به گزارش خبرنگار مهر در ساری، مردم مازندران نیز همچون مردم سایر نقاط کشور اسلامیمان آداب و رسوم ویژه ای در ماه مبارک رمضان دارند. از جمله این آدابها این است که مردم سه روز مانده به ماه مبارک روزه می گیرند و به پیشواز این ماه عزیز می روند. در مازندران افرادی که حاجتی داشته باشند برای برآورده شدن آن نذر ختم انعام می کنند و برای این کار از چند نفر که در خواندن قرآن تبحر دارند دعوت می کنند و هنگام خواندن قرآن مقداری نمک، چند قرص نان و چند ظرف آب در سینی بزرگی می گذارند و در مجلس قرار می دهند و پس از خواندن سوره انعام افراد روزه خود را با آنها افطار می کنند.
از روزگاران قدیم در این استان رسم بوده زوجی که دارای فرزند پسر نبوده نذر می کردند در طول ماه مبارک رمضان مردم را برای خوردن سحری بیدار کنند. به این صورت که یک پیت حلبی به گردن خود آویخته و با چوب به آن ضربه می زدند و مردم را بدین شکل بیدار می کردند که البته این رسوم ها اکنون از بین رفته است.
شب پانزدهم ماه مبارک رمضان زن ها به عنوان نذر قند و چای خرما، نفت یا ذغال به مسجد می بردند که تا پایان ماه مبارک این کار ادامه داشت.
خرما، حلوآ، آش، زولبیا بامیه، فرنی، آبگوشت، باقلا پخته با پلو نیز از نذوراتی بوده که صاحبان نذر آنها را در مجمه ای آماده می کردند و به عنوان افطاری برای زندانیان به زندان شهر ساری می بردند.
روزه سری نیز یکی از روسوم کهن استان مازندران است. کسانی که برای اولین بار به سن تکلیف می رسند و روزه می گیرند تا زمانی که از جانب بزرگترها به عنوان " روزه سری " هدیه ای نگیرند افطار نمی کنند. معمولا این هدایا شامل چادر نماز، طلا یا پول است.
در سحر و افطار ماه مبارک رمضان نیز مراسم معنوی بسیاری در این استان اجرا می شود. مردم مازندران هنگام سحر نمی خوابند و نماز نافله شب می خوانند و در کنار آن مناجات حضرت امیر را در مسجد کوفه قرائت می کنند.
در قدیم سحرها همچنین با شنیدن صدای خروس و یا سحر خوانی که در کوچه ها راه می افتادند و با صدای بلند می خواندند " سحر شد بپاخیز هنگام نماز است " و مناجات ابوحمزه ثمالی هم خوانده می شد.
غذاهایی نظیر ساک با کوکو، تخم مرغ و برنج و در قدیم قرقناق که بسیار مقوی است و از گرسنگی چلوگیری می کند در سحرها طبخ و استفاده می شود.
در مازندران شبهای قدر نیز حال و هوای خاصی دارد. در این شب ها قرآن به سر کردن، احیاء گرفتن، خواندن مناجات زیارت حضرت علی و شرح مناقب ایشان از برنامه های شبهای قدر است. در بعضی از مجالس کشکول قنبر وفادار حضرت امیرالمومنین را هم می آورند زیرا قنبر برده سیاه آزاد شده دست آقا امیر المومنین است که صورت زیبایی داشت و در مدح آقا شعر می گفت. در آن شب مردم نذورات خود را به صورت پول داخل کشکول می گذارند و خرما، شربت زعفرانی، فرنی، حلوا، زولبیا و بامیه، میوه و مشکافی به عنوان نذورات داده می شود.
مازندرانی ها مراسم وداع با ماه رمضان را نیز دارند. این مراسم از شب 27 ماه رمضان برگزار می شود و مداحان و روحانیون در مراسم مختلف شبانه ندای خوش الوداع با رمضان، الوداع شهر النور و القرآن را سروده و با سوز و گذار اشعار زیبایی از سروده های محلی با ماه رمضان وداع کرده و برای ورود به ماه شوال و بزرگترین عید اسلامی یعنی عید سعید فطر آماده می شوند.
مردم این استان اعتقادات جالبی دارند و در ایام ماه رمضان سعی در اجرای آن دارند. برخی از این اعتقادات شامل این موارد است: اولین جمعه ماه رجب خیرات می دهند و حتی با یک خرما یا یک لیوان آب، فوت کردن به قند و بستن گره به نخ هنگام خواندن دعای صد بند(جوشن کبیر) و دادن آب به مریض جهت شفاء بیماران، شب ضربت خوردن آقا دادن شیرینی مثل زولبیا و بامیه را حرام می دانند چون عزادار هستند، بازکردن روزه با نمک جهت زیاد شدن برکات، گذاشتن نان جو در سفره افطاری به یاد ساده زیستی پیامبران.