان وجود دارد.
نادری افزود: گونه‌های زیستی از جمله حشرات معمولاً به سادگی منقرض نمی‌شوند اما ممکن است در برخی اکوسیستم‌ها گونه‌ای نیز منقرض شده باشد که جمعیت گونه‌ها ابتدا آسیب می بیند.
این کارشناس محیط‌زیست خاطرنشان کرد: جمعیت یک گونه زیستی ممکن است به ۵۰۰ برسد اما تعدادی در پراکنش این گونه آسیب ببیند و این آسیب دیدن‌ها باعث انقراض در آینده خواهد شد.
نادری با اشاره به اینکه مرال‌ها (گوزن قرمز) در گذشته از جنوب زاگرس تا آذربایجان و شمال خراسان پراکنش داشته است، اضافه کرد: اکنون این گونه به صورت پراکنده تنها در ارتفاعات البرز مشاهده می‌شود یا درباره گونه ببر ایرانی و شیر ایرانی نیز هم همین اتفاق افتاد؛ ابتدا جمعیت‌ها نابود شدند و چون ارتباطی با هم نداشتند باعث شد جمعیت کم نیز از بین برود.
وی با اشاره به اینکه تغییر اقلیم در حال رخ دادن است، ابراز داشت: تغییر اقلیم موضوعی نیست که بگوئیم اثرات آن در ۱۰ - ۱۵ سال به چه صورت است اما واقعیتی وجود دارد و آن اینکه بسیاری از کشورهای در حال توسعه مانند ایران هر اتفاقی را به تغییر اقلیم ربط می‌دهند.
سیستم مدیریت اشتباه را به تغییر اقلیم نسبت می‌دهند
کارشناس حشرات و پروانه شناس در معاونت محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: در حقیقت سیستم مدیریت اشتباه را به تغییر اقلیم نسبت می‌دهند در حالی که تغییر اقلیم یک بخش است و بخش دیگر مدیریت ما است که بسیار اهمیت دارد.
نادری افزود: برای مثال هم اکنون طغیان بیدهای جوانه خوار بلوط را به تغییر اقلیم و کاهش بارندگی‌ها نسبت می‌دهند؛ اگرچه در زاگرس بارندگی کم و خشکسالی‌ها شروع شده اما زاگرس ۲.۸ میلیون سال پیش تاکنون ۱۰ عصر یخبندان بزرگ و در بین آنها، دوره‌های خشکسالی را از سر گذرانده است.
این کارشناس محیط‌زیست خاطرنشان کرد: بر اساس شواهد بدست آمده، قسمت اعظمی از ایران بارها بیابانی شده و در دوره یخبندان دوباره جنگل‌ها توسعه پیدا کردند و مراتع، دریاچه‌ها و آب‌های شیرین توسعه یافتند و به یک حالت ۸۰ درصد سرسبزی رسیده است.
نادری با بیان اینکه این حالت بارها در طول تاریخ برای جنگل‌های زاگرس اتفاق افتاده است، ابراز داشت: مسلماً بخش عمده‌ای از درختان زاگرس در دوره‌های خشکسالی از بین رفتند و عمر این درختان اکنون به چند صد سال می‌رسد. در گذشته بخش عمده‌ای از این جنگل‌ها را از دست دادیم و دوباره احیا شده‌اند.
وی ادامه داد: اما نکته این است که دوره‌های قبل انسانی وجود نداشته یا جمعیت کنونی و تکنولوژی نبوده است، ساخت و سازی وجود نداشته، چرای بی رویه دام و کشاورزی در مناطق نبوده و طبیعت کار خود را انجام داده است.
کارشناس حشرات و پروانه شناس در معاونت محیط زیست طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست ابراز داشت: اگر اکنون می‌خواهیم این برهه خشکسالی را سپری کنیم نیاز به مدیریت خودمان داریم همه مشکلات را نمی‌توان گردن تغییرات اقلیم، خشکسالی و سیل انداخت.