علی قلی ایمانی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: خرد شدن اراضی کشاورزی ما را تهدید میکند.
دبیر خانه کشاورزی افزود: متأسفانه در اکثر شهرهای استان شهرکهای صنعتی احداث شده و مرغوبترین زمینهای کشاورزی را زیر بتن و سیمان دفن کردهاند که اگر مردم به اهمیت این زمینهای کشاورزی پی ببرند به حال آن خواهند گریست.
وی اضافه کرد: نیاز غذایی ما متصل به زمینهای کشاورزی است که اگر ما هر روز این زمینها را کاهش دهیم قوت ما کاهش پیدا کرده و وضعیت مناسبی نخواهیم داشت.
ایمانی ادامه داد: متأسفانه افراد مرفه در جای جای استان اقدام به ساخت خانه باغ، فنس کشی و جاده سازی در اراضی کشاورزی کردهاند و و در دور افتادهترین نقاط آب، برق و گاز میبرند و این در حالی است که یک کشاورز بخواهد برای حفاظت از موتور چاه خود یک موتورخانه بسازد آنقدر سختگیری میکنند که کشاورز پشیمان میشود.
دبیر خانه کشاورز تصریح کرد: موضوع دیگری که باعث خرد شدن اراضی کشاورزی میشود موضوع ارث است و به دلیل آنکه بحث مالکیت شخصی و شرعی در میان است باید از طریق مراجع و مجلس شورای اسلامی قانون وضع شود که جلوی خرد شدن اراضی گرفته شود.
وی تصریح کرد: در تقسیم ارث و میراث گاهی اراضی کشاورزی آنقدر کوچک میشود که دیگر توجیه اقتصادی برای کشاورزی ندارد زیرا وقتی زمینهای کشاورزی از یک حدی کوچکتر شوند دیگر نمیتوان از ماشین آلات کشاورزی بهره گرفت و بهرهوری به شدت افت میکند.
ایمانی گفت: باید به دنبال تجمع اراضی تحت عنوان شرکتهای سهامی زراعی، تعاونیهای مردم نهاد تولید، یکپارچه سازی اراضی با حفظ حقوق مالکیت افراد باشیم که هم الگوی کشت را رعایت کرده و هم از تکنولوژی، مکانیزاسیون و آبیاری مدرن در اراضی استفاده کنیم تا بهرهوری در اراضی افزایش یافته و کشاورزی اقتصادی شود.
دبیر خانه کشاورز ادامه دارد: در غیر این صورت هر روز شاهد کوچکتر شدن و غیر قابل کشت شدن زمینهای کشاورزی خواهیم بود و سرنوشتی مثل استانهای مازندران و گیلان خواهیم داشت که بخش اعظمی از زمینهای مرغوب کشاورزی آنها تبدیل به ویلا و خانه باغ شده است و این به معنای نابودی اراضی و تهدید بزرگ برای کشاورزی کشور است.