به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری آناتولی، ده‌ها هزار روهینگیایی که ۵ سال پیش به دلیل قتل عام مسلمانان توسط ارتش میانمار در ایالت راخین واقع در شمال غربی کشورشان، مجبور به ترک خانه و کاشانه های خود شده بودند، تا کنون نتوانسته اند به سرزمین‌ه ای اجدادی خود بازگردند.
بر اساس این گزارش، مسلمانان روهینگیا که با تصویب قانونی توسط دولت میانمار در سال ۱۹۸۲ حقوق شهروندی خود را از دست داده و یک اقلیت مسلمان بدون تابعیت در میانمار شدند، سرانجام از سوی ارتش میانمار در ۲۵ آگوست سال ۲۰۱۷ مورد حملات شدید قرار گرفتند.
ارتش میانمار و بودائیان افراطی به بهانه واهی حمله به پاسگاه‌های مرزی این کشور در ایالت راخین، حملات پاکسازی قومی علیه مسلمان روهینگیا را آغاز کردند. در این حملات بیش از ۹۰۰ هزار مسلمان راخینی به بنگلادش پناه بردند و صدها روستای مسلمانان به آتش کشیده شد. سازمان‌های بین المللی حقوق بشر با انتشار تصاویر ماهواره ای تائید کردند که صدها روستای مسلمانان ویران شده است.
سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌های بین المللی مدافع حقوق بشر خشونت علیه مسلمانان راخین در میانمار را «پاکسازی قومی» و «نسل‌کشی» توصیف می کنند.
بر اساس داده‌های کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، شمار مسلمانان راخینی که پس از آگوست سال ۲۰۱۷ از ظلم و ستم در میانمار فرار کرده و به بنگلادش پناه بردند به ۹۳۶ هزار و ۷۳۳ نفر رسیده است.
بر اساس اعلام سازمان ملل، ۵۲ درصد از جمعیت ۳۴ اردوگاه پناهجویی در بنگلادش را کودکان و ۴۸ درصد آن را بزرگسالان و افراد مسن روهینگیایی تشکیل می‌دهند.
همچنین بنا بر اعلام سازمان ملل متحد ۹۲ هزار مسلمان روهینگیائی به تایلند و ۲۱ هزار تَن آنها نیز به فرار کرده اند. برخی از پناهجویان راخینی نیزبه اندونزی، نپال و مالزی پناه‌برده اند.
میشل باشله کمیسر عالی حقوق سازمان ملل متحد در این ارتباط گفت که شرایط بازگشت پناهجویان روهینگیایی به خانه‌های خود در میانمار فراهم نشده است..
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا با اتخاذ موضعی عوام فریبانه در ۲۱ مارس جنایات ارتش میانمار علیه مسلمانان روهینگیا را «نسل کشی» توصیف کرد!
به گزارش خبرگزاری مهر، دولت واشنگتن مثل همیشه برخوردی گزینشی با مسئله حقوق بشر دارد. برای مثال تا پیش از براندازی دولت غیرنظامی میانمار که چشم خود را به روی نسل کشی سازمان یافته اقلیت مسلمانان روهینگیا بسته بود؛ هرگز شاهد موضع گیری قاطع آمریکا علیه این اقدام ضدبشری نبودیم. اگر هم در حال حاضر شاهد چنین واکنش تندی از سوی واشنگتن هستیم، از بابت نگرانی است که درباره تأمین منافع خود در بخشی از منطقه راهبردی ایندوپاسیفیک دارد.