به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تلگراف، این ربات که «مورتی» نام گرفته مجهز به الگوریتمی مشابه سیستم عصبی مرکزی است و به جای پیروی از یک برنامه پیچیده، به طور خودکار عمل و اشتباهاتش هنگام راه رفتن را اصلاح می کند.
این ربات با ارزیابی مداوم بازخورد حسگرهایی که به آن نشان می دهد پاهایش را درست روی زمین قرار می دهد یا خیر و همچنین با رصد توازن کلی و انعطاف پذیری حرکات، راه رفتن را آموخته است.
اگر ربات زمین بخورد، الگوریتم یادگیری تغییراتی مثلاً در میزان فاصله پاها هنگام راه رفتن، سرعت حرکت پاها و مدت زمان قرار داشتن پاها روی زمین انجام می دهد.
مورتی هنگامی که روی تردمیل قرار گرفت، ابتدا زمین خورد و لغزید اما در نهایت یاد گرفت چطور سرپا بایستد. ربات ۴ پا پس از یک ساعت راه رفتن را آموخت.
فلیکس روپرت از انستیتو مکس پلانک سیستم های هوشمند در اشتوتگارت ادعا می کند شیوه انتقال قابلیت راه رفتن هوشمند به ربات شبیه عملکرد سیستم عصبی مرکزی است که به نوزادان حیوانات می آموزد چگونه راه بروند.
او در این باره می گوید: هنگامی که حیوانی متولد می شود با کمک ماهیچه ها و تاندون ها راه می رود اما حیوان نمی داند چگونه پاهایش را کنترل کند و به طور درست راه برود. تا زمانیکه این حیوانات بتوانند از مهاجمان بگریزند، برای راه رفتن مجبور هستند به واکنش های غیرارادی اتکا کنند که از افتادن آنها جلوگیری می کند. در تحقیق ما رایانه سیگنال هایی برای کنترل موتور پاها تولید می کند و ربات راه می رود و زمین می خورد. تا زمانی که ربات بتواند به خوبی و بدون افتادن راه برود، الگوریتم یادگیری شیوه راه رفتن را تغییر می دهد.
تحقیق مذکور در ژورنال «نیچر ماشین اینتلیجنس» منتشر شده است.