تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: یکی از دلایل انتخاب «سید ابراهیم رئیسی» در انتخابات ۲۸ خرداد، عدم فساد او و اطرافیانش بود،ضمن آنکه مردم وی را فردی مصمم در مبارزه با فساد دیدند.

ناصر ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره علت رأی دادن مردم به رئیسی در ۲۸ خرداد ۱۴۰۰، گفت: دلایل متعددی در تمامی انتخابات‌ها برای تعیین یک نامزد توسط مردم وجود دارد. گاهی این دلایل برای اهل فن پوشیده است که ناگهان از رأی مردم غافلگیر می‌شوند، مانند اتفاقی که در انتخابات دوم خرداد یا انتخابات سال ۸۴ رخ داد. یکی از دلایل انتخاب حجت‌الاسلام رئیسی در انتخابات ۲۸ خرداد می‌تواند این باشد که مردم بعد از ۸ سال، در چهره رئیسی، فردی را دیدند که در مسئولیت‌هایی مانند ریاست قوه‌قضاییه موفق عمل کرد.

وی با بیان دلایل دیگرِ انتخاب حجت‌الاسلام رئیسی توسط مردم، افزود: دلیل دوم می‌تواند عدم فساد او و اطرافیانش باشد. مردم او را فردی مصمم در مبارزه با فساد دیدند و در عین حال در سال‌های اخیر دولت روحانی، شاهد موارد متعددی از فساد در سطوح مختلف بودند. دلیل سوم نیز می‌تواند این باشد که مردم در مجموع نامزدهای انتخاباتی این مقطع، رئیسی را قابل قبول‌تر از بقیه دیدند.

تحلیلگر مسائل سیاسی در ادامه تشریح دلایل انتخاب رئیسی، عنوان کرد: دلیل چهارم احساس مردم نسبت به هماهنگی رئیسی با مجموعه نظام سیاسی است؛ زیرا مردم از تقابل نهادهای رسمی حکومت اظهار نگرانی می‌کردند و عدم هماهنگی مجلس، دولت و بقیه ارکان نظام را از دلایل ناکامی‌های کشور می‌دانستند. آن‌ها با این انتخاب خود، خواستار ایجاد هماهنگی در کشور شدند. تمامی این دلایل از اهمیت بالایی برخوردار است، در عین حال که دلایل کوچک‌تری را نیز شاهد هستیم.

ایمانی، حضور مردم در این انتخابات را نسبت به دیگر انتخابات‌ها، کمرنگ خواند و گفت: درست است که این موضوع ناراحت‌کننده است، اما این کمرنگی مشارکت به دلیل وجود چند اتفاق بود. نخست آنکه وضعیت کشور در اوج شیوع ویروس کرونا قرار داشت و بسیاری از افراد حتی برای کارهای شخصی، از خانه‌های خود بیرون نمی‌آمدند. همین مسئله می‌تواند در عدم حضور درصدی از مردم مؤثر باشد.

وی خاطرنشان کرد: دومین دلیل این است که دولت روحانی مشکلات بسیاری را از جمله اقتصادی، معیشتی، فساد و عدم هماهنگی قوا ایجاد کرده بود که همین ماجرا باعث شد نارضایتی در مردم به وجود آید و مشارکت نیز کاهش پیدا کند. یکی از مقاطعی که مردم بیشترین نارضایتی را در اداره کشور داشتند، در دولت روحانی و سال ۱۴۰۰ بود.

تحلیلگر مسائل سیاسی افزود: جریان طرفدار روحانی در افکار عمومی به دلیل عملکرد دولت مورد تاییدش، در وضعیت بسیار نابسامانی قرار گرفته بود. مردم از این دولت خسته شده بودند و مشخص بود که به این جریان، اقبالی نخواهند داشت؛ اما با این وجود برخی از افراد این جریان در انتخابات شرکت کردند و موفقیتی هم کسب نکردند. درواقع اصلاح‌طلبان در پایین‌ترین مقبولیت اجتماعی بودند.

ایمانی، اصلاح‌طلبان را افرادی خواند که از دولت روحانی در سال‌های ۹۲ و ۹۶ حمایت کردند، اما هرگز نمی‌خواستند مسئولیت آن را بر عهده گیرند که این مورد نیز در عصبانیت مردم نقش مهمی داشت.