خبرگزاری مهر - گروه بین الملل: بعد از ظهر ۲۴ جولای ۲۰۱۴ در جنوب خان یونس در نوار غزه و در یکی از حملات متجاوزانه‌ای که ارتش اشغالگر قدس در آن ماه به نوار غزه آغاز کرد، یکی از جنگنده‌های این رژیم غاصب خانه‌ای را هدف قرار داد، چیزی دیده نمی‌شد و غبار و دود همه جا را فراگرفته بود، فقط صدای گریه و زاری کودکان و زنان این خانه به گوش می‌رسید، یکدیگر را صدا می‌کردند تا ببینند چه کسی زنده مانده و و چه کسی به شهادت رسیده است.
صدای ناله کودکان و زنان با صدای آمبولانس‌ها درآمیخته بود. چهره کودکان حیرت زده در حالی که برخی از آنها توانستند فریاد بزنند یا گریه کنند، برخی دیگر برای همیشه سکوت کردند.
بر خلاف آسیب‌های جسمی که همه می‌بینند، برخی دیگر، پنهان و تقریباً نامرئی هستند، به رنگ خون نیستند و با باندهای سفید یا آتل درمان نمی‌شوند. کودکان شکننده‌ترین و آسیب پذیرترین افراد در برابر این آسیب‌های روانی پنهان هستند، آنچه در طول جنگ شاهد آن هستند، تماشا می‌کنند یا در مورد آن می‌خوانند فراتر از توانایی آنها برای درک، تحمل، مقاومت، یا حتی التیام است.
کودکان از بدو تولد شروع به کاوش در محیط اطراف خود می‌کنند و همانطور که رشد می‌کنند از ابزارهای نقاشی استفاده می‌کنند تا خط خطی‌ها و نقاشی‌های خود را بر روی کاغذ، دیوار یا هر جایی که فرصت دارند رسم کنند. آنها احساسات و عواطف خود را بیان کنند.
آنها برای بیان ترس، عشق یا شادی خود نقاشی می کشند و از نقاشی به عنوان زبان برای توصیف احساسات خود استفاده می‌کنند، احساساتی که نمی‌توانند با کلمات توصیف کنند. آنها همچنین واکنش خود نسبت به آنچه در اطرافشان اتفاق می‌افتد، نظراتشان در مورد آن و همچنین نیازهایشان در قالب نقاشی بیان می‌کنند.
جنگ با اثرات منفی و صحنه‌های دردناک خود بیانگر تجربه‌ای است که برای کودکان دشوار است در مورد آن صحبت کنند. بنابراین برای بیان آنچه در این تجربه زندگی کرده‌اند و تأثیر آن بر آنها به نقاشی به عنوان آخرین راه حل متوسل می‌شوند. و آسیب روانی جنگ بر کودکان، محققان و متخصصان را بر آن وا داشت تا با مطالعه و تجزیه و تحلیل نقاشی‌های کودکانی که از جنگ جان سالم به در برده‌اند، را بررسی کنند تا راه‌های درمان این آسیب‌ها را شناسایی کنند.
در این زمینه، گروهی از محققان در مؤسسات مختلف دانشگاهی مانند: دانشگاه ترکیه، دانشگاه نیویورک، مؤسسه بهداشت عمومی نروژ و دانشگاه اردن تلاش کردند، مجموعه‌ای از نقاشی‌های کودکان در معرض جنگ در مناطق مختلف جهان عرب مانند غزه و سوریه بررسی کرده‌اند.
محققان، گروهی از کودکان ۹ تا ۱۴ ساله فلسطینی را مورد تحقیق قرار دادند تا آثار روانی جنگ بر آنها را تجزیه و تحلیل کنند. محققان سعی کردند از بچه‌ها در مورد جنگ بپرسند و برخی کودکان سعی کردند به زبان خود صحبت کنند (نقاشی) تا آنچه را که تجربه کرده‌اند توصیف کنند. در ذیل برخی از نقاشی‌های این کودکان را مشاهده می‌کنید:
برخی از نقاشی‌های این گروه از کودکان فلسطینی، ارتباط با جنگ را از طریق نمادهایی مانند هواپیما، رنگ خون یا اجساد روی زمین نشان می‌دهند، اما درک برخی دیگر از نقاشی‌ها دشوار است و محققانی که این تصاویر را جمع‌آوری کرده‌اند، می‌گویند که این نقاشی‌ها حاوی ارجاعاتی به احساسات کودکانی است که این تصاویر را کشیده‌اند.
لذا کودکان فلسطینی در صورت جان به در بردن از حملات و تیراندازی‌های نظامیان صهیونیست نیز با ترومای حوادث مواجه می‌شوند.
برهمین اساس، بررسی انجام شده توسط مجله «Frontiers in Psychiatry» در سال ۲۰۲۰، نشان می‌دهد که نزدیک به ۹۰ درصد کودکان و نوجوانان فلسطینی در نوار غزه، آسیب‌های جسمی و بیش از ۸۰ درصد آنان از آسیب‌های روحی رنج می‌برند.