محمدعلی صفورا نویسنده و کارگردان فیلم «پس از عاشقی» که به تازگی پروانه ساخت آن به تهیه‌کنندگی حسن امجدی مقدم صادر شده است، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این پروژه توضیح داد: این پروژه یک فیلم رئال و غیرانیمیشنی است که در ادامه علایق و تخصص اصلی من در سینمای زنده، به دنبال ساخت آن هستم. پیش از این هم در دو نوبت پروانه ساخت برای آثار دیگری گرفته بودم که به سرانجام نرسید و امید داریم این بار شرایط تولید به‌وجود بیاید.
وی ادامه داد: داستان فیلم «پس از عاشقی» یک درام عاشقانه و شاعرانه است که در قالب یک فیلم جاده‌ای روایت می‌شود. امیدواریم بتوانیم در فصل پاییز ساخت این فیلم را آغاز کنیم و به مرحله تولید برسانیم. در حال حاضر با آقای امجدی‌مقدم به‌عنوان تهیه‌کننده مشغول مقدماتی همچون انتخاب بازیگر هستیم و پیش تولید را هم آغاز کرده‌ایم. مهمترین مسئله در این مرحله انتخاب بازیگران است که اگر به سرانجام برسد، کار را کلید می‌زنیم.
صفورا درباره گزینه‌هایی که برای ایفای نقش در این پروژه در نظر دارند هم گفت: چند بازیگر را به‌عنوان گزینه اصلی انتخاب کرده‌ایم که اولین گزینه میسر نشد و حالا سراغ گزینه‌های دیگر داریم می‌رویم. در مجموع درگیر مقدمات هستیم اما قصد داریم حتماً فیلم را در فصل پاییز کلید بزنیم.
وی درباره جذب سرمایه برای پروژه هم توضیح داد: در حال حاضر تأمین سرمایه این پروژه برعهده خود بنده و آقای امجدی مقدم است تا ببینیم آیا سازمان و ارگانی به‌عنوان حامی پای این کار می‌آید یا خیر. فعلاً اما تصمیم بر این است که خودمان تأمین سرمایه کار را برعهده داشته باشیم.
این کارگردان سینما درباره جذب سرمایه در شرایط فعلی سینمای ایران هم توضیح داد: واقعیت این است که امروز سرمایه‌گذاران کمتر سراغ فیلم‌های فرهنگی می‌آیند و سراغ فیلم‌هایی می‌روند که سوپراستار داشته باشند و نگاه‌شان هم به بازار باشد. فیلم ما قطعاً چنین فیلمی نیست. البته معتقدیم با ساختار و قصه درست، حتمًا مخاطب عام هم با فیلم ما همراه خواهد شد. بودجه ما در حال حاضر حتماً به بودجه سینمای بدنه نمی‌رسد اما تمام تلاش‌مان این است که فیلمی آبرومندانه را به‌صورت لوباجت، با بودجه‌ای حداقلی را به تولید برسانیم. می‌خواهیم فیلمی بسازیم که هم جنبه فرهنگی و هنری آن مدنظر باشد و هم مخاطب عام بتواند با آن ارتباط برقرار کند.
صفورا با تأیید افزایش هزینه‌های فیلمسازی در کشور ادامه داد: امید ما این است که سازمان‌هایی که در درجه اول متولی حمایت از فیلم‌اولی‌ها هستند و در درجه بعد مسئول حمایت از آثار فرهنگی هستند، از تولید این پروژه حمایت کنند. امیدواریم بتوانیم در کنار بودجه‌هایی که خودمان تأمین کرده‌ایم، از این سازمان‌ها و نهادها هم حمایت‌هایی را جذب کنیم تا فیلم از زاویه تأمین بودجه دچار آسیب نشود.
این کارگردان باسابقه سینمای انیمیشن درباره ورود خود به حوزه کارگردانی فیلم زنده، گفت: من در سینمای انیمیشن از سمت سینمای رئال مأمور بودم، چراکه تحصیلات من در حوزه کارگردانی سینمای زنده است. تعداد قابل توجهی هم فیلم زنده در فرمت ۸، ۱۶ و ۳۵ میلیمتری کارگردانی کرده‌ام که همه آن‌ها هم جایزه گرفته‌اند. در کنار این آثار کارهای مستند بسیاری هم ساخته‌ام. انیمیشن را در کنار این دو مدیوم دنبال کرده‌ام. قصه تعیین می‌کند که در چه فضا و مدیومی باید آن را کارگردانی کنم. همیشه هم هر سه حوزه را در کنار یکدیگر پیش برده‌ام اما در حدود ۱۰ سال بود که فیلمسازی من در حوزه مستند و رئال مسکوت مانده بود و بیشتر تعداد انیمیشن در تلویزیون و جاهای دیگر کار کردم.
وی افزود: تا به امروز سه یا چهار فیلمنامه سینمایی را آماده تولید کرده‌ام که دو تای آن‌ها پروانه ساخت هم گرفت اما