خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: جامعه انگلیس در ادوار مختلف همواره با رویارویی دو طیف موافق و مخالف تداوم نظام سلطنتی دراین کشور مواجه بوده، اما مرگ ملکه الیزابت به عنوان پایان یک دوره تاریخی، سوالات و ابهامات در مورد آینده نهاد سلطنت در این کشور را تقویت کرده است.
اما و اگرهای نهاد سلطنت در انگلیس
الیزابت دوم ۹۶ ساله، قدیمیترین مقام سلطنتی در جهان را داشت که به مدت ۷۰ سال بر این کشور و قلمروهای دیگر سلطنت کرد. چارلز هنگامی که ۳ ساله بود عنوان ولیعهدی را گرفت.
«تام ناگورسکی» تحلیلگر و فعال رسانهای در گزارشی در این زمینه نوشت: الیزابت دوم درانگلیس محبوبیت داشت اما خاندان سلطنتی این طور نیست.
گاردین در سرمقالهای که پس از مرگ الیزابت دوم منتشر شد، درمورد آینده مبهم خاندان سلطنتی در انگلیس نوشت: او زمانی متولد شد که بریتانیا بر یک امپراتوری جهانی با جمعیتی حدود ۶۰۰ میلیون نفر حکومت می کرد، اما زمانی درگذشت که بریتانیا یک کشور متوسط اروپای شمالی و با آینده نامشخصی است.
این رسانه انگلیسی افزود: اکنون دو سوال برای بریتانیا مطرح است:۱- با اقتصاد چه کنیم؟ ۲- با سلطنت چه باید کرد؟
بسیاری از مردم انگلیس نهاد پادشاهی را در این کشور جایگاهی تشریفاتی می دانند که حفظ آن به شکل کنونی برای آنها، به ویژه در شرایط نابسامان و پرچالش اقتصادی کنونی بسیار پرهزینه است.
حتی کسانی که در زمره طرفداران تداوم نظام سلطنت در انگلیس شناخته می شوند، اذعان دارند که آینده نزدیک برای بریتانیا مبهم به نظر میرسد. در این زمینه ستون نویس فایننشال تایمز نوشت: ما دروغ نمی گوییم. بریتانیا وضعیت بدی داشته است.
چالش از درون
نکته حائز اهمیت این است که جایگاه چارلز در انگلیس متزلزل است زیرا عملکرد و اقدامات وی در خلال سالهای گذشته سبب شده تا گزارشهای مختلفی در مورد رسوایی اخلاقی و مالی از وی منتشر شود.
بسیاری میگویند نام چارلز با دایانا و سرنوشت نافرجام وی گروه خورده است. این دو پس از یک دهه زندگی در یک پروسه پرحاشیه ازیکدیگرجدا درحالی شدند که دایانا در مورد خیانت وی به رسانهها گفته بود که همسرش چارلز، در دوران زندگی مشترکشان، با «کاملیا پارکر» ارتباط داشته است.
درعین حال حادثه مشکوک تصادف رانندگی و کشته شدن دایانا در سال ۱۹۹۷ هم دوباره رسوایی اخلاقی چارلز را بر سرزبانها انداخت و حتی برخی رسانهها از گمانهزنیها و احتمالات دست داشتن خانواده سلطنتی در مرگ وی گزارش دادند.
رسواییهای مالی چارلز نیز از دیگر چالشهای وی در دوران سلطنت خواهد بود.
سال گذشته پس از انتشار گزارشهایی در مورد تلاش «دیمتری لئوس» یک بانکدار روسی برای اهدای نیم میلیون پوند به موسسات خیریه تحت حمایت چارلز ، اسم وی در یک رسوایی مالی مطرح شد.
طبق گزارشهای منتشره چارلز همچنین یک میلیون پوند از برادر بن لادن رهبر کشته شده گروه تروریستی القاعده و هدایایی از یکی از کشورهای عربی دریافت کرده است. روزنامه «ساندی تایمز» نیز در گزارشی نوشت چارلز در دوران ولیعهدی از« شیخ حمد بن جاسم آل ثانی» نخستوزیر سابق قطر، ۳میلیون یورو پول نقد در دیدارهای خصوصی در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ دریافت کرده است.
