به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، از مدت ها قبل یکی از روش های درمان دیابت دستگاه های قابل ایمپلنت در بدن انسان بوده است. هرچند این فرایند همچنان انجام می شوند اما ممکن است هنگام انجام جراحی بافت اسکاری در بدن بیمار به وجود بیاید.
در همین راستا مهندسان MIT و همکارانشان دستگاهی ابداع کرده اند که می تواند از ایجاد بافت اسکار در هنگام ایمپلنت دستگاه هایی که انسولین در بدن تزریق می کند، جلوگیری کند. طبق بیانیه محققان، پژوهشی روی موش‌ها نشان دادند با تحریک مکانیکی یک دستگاه نرم رباتیک، ابزار برای مدتی طولانی تر از ایمپلنت های معمول انتقال دارو فعال ماند.
دستگاه جدید توسعه یافته هر ۱۲ ساعت به مدت ۵ دقیقه پر باد و خالی می شود. این فرایند مکانیکی اجازه نمی دهد سلول های ایمنی بدن نزدیک دستگاه ایمپلنت شده، تجمع کنند.
الن روچ از دانشگاه MIT در این باره می گوید: ما از این نوع حرکت برای افزایش عمر و کارآمدی مخازن ایمپلنت شده ای استفاده می کنیم که داروهایی مانند انسولین را به بدن منتقل می کنند. ما معتقدیم کارایی این پلتفرم را می توان گسترش داد.
درهمین راستا تحقیقات ادامه دارد تا مشخص شود دستگاه توسعه یافته را می توان به عنوان یک پانکراس زیستی مصنوعی برای کمک به درمان دیابت استفاده کرد.