خبرگزاری مهر - گروه بین الملل؛ جهاد ایوب: دیگر هیچ شکی وجود ندارد که «رژیم صهیونیستی» یک ارتش تروریستی نژادپرست و سازمان یافته با یک قلمرو دست نشانده است که بر اساس منافع آمریکا و انگلیس حرکت می‌کند و با گذشت زمان شروع به افول کرده است. بیشتر کارهایی که این رژیم از نظر نظامی یا مذاکره با اعراب سازشکار انجام می‌دهد، سودی برای تداوم ماهیت آشوب زده و مضطرب آن ندارد البته تا زمانی که اهل حق در مقابل آن مقاومت کنند.
رژیم صهیونیستی پیش از ورود کشتی یونانی-صهیونیستی به دریای لبنان، با همکاری قبرس مانور «ارابه های آتش» را انجام داد. شوک بزرگ زمانی بود که سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان با وجود این همه هیاهو و سروصدای رسانه‌ای که با برگزاری «ارابه های آتش» همراه بود، واقعیت آن را برای مقاومت فاش کرد.
این مسئله پس لرزه‌های زیادی را در معادله رویارویی پیش رو با تمام معیارها، مراحل و واژگان نظامی خاص خود ایجاد کرد که مهمترین آنها گزینه رویارویی در صورت ارتکاب اشتباه از سوی دشمن است. ورود کشتی اکتشافی به منطقه «کاریش» علیرغم اینکه به درخواست اروپا و آمریکا صورت گرفت، نشان داد که رژیم صهیونیستی مرتکب یک اشتباه راهبردی شده است.
مقاومت با آرامش، تدبیر، انسجام و اطمینان به این موضوع (احقاق حقوق دریایی لبنان) می‌پردازد و از هیاهوی رسانه‌ای و سیاسی لبنان به دور است. این اطمینان ناشی از آمادگی و تصمیم گیری قاطع آن ناشی می‌شود.
کادر رهبری مقاومت تصمیم خود را گرفت و بعد از ۱۲ سال مذاکره غیرشفاف یقین پیدا کرد که درگیری اجتناب ناپذیر است. مقاومت نمی‌گذارد دشمن آرامش داشته باشد و احساس راحتی نکند به همین دلیل خود را برای همه احتمالات و گزینه‌ها آماده می‌کند.
ممکن است امور به یک جنگ مستقیم و تدریجی برسد و حمله به کشتی یونانی-صهیونیستیِ لنگر انداخته در «کاریش»، محتمل و چه بسا که تصمیم نظامی برای این کار گرفته شده است، اما به بررسی‌های دقیق و مرحله‌ای نیاز دارد.
بله، ممکن است سیر تحولات به جنگ ختم شود و مقاومت با همه جناح‌هایش و در اختیار داشتن توانایی‌های علمی آماده است و با این توانایی‌ها و پس از بررسی همه امکانات و درک دقیق و واقعی از دشمن و نقاط ضعف و قوت آن، خود را برای مقابله با بدترین گزینه‌ها آماده می‌کند. به ویژه از آنجایی که واقعیت مانور موسوم به «ارابه های آتش» کاملاً برای مقاومت افشا شد و خطرناک‌ترین چیز این است که رسانه‌های صهیونیستی با دیده حقارت و تمسخرآمیز به آن نگاه می‌کنند و انتقاد آنها از این طرح‌های نظامی و امنیتی بی وقفه ادامه دارد. این یک رویداد پیچیده در داخل جامعه صهیونیستی است که فشار بر ارتش صهیونیستی را افزایش می‌دهد.
مقاومت بعد از ورود کشتی «کاریش» به منطقه آماده جنگ علنی یا متناوب با صهیونیست‌ها است. با وقوع این جنگ اوضاع بدتر می‌شود و جنگ در این منطقه جای تفریح نخواهد بود و به گروه داخلی خاصی در لبنان مربوط نخواهد بود بلکه یک نقطه عطف تعیین کننده در سرنوشت وطن است.
بر همین اساس است که مقاومت بیش از یک طرح برای این جنگ تدوین کرده است که ابتدا با جنگ تدریجی و قدم به قدم شروع می‌شود، یعنی: کشتن با کشتن، حمله با حمله و ضربه با ضربه.
اگر جنگ رخ دهد، یک انتخاب و تصمیم صهیونیستی است که آسیب‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برای آن در پی دارد و این رژیم را با ویرانی داخلی مواجه می‌کند. واقعیت این است که مقاومت به صورت همه جانبه آمادگی ورود به جنگ را دارد. البته مقاومت شروع کننده نخواهد بود و به جنگی که صهیونیست‌ها راه می‌اندازند، واکنش نشان می‌دهد. این جنگی است که با استفاده از تمام تجهیزات و راهبردهای نظامی و نیروهای داخلی و حتی خارجی برای پیروزی در آن تلاش می‌شود. جنگ اگر اتفاق بیفتد، شرایط فعلی را به کلی تغییر خواهد داد.