این روزنامه در آستانه به تخت نشستن چارلز در انگلیس مدعی شد البته این مبالغ در حساب موسسه خیریه بنیاد چارلز واریز شده و عمل خلافی صورت نگرفته است.
Sally Bedell Smith نویسنده آمریکایی در نشریه نیویورکر با اشاره به برخی از این موارد، دراین زمینه نوشت: برای هر کسی که برای بقای خانواده سلطنتی سرمایه گذاری می کند، شاهزاده چارلز یک چالش است.چارلز از ایده آل فاصله زیادی دارد.
بی اعتمادی به چارلز در نظرسنجیهای داخلی انگلیس نیز انعکاس یافته است. طبق گزارشهای رسانهای، در یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۶، تنها یک چهارم پاسخ دهندگان گفتند که دوست دارند چارلز جانشین ملکه شود و اعتماد آن ها به ویلیام فرزندش بیشتر از خود وی بود.
در نظرسنجی دیگری در اواخر سال ۲۰۲۱ برگزار شد سه نفر از هر پنج پاسخ دهنده گفتند که احساس می کنند نهاد سلطنت در انگلیس باید حفظ شود. اما این موضوع قبل از مرگ الیزابت دوم بود و آیا آن ها در زمان پادشاه چارلز سوم نیز همین احساس را خواهند داشت؟
نشریه تایم هم بدون اشاره به فساد اخلاقی و مالی چارلز در گزارشی با اشاره به اینکه چارلز سوم پیرترین پادشاه انگلیس خواهد بود، نوشت: الیزابت دوم هنگامی که در ۲۵ سالگی بر تخت سلطنت نشست، یک عمر فرصت داشت تا خود را اثبات کند اما چارلز با ۷۳ سال، مسنترین پادشاهی است که در تاریخ بریتانیا به تاج و تخت نشسته است و احتمالا از این مزیت برخوردار نخواهد بود.
طبق این گزارش، چارلز پیش از این در مسائل مختلف اجتماعی و سیاسی نظرات شخصی خود را پیگیری می کرده اما اکنون برای اینکه سلطنت همچنان به عنوان منبع وحدت ملی در این کشور تلقی شود، پادشاه جدید باید نظرات خود را کنترل کند و بتواند وظایف تشریفاتی اش را بدون وابستگی به احزاب سیاسی انجام دهد.
پایگاه تحلیلی theconversation هم با اشاره به این موضوع گزارش داد: این نگرانی ها بر اساس چندین واقعه در طول سال ها مطرح است. به عنوان شاهزاده ولز، چارلز در مورد مسائل سیاسی صریح صحبت می کرد و مشخص شد که در مورد مسائل مربوط به منافع شخصی خود با وزیران لابی می کرد. اخیراً، نگرانیهایی هم در مورد کمک نقدی نخست وزیر سابق قطر به خیریه های شاهزاده مطرح شده است.
طبق این گزارش «برای بقای نظام انگلیس، پادشاه باید یک شخصیت غیرقابل بحث باشد و از نظر سیاسی بی طرف بماند. تاریخ به ما می گوید که چه اتفاقی می افتد زمانی که یک پادشاه سعی می کند قدرت خودسرانه بیش از حد را در اختیار بگیرد.»
شاید به دلایل مذکور است که این روزها این سوال که آیا چارلز آخرین پادشاه انگلیس خواهد بود، در رسانهها مطرح شده است.
در مجموع، الیزابت دوم پس از هفت دهه فراز و نشیب سیاسی جای خود را به پسرش دادو چارلز علاوه بر ۵۰۰ میلیون دلار دارایی مادر، اقتصاد پر چالش این کشور را نیز به ارث برده و اقدامات و کارکردهایش در عرصه داخلی و خارجی، قضاوت آشکار افکار عمومی را در داخل و خارج از مرزهای بریتانیا در مورد آینده نهاد سلطنت در این کشور به دنبال خواهد داشت.