به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اسپوتنیک، به تازگی «راب بائر»، رئیس کمیته نظامی ناتو اذعان کرده است که ناتو تلاش برای افزایش حضور در شرق اروپا را از «سالها» قبل از آغاز جنگ اوکراین، برنامه ریزی کرده بود.
بائر با اعلام این که رؤسای دفاعی پیمان ناتو در نشست روز شنبه خود پایداری و افزایش حمایت از اوکراین را مورد تاکید قرار دادند، همچنین گفت: مهمات، تجهیزات و آموزشهایی که اعضای ناتو و سایر کشورها به اوکراین ارائه میدهند، همگی در میدان جنگ تفاوت واقعی ایجاد کرده است. اوکراین با موفقیتهای خود اساساً صحنه جنگ مدرن را تغییر داده است و ناتو تا زمانی که لازم باشد از اوکراین حمایت خواهد کرد.
«مارتین هرم»، رئیس نیروهای دفاعی استونی نیز در سخنانی در کنار بائر، گفت که اولویت جمعی ناتو این است که «از روسیه امکان تغییر نظم بینالمللی مبتنی بر قانون امروز را با استقرار نیروهای بیشتر در امتداد مرز بگیرد.
هرم گفت: دفاع پیشرو تنها به تعداد چکمههای سربازان در مرزهای شرقی نیست، بلکه کل زنجیره باید سر جای خود باشد. این به معنای داشتن ترکیب مناسب از نیروهای ملی و متحد در محل، تقویت تواناییها و طرحهای پیشرفته مرتبط با نیروها است.
هرم با تکرار اظهارات بائر در مورد نیاز به «حمایت» از کیف، تاکید کرد که تأمین انسجام و اتحاد متحدان بسیار مهم است و زمستان سخت خواهد بود، اما ما باید کنار هم متعهد بمانیم.
بائر نیز در سخنان خود افزود: ما به عنوان یک اتحاد، قلمرو بیشتری برای دفاع دسته جمعی به دست میآوریم و مرز طولانی با روسیه داریم. اما از نیروهای مسلح فنلاند و سوئد نیز استفاده میکنیم که بسیار توانمند هستند تا به ما در دفاع از سرزمین مشترک و دفاع از آن مرز طولانیتر کمک کنند. بنابراین فکر میکنم الحاق فنلاند و سوئد برای اتحاد ناتو سودمند است و مشکلات بیشتری برای روسیه ایجاد میکند.
ناتو بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۲۰ موجهای متعددی از گسترش و توسعه خود را پشت سر گذاشته است و تمامی اعضای سابق پیمان منحله ورشو به رهبری شوروی شامل سه جمهوری سابق شوروی و چهار جمهوری از یوگسلاوی سابق به این پیمان نظامی پیوستند. این گسترش ناتو علیرغم قول شفاهی «جیمز بیکر»، وزیر امور خارجه سابق ایالات متحده به «میخائیل گورباچف»، رهبر شوروی در سال ۱۹۹۰ مبنی بر عدم گسترش ناتو حتی تا یک اینچ در شرق قلمرو آلمان شرقی سابق صورت گرفته است.
حتی در سال ۲۰۰۸، ناتو خواستههای دولتهای طرفدار غرب اوکراین و گرجستان را برای پیوستن کشورهایشان به این ائتلاف به رسمیت شناخت که این موضوع باعث نگرانیهای فزاینده امنیتی جدی از سوی مسکو شد. تنش بین روسیه و غرب نیز در سال ۲۰۱۴، پس از سرنگونی دولت اوکراین در کودتای سازماندهی شده توسط واشنگتن، تشدید شد و دولت پس از کودتا در کی یف بار دیگر جاه طلبی خود را برای پیوستن به اتحادیه اروپا و ناتو تکرار کرد.