سیاوش آریا پژوهشگر و کنشگر میراث فرهنگی در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: در یکی از روستاهای فاروق به بررسی و عکس برداری از یادمان‌های تاریخی مشغول بودم که کمی آن سوتر تکه سنگی نظرم را جلب کرد جلوتر که رفتم به بخش یا نیمی از یک پایه ستون ساسانی برخورد کردم. پس از بررسی دقیق آن و عکس برداری، همان زمان به مسئول یگان حفاظت میراث فرهنگی شهر مرودشت موضوع را اطلاع رسانی کردم و خواستار بررسی نیروهای یگان حفاظت در منطقه برای جابجایی پایه ستون شدم. چون بی گمان جای اصلی این پایه ستون ساسانی در اینجا نبوده و از سوی افرادی ناشناس به بهانه‌ای نامشخص به اینجا آورده شده است ضمن اینکه این پایه ستون در نزدیکی زمین‌های کشاورزی و خانه‌های روستایی قرار داشت و در خطر نابودی بود.
وی گفت: مردم بومی و منطقه شناختی از یک تکه سنگ به عنوان یک اثر تاریخی ندارند و آن را مانند یک سنگ معمولی می‌پندارند ممکن بود این پایه ستون گم شود یا شکسته و از میان برود. پس بهترین راه جابجایی آن به موزه میراث جهانی پارسه (تخت جمشید) یا مخزن موزه بود از این جهت یگان حفاظت را از موضوع مطلع کردم.
این کنشگر میراث فرهنگی گفت: غروب همان روز نیروهای یگان حفاظت و کارشناسان میراث فرهنگی مرودشت به همان منطقه رفته و آن پایه ستون را جابجا کردند. همچنین برای اطمینان دقیق از دیرینگی این پایه ستون، نگاره‌های آن را برای دو تن از باستان شناسان فرستادم که علی رضا جعفری زند، باستان شناس با گرایش دوره تاریخی با تأیید ساسانی بودن پایه ستون آن را ارزشمند خواند. از سوی دیگر افشین یزدانی باستان شناس با گرایش دوره هخامنشی نیز پس از دیدن نگاره‌ها، ساسانی بودن پایه ستون را تأیید کرد.