به گزارش خبرنگار مهر، اوّلین روز اردوی سوم دوره نهم آفتابگردان‌ها، دیروز سه‌شنبه ۳ خرداد در مجتمع فرهنگی الزّهرا (س) در منطقه نیاوران تهران برگزار شد.
میلاد عرفان‌پور، مدیر دفتر شعر مؤسّسه شهرستان ادب، در افتتاحیه اردو، ضمن خوش‌آمدگویی به آفتابگردان‌ها، اعلام کرد: «شهرستان ادب، نهادی مردمی است که از سال ۱۳۸۹ با هدف پرورش ادبیات در قالب شعر و داستان و با نگاهی متعالی آغاز به کار کرده است.» عرفان‌پور نگاه متعالی به ادبیات را نه فقط در شگرد و تکنیک، بلکه در قرار گرفتن شاعر در مسیر واقعی سلوک دانست و هدف دوره‌های آفتابگردان‌ها را پرورش شاعران متعالی بیان کرد. در ادامه ایشان با بیان اینکه تاکنون بیش از ۱۲۰۰ شاعر در دوره‌های آفتابگردان‌ها شرکت کرده‌اند، اذعان داشت: «هدف از اردوها در وهلۀ اوّل، ایجاد فرصتی برای گپ‌وگفت و هم‌نفسی شاعران با یکدیگر و در مرحلۀ بعد، قرار گرفتن ایشان در معرض بهره‌گیری از کلام اساتیدی است که ممکن است در شرایط عادّی، دسترسی به ایشان کمتر باشد.» وی با ذکر این نکته که سرودن درباره شهدا، باعث برکت در شعر شاعران می‌شود، اقدام به معرّفی فراخوانی با موضوع سرودن شعر دربارۀ راهیان نور و شهدا در طول دوره و اهدای جوایز نفیس به برگزیدگان نمود.
برنامه بعدی اردو در روز اوّل، کلاس فرهنگی حجّت‌الاسلام و المسملین عابدینی بود که گفت: کار شاعر، زبان دادن به هستی است و اگر حقیقتی باطنی به صورت ظاهر درآمد، خلق و صورت‌دهی رخ داده است و خلق با خالق می‌ماند و از او جدا نیست و نمایانگر اوست.
او به شاعران توصیه کرد اثری خلق کنند که حقیقت انسان را نشان دهد.
عابدینی با بیان این نکته که اساس عالم هستی بر نیاز است، گفت: خلاف نیاز به نیازمند که ضعف است، نیاز به غنی مطلق که پرودگار است، مایه قوّت است. هر نیازی باعث ارتباط با رافع نیاز است و هرچه ادراک نیاز در انسان بیشتر باشد، باعث ارتباط بیشتر او با رافع نیاز می‌شود.
این‌شاعر در ادامه گفت: خلاف شعری که از روی سیری و بی‌نیازی سروده می‌شود، شعری که از روی ادراک نیاز باشد، باعث تأثیرگذاری در مخاطب می‌شود و هر قدر ادراک نیاز انسان بیشتر باشد، شدّت حرکتش نیز بیشتر می‌شود و ارزش هر کس به اندازه ادراک نیاز اوست.
وی با طبقه‌بندی نیازها به دو دسته نیاز جسمی مانند تشنگی و نیاز روحی مانند عدالت‌طلبی، اذعان داشت: «نیازهای روحی نیازهایی هستند که شاعر باید در اولویت کار خود قرار دهد و به دنبالشان برود، زیرا در حالت عادّی این نیازها برای او ایجاد نمی‌شود. هر چه‌قدر شاعر دردمندتر باشد، افق نگاهش گسترده‌تر از خود باشد و منِ توسعه‌یافته‌تری داشته باشد، ادراک نیازش بیشتر خواهد شد و شعرش دستاوردهای شگفت‌تری خواهد داشت.»
وی در پاسخ به سوال یکی از آفتابگردان‌ها، با تأکید بر این نکته که شعر باید مانند «در» باشد و نه «دیوار»، گفت: شاعر باید در پی این باشد که مردم را به سوی کمال بالاتر عبور دهد، نه اینکه بخواهد ایشان را جذب خود کند تا مقابل او زانو بزنند.
وی در پاسخ سوال یکی دیگر از آفتابگردان‌ها گفت: اگر انسان باور داشته باشد که هر نیازی که برای او ایجاد شود، خداوند قدرت عبور از آن نیاز را به او داده، آن نیاز به جای اینکه باعث ایجاد ناامیدی در شاعر شود، باعث حرکتش می‌شود.
برنامه بعدی آفتابگردان‌ها، کارگاه نقد شعر با کارشناسی میلاد عرفان‌پور و افسانه غیاثوند برای بانوانِ شاعر و کارگاه نقد شعر با کارشناسی علی داودی و سورنا جوکار برای آقایانِ شاعر بود که در این دو کارگاه، اشعار اکرم اسلامی، زینب محمّدی، ستایش جعفری، شروین‌دخت سپهری، کوثر کوهستانی، فاطمه‌سادات قنّادزاده، نرگس رحمانی، غزل عطاخانی، هانیه شاهی مریدی، شهاب مهری، یاسین ایزدی، محمّدجواد خان‌بابایی، علی جلیلی، علی انصاری، مرتضی افتخاری و مهران طالبی قرائت و نقد شد.