به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از رویترز، «ند پرایس»، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در نشست هفتگی خود با خبرنگاران تاکید کرد که در حال حاضر دور دیگری از مذاکرات با ایران وجود ندارد.
پرایس در ارتباط با مذاکرات با ایران مدعی شد: تهران در هفتهها و ماههای اخیر بارها خواستههای غیرمجاز را مطرح کرده است که فراتر از محدودیتهای توافق هستهای منعقد شده در سال ۲۰۱۵ است.
پرایس به خبرنگاران گفت: درخواست هر چیزی که فراتر از محدودیتهای برجام است، نشاندهنده عدم جدیت و عدم تعهد است و متأسفانه این همان چیزی است که تیم آمریکا در دوحه دید.
ادعاهای سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در حالی مطرح شده که همزمان رابرت مالی فرستاده ویژه آمریکا در امور ایران در گفتوگو با رادیو نشنال پابلیک، مذاکرات اخیر در دوحه را «چیزی کمی بیشتر از یک موقعیت از دست رفته» توصیف کرد.
وی افزود: تلاشها در راستای احیای برجام در موقعیتی خطرناک قرار دارد. در جریان مذاکرات چندجانبه در وین، چارچوبهای توافق ارائه شد اما به دلیل عدم توافق ایران و آمریکا بر سر زمان رفع تحریمهایی که به طور غیرمستقیم با توافق هستهای ارتباط دارد، مذاکرات متوقف شد.
رابرت مالی در این باره مدعی شد: طرف مذاکرهای که جواب مثبت نداده، ایران است. تهران درخواستهایی را اضافه کرده که به نظرم هرکسی به آن نگاه کند، متوجه میشود که هیچ ارتباطی با توافق هستهای ندارد؛ درخواستهایی که در گذشته نیز خواستار آن بوده و هم ما، هم اروپاییها و هم دیگران به وضوح اعلام کردیم که جزو مذاکرات محسوب نمیشود. اتحادیه اروپا میخواست یک بار دیگر یا دست کم یک بار دیگر تلاش کند و از این رو طرفین را به دوحه دعوت کرد به امید اینکه ایرانیها از خود تمایلی برای پاسخ مثبت نشان دهند اما آنها در این برهه نشان دادند که توانایی ارائه پاسخ را ندارند. میتوانم این مذاکرات را چیزی کمی بیشتر از یک موقعیت از دست رفته بخوانم.
وی در واکنش به اظهارات وزیر امور خارجه ایران مبنی بر عدم تغییر موضع آمریکا ادعا کرد: اتحادیه اروپا بهعنوان هماهنگکننده، طرح بسیار جامعی از آنچه گمان میکرد برآیند منصفانهای خواهد بود را روی میز قرار داد و ما گفتیم که آماده این توافق هستیم اما طرفی که پاسخ مثبت نداد ایران بود.زمانیکه ایران اعلام کرد که با مواضع قبلی خود آمدهایم، شفافسازی نکرد. ما با مواضعی آمدیم که برای بازگشت به برجام سازگار بود و بله، طرفی که باید پاسخ دهد، ایران است و اگر آمادگی ارائه چنین پاسخی را نداشت، مشخص نیست به چه دلیل به مذاکرات آمد.