به گزارش خبرنگار مهر، نهمین دوره «۱۰ روز با عکاسان ایران» با نمایش چهل مجموعه عکس از چهل هنرمند، ۲۹ مهر تا ۹ آبان در خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود. این آثار از میان ۲۸۵ مجموعه عکس انتخاب شد که در مرحله اول از سوی ۱۰ نامینیتور معرفی شده و سپس توسط همه آنان مورد بررسی دقیق و داوری و انتخاب نهایی قرار گرفته‌اند.
مهدی وثوق نیا، عکاس و داور نهمین رویداد «۱۰ روز با عکاسان ایران» درباره نحوه انتخاب هنرمندان شرکت‌کننده در این رویداد به خبرنگار مهر گفت: از دوره گذشته این رویداد به شیوه کیوریتوری برگزار می‌شود و گروهی از داوران با بررسی آثار هنرمندان، به انتخاب آن‌ها می‌پردازند تا آثار منتخب در ۱۰ روز با عکاسان ایران به نمایش درآید. این شیوه در جهان کاملاً جا افتاده است و فیلتری است که باعث می‌شود بتوان بهترین‌ها را انتخاب کرد اما به نظر می‌رسد که برای جامعه عکاسی ما چندان شناخته شده نیست و به همین دلیل قیاس نادرستی میان ده روز با عکاسان با جشنواره‌ها و فستیوال‌های مختلف شکل گرفت که باعث ایجاد بحث‌های گوناگون شده است.
وی تصریح کرد: طبیعتاً تعداد محدودی از هنرمندان به ۱۰ روز با عکاسان راه پیدا می‌کنند و بسیاری از هنرمندان در آن دیده نخواهند شد، در نتیجه عجیب نیست که عده‌ای به این انتخاب‌ها اعتراض کنند اما این شیوه باعث می‌شود عکس‌هایی که توسط یک کارشناس بررسی شده و از نظر او می‌تواند نمای بهتری از عکاسی ایران نشان دهد را نمایش دهیم. این اتفاق نکات مثبت و منفی را به همراه دارد و چون تجربه تازه‌ای است ممکن است نظرات مختلف را به دنبال داشته باشد.
این هنرمند عکاس بیان کرد: معضلی که در رویدادهای فراخوانی وجود دارد این است که بیشتر عکس‌های شرکت‌کننده واجد حضور در این رویدادها نیستند و نیاز به اصلاح و تغییراتی دارند تا به نمایش و مسابقه برسند. اما در دو دوره اخیر ۱۰ روز با عکاسان، آثار توسط نامینیتورها انتخاب شده است تا نمای خوبی از عکاسی ایران به نمایش درآید.
وی درباره امکان سلیقه‌ای بودن انتخاب‌ها نیز گفت: طبیعتاً هر داور نقطه نگاهی به عکاسی دارد و در نگاه خودش بخشی از عکاسی را تأثیرگذارتر می‌بیند اما داور بعد از اینکه انتخاب اولیه خودش را انجام می‌دهد در مرحله بعد انتخاب‌های سایر داوران را می‌بیند که با دانش و نگاه متفاوتی انجام شده‌اند و این مسأله باعث می‌شود با نگاه بازتری به عکس‌ها نگاه کند و دیگر مسأله سلیقه شخصی مطرح نیست. علاوه بر این مجموعه عکس‌های زیادی وجود نداشت و ما امکان انتخاب چندان گسترده‌ای نداشتیم. در چنین شرایطی خیلی بعید است که بتوان سلیقه‌ای برخورد کرد و بیش از هر چیز دانش و احاطه داور به عکاسی است که می‌تواند در انتخاب تأثیر داشته باشد.
وثوق نیا با اشاره به توجه این رویداد به عکاسان جوان بیان کرد: هدف این است که عرصه را برای معرفی کسانی که کارشان خوب است اما هنوز مطرح نشده‌اند باز بگذاریم و به جوان‌ترهایی که مشغول فعالیت در این حوزه هستند اجازه دهیم دیده شوند.
وی همچنین درباره دلیل انتخاب نکردن تک عکس و پرداختن به مجموعه عکس در ۱۰ روز با عکاسان توضیح داد: عکاسی امروز جهان عکاسی پروژه محور است و از شکل تک عکس خارج شده‌ایم. شاید در جشنواره‌ها و فستیوال‌ها تک عکس به نمایش درآید ولی آن‌ها مسابقه‌ای برای انتخاب برنده هستند و عمومی‌تر به عکاسی نگاه می‌کنند. پروژه کار کردن از یک دیدگاه و نظریه می‌آید و کار عمیق‌تری انجام می‌شود. این مسأله در همه جای دنیا مهم است و کسی به دنبال مشاهده یک عکس از عکاس نیست، بلکه دنبال این است که عکاس چگونه یک ذهنیت را وارد کارش می‌کند.
وثوق‌نیا در پایان درباره رویکرد عکاسان ایرانی به مجموعه عکس گفت: بر اساس داوری‌هایی که در رویدادهای مختلف داشته‌ام به نظر می‌رسد که هنوز راه خیلی سختی در پیش داریم تا به پروژه‌های منسجم و جا افتاده برسیم. البته نسبت به گذشته پیشرفت زیادی داشته‌ایم ولی تا رسیدن به جایگاه قابل قبول هنوز فاصله داریم. یک دلیل این مسأله آن است که اگر در جامعه عکاسی ایران دقت کنید می‌بینید بسیاری از افرادی که در رویدادهای مختلف مانند ۱۰ روز با عکاسان شرکت می‌کنند، در سال‌های آینده خیلی کم کار می‌شوند و دیگر نامی از آن‌ها وجود ندارد. در واقع عکاسی ایران دچار مسأله عدم تداوم عکاسان شده است و این باعث می‌شود که آن بلوغی که باید در کار عکاسان اتفاق بیفتد را شاهد نباشیم. این ضعف نیز به عدم حمایت‌ها و مسائل اقتصادی بر می‌گردد و در نتیجه آن عکاس نمی‌تواند ۱۰-۱۵ سال به صورت مستمر به یک رشته بپردازد و آن اتفاقی که مورد نظر است رخ نمی‌دهد.