حامد شایسته کارگردان فیلم «کوبیسم» بیان کرد که این فیلم درباره یک نقاش روانی است که سوژه‌های نقاشی‌اش را می‌کشت.

حامد شایسته کارگردان فیلم ویدئویی «کوبیسم» در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره عرضه اینترنتی این فیلم توضیح داد: واقعیت این است که از زمان فراگیر شدن استفاده از پلتفرم‌ها دیگر شاهد استقبال سابق از سینماها نیستیم و به نظر همه چیز دارد شکل مجازی به‌خود می‌گیرد. این مسئله محدود به کشور ما هم نیست و در همه جای دنیا می‌توان نشانه‌های آن را دید. به همین دلیل ما هم تصمیم گرفتیم که این فیلم را بر روی پلتفرم‌های آنلاین عرضه کنیم.

وی افزود: از نظر شرایط اقتصادی هم واقعاً هزینه سینما رفتن برای مردم سنگین شده است. البته در همین شرایط هم خیلی از دوستان همچنان سنتی فکر می‌کنند و اکران در سینما را معتبرتر می‌دانند اما از زمانی که تکنولوژی پیشرفت کرده، شرایط عوض شده است. شما در خارج از کشور هم شاهد هستید که کیفیت سریال‌ها بسیار بیشتر از فیلم‌های سینمایی شده است و معتقدم ما هم باید با این موج همراه شویم.

این کارگردان با تأکید بر اینکه انتخاب عرضه اینترنتی فیلمش کاملاً خودخواسته بوده است، افزود: در سینمای بدنه، معضلات بسیاری برای من به‌عنوان یک کارگردان جوان وجود دارد، هم از نظر اخذ مجوز و هم از این منظر که می‌گویند شما حتماً باید تهیه‌کننده‌ای داشته باشید که تجربه سینمایی داشته باشد و طبیعتاً آن‌ها هم هزینه‌های بالایی برای اخذ مجوز می‌گیرند. این‌ها معضلاتی است که پیش روی هر کارگردان جوانی وجود دارد. اگر به فیلمسازان جوان اعتماد بیشتری شود و آن‌ها به میدان راه دهند، به نظرم اوضاع سینمای بدنه بسیار بهتر خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه «کوبیسم» به رغم صدور پروانه نمایش ویدئویی برای آن می‌توانست در گروه «هنروتجربه» اکران شود، گفت: هیچ حمایتی در این زمینه هم از آثار نمی‌شود و سیاست‌گذاری این گروه سینمایی هم به‌صورتی شده بود که فیلم‌ها در آن پذیرفته نمی‌شدند. حتی فیلم‌هایی که در کشورهای مختلف جایزه گرفته بودند، از سوی این گروه سینمایی رد می‌شد. وقتی فیلم من در خیلی از کشورها جایزه می‌گیرد اما در خانه خودم، در کشورم به آن فرصت اکران نمی‌دهند، چه باید بکنم؟ طبیعتاً در این شرایط هم من و هم هر کارگردان جوان دیگری، از پرده سینما زده می‌شود و عطای آن را به لقایش می‌بخشد و سراغ پلتفرم‌های آنلاین می‌رود.

کارگردان «کوبیسم» درباره داستان این فیلم هم توضیح داد: فیلم داستان زندگی نقاش معروفی به نام «فریدا» است که بسیاری او را می‌شناسند. این نقاش خانم زندگی متفاوتی داشته است و ما داستان آن را در مرزوبوم خودمان روایت کرده‌ایم. این نقش هرچقدر در طول زندگی عذاب کشیده آن را در نقاشی‌های خود منعکس کرده است و وقتی از روی سوژه‌هایش نقاشی می‌کشد، آن‌ها را می‌کشد. او سرانجام به یک پوچ گرایی می‌رسد و در آخرین اثر خود تصویر خود را می‌کشد و بعد از آن خودش را مقابل خبرنگاران می‌کشد.

وی با اشاره به اینکه داستان این فیلم برمبنای یک زندگی واقعی روایت شده است، مطرح کرد: این هنرمند به‌واسطه معضلاتی که از کودکی با آن مواجه بوده، دچار بیماری روانی شده است. نگاه ما در این فیلم یک نگاه جدید به یک نقاش معروف به نام «فریدا» است. البته در روایت ما نقاش موردنظر یک مرد است. به‌رغم آنکه علاقه داشتیم این نقاش یک زن باشد، به دلایلی که مربوط به محدودیت‌های جامعه می‌شود، مجبور شدیم این کاراکتر را تبدیل به یک مرد کنیم و از بازیگر آقا برای آن استفاده کنیم.