احمد عزیزی از تعزیه خوانان باسابقه که این روزها مجالس شبیه‌خوانی در پهنه رودکی به سرپرستی وی اجرا می‌شود، در این باره به خبرنگار مهر گفت: به دعوت بنیاد فرهنگی رودکی در دهه اول محرم مجالس شبیه خوانی توسط «گروه تعزیه سیدالشهدا (ع)» به سرپرستی بنده در پهنه رودکی برگزار می‌شود. این مجالس پس از اذان مغرب و عشاء اجرا می‌شوند و شامل مجالس «حضرت شاهچراغ (ع)، «وهب نصرانی»، «طفلان زینب (س)»، «حضرت مسلم (ع)»، «دو طفلان مسلم (ع)»، «حر ریاحی»، «حضرت علی اکبر (ع)»، «حضرت قاسم (ع)»، «حضرت ابوالفضل (ع)»، «شهادت امام حسین (ع)» و «بازار شام» هستند. همچنین در تکیه قدیمی در میدان قزوین که معروف به «تکیه شوفرها» است نیز به اجرای تعزیه می‌پردازیم. اجرای ما در پهنه رودکی در فضای باز و در «تکیه شوفرها» در فضای بسته است.
وی درباره شرایط حمایت از تعزیه در سال‌های اخیر و انتظاراتی که از مدیران تئاتری برای توجه به این حوزه از نمایش‌های ایرانی می‌رود، عنوان کرد: معمولاً در شهرستان‌های مختلف نقش بانیان شخصی در حمایت از تعزیه پررنگ‌تر است و در طول ماه محرم و صفر هزینه مجالس تعزیه را تقبل کرده و شبیه خوانان را به مراسم‌های مختلف دعوت می‌کنند تا به اجرای برنامه در شهرستان‌ها بپردازند در تهران نیز علاوه بر بانیان شخصی حمایت بیشتر از جانب ارگان‌ها صورت می‌گیرد مانند بنیاد رودکی که امسال مجید زین‌العابدین مدیرعامل بنیاد گروه ما را برای اجرای شبیه خوانی دعوت کردند و مورد حمایت قرار دادند. وزیر ارشاد، معاون هنری و مدیرکل هنرهای نمایشی نیز توجه ویژه و نگرش مثبتی به تعزیه دارند که جای خوشحالی دارد. البته در سال‌های گذشته محمود فرهنگ رئیس کانون تئاتر دینی نیز برای ارتقای این هنر تلاش زیادی کرده است.
عزیزی اظهار کرد: امیدوارم ایرادات و نقطه ضعف‌هایی که در زمینه توجه به تعزیه وجود دارد برطرف شود و دامنه فعالیت هنرمندان این عرصه گسترش یابد و مکان‌های بیشتری برای اجرای شبیه خوانی در اختیار گروه‌ها قرار گیرد. همچنین مکانی ثابت برای اجرا اختصاص داده شود تا گروه‌ها در طول سال نیز بتوانند به اجرای تعزیه بپردازند و اجراها منحصر به محرم و صفر و مناسب‌های خاص نباشد.
این تعزیه خوان یادآور شد: یکی دیگر از مواردی که امیدوارم مورد توجه مدیران قرار گیرد تاسیس «مدرسه تعزیه» است تا این هنر آئینی و سنتی که سالیان سال است در ایران اجرا می‌شود، دوام بیشتری بیابد و به صورت حرفه‌ای آموزش داده و اجرا شود. اگر این تجربیات توسط پیشکسوت‌ها که گنجینه تعزیه هستند به جوان‌تر ها آموزش داده نشود در سال‌های بعد شاهد اجرای تعزیه خواهیم بود اما به صورت تصنعی که تنها اسم تعزیه را یدک می‌کشد و از اجرای حرفه‌ای به دور است. تلاش ما این است که تعزیه به فراموشی سپرده نشود و نسل به نسل به علاقه مندان انتقال یابد.
این فعال با سابقه تئاتر در پایان با اشاره به مجالسی که ارتباط قلبی بیشتری با تماشاگران برقرار می‌کند، بیان کرد: اجرای تمام مجالس تعزیه برای مخاطبان این آثار جذاب و تاثیرگذار است اما مجالسی مانند تعزیه «حضرت ابوالفضل (ع)»، «شهادت حضرت علی اکبر (ع)» و تعزیه «حضرت سیدالشهدا (ع)» که فداکاری، شجاعت و شهادت این بزرگواران را همزمان به تصویر می‌کشد مخاطبان را بیشتر تحت تاثیر قرار می‌دهد.