پیام احمدی‌نیا بازیگر سینمای ایران که حضور فعال در فیلم‌های کوتاه دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره تفاوت نقش‌آفرینی در فیلم‌های کوتاه نسبت به فیلم‌های بلند، توضیح داد: در این زمینه هم می‌توان گفت بازی در فیلم کوتاه خیلی متفاوت از بازیگری در سینمای بلند است و هم می‌توان گفت که تفاوتی با هم ندارند. مهم این است که از چه زاویه‌ای می‌خواهیم به این مقوله نگاه کنیم. اگر مسائل فنی و تکنیکی را مدنظر قرار دهیم، به عقیده من هیچ تفاوتی میان این دو حوزه وجود ندارد، به جز اینکه اکثر فیلمسازان در این حوزه تجربه اول یا دوم خود را پشت‌سر می‌گذارند.
وی ادامه داد: اما اگر بخواهیم فرم و محتوای آثار را مدنظر قرار دهیم به نظرم بازیگری در سینمای کوتاه خیلی متفاوت از سینمای بلند است. شما در یک فیلم کوتاه پنج دقیقه‌ای، باید مفهومی را به مخاطب منتقل کنید که قاعدتاً روال کار متفاوت از یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای است. در اینجا زمان کمتری برای قصه‌گویی و شخصیت‌پردازی داریم و از این منظر معتقدم فیلم کوتاه اساساً مقوله‌ای متفاوت از سینمای بلند می‌شود. در اجرای فنی اما این دو حوزه تفاوت چندانی با هم ندارند.
این بازیگر درباره دشواری ایفای نقش در فیلم کوتاه به واسطه زمان اندک آن هم گفت: قطعاً کار برای بازیگر در فیلم کوتاه دشوارتر است. بازیگر در یک فیلم بلند، ۹۰ دقیقه برای شخصیت‌پردازی زمان دارد و در موقعیت‌های مختلف داستانی می‌تواند ابعاد مختلف شخصیت را نشان دهد، اما در فیلم کوتاه زمان بسیار اندک است. در زمانی کوتاه هم شخصیت‌ها باید شکل بگیرد و هم قصه باید روایت شود. قطعاً این شرایط کار را سخت می‌کند. به همین دلیل هم فیلمسازان در سینمای کوتاه، سکانس‌ها را به‌گونه‌ای طراحی می‌کنند که هم به لحاظ پیش‌رفت قصه و هم از نظر محتوا، حرفی برای گفتن داشته باشد. در فیلم کوتاه عملاً سکانس و یا حتی دیالوگ زائد کم می‌بینیم، چراکه مجبوریم از حداقل زمان، بهترین استفاده را ببریم.
احمدی‌نیا درباره دلایل پرکاری خود در سینمای کوتاه مطرح کرد: علاقه من به فیلم کوتاه اول به این دلیل است که می‌توانم کاراکترهای متفاوت‌تری را نسبت به سینمای بلند، در آن تجربه کنم و وسعت دامنه انتخاب نقش برایم گسترده‌تر است. از طرف دیگر فیلمسازان سینمای کوتاه غالباً فیلمسازانی جوان و خلاق هستند که همکاری با آن‌ها را می‌پسندم. طبیعتاً همین دوستان بعدها وارد عرصه سریال‌سازی و یا سینمای بلند می‌شوند و شما این فرصت را دارید از پایه و اساس با سیستم کاری و فکری آن‌ها آشنا شوید.
وی افزود: عمدتاً مخاطبان سینمای کوتاه هم بچه‌های سینما و حرفه‌ای‌های این حوزه هستند و وقتی شما را در یک فیلم ۲۰ دقیقه‌ای به‌عنوان نقش اصلی ببینند، می‌توانند تو را به عنوان بازیگر نقش یک باور کنند. این اتفاق برای خود من از سینمای کوتاه رقم خورد. بازی در فیلم سینمایی «حمال طلا» بعد از فیلم کوتاه «زونا» به من پیشنهاد شد و توانستم نقش اصلی را در یک فیلم سینمایی بلند ایفا کنم. در فیلم کوتاه شما فرصت دارید ابعاد مختلف توانایی خود در بازیگری را نشان دهید. کمااینکه «زونا» مسیرهای مختلفی را پیش روی من باز کرد. فیلم‌های کوتاه دیگری که کار کرده‌ام هم همین‌طور بوده‌اند. من در دوره‌هایی از جشنواره فیلم کوتاه تهران گاهی سه فیلم همزمان داشته‌ام.
این بازیگر سینما درباره فضای همدلانه موجود در تیم تولید فیلم‌های کوتاه هم گفت: یکی از دلایل عمده این مسئله زمان کوتاه فرآیند تولید فیلم‌های کوتاه است که اساساً به مرحله اختلاف و حاشیه نمی‌رسد. از طرف دیگر بچه‌هایی که برای فیلم کوتاه کار می‌کنند، قطعاً نگاه اقتصادی ندارند و به همین دلیل کار برای‌شان بیشتر وجهه هنری و آرتیستی دارد و به همین دلیل با هم همدل می‌شوند تا اتفاق خوبی که باید رخ دهد. همین اتفاق خوب، در نهایت تنها سودی است که شما می‌توانید از حضور در یک فیلم کوتاه به‌دست بیاورید تا به‌واسطه حضور در جشنواره‌های مختلف، کارتان دیده شود.
احمدی‌نیا درباره لزوم تنوع ژانر در تولیدات سینمای کوتاه تأکید کرد: قطعاً این تنوع ضروری است، سینمای بلند و بدنه ما هم همواره از فیلم‌های کوتاه ما وام می‌گیرند و خیلی از اتفاقات ابتدا در سینمای کوتاه تجربه شده است. تنوع ژانر در سینمای کوتاه، به سینمای بلند ما هم خط مشی می‌دهد تا در آنجا هم شاهد تنوع آثار از منظر ژانری باشیم.
سی و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذر پندار از ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۱ برگزار می‌شود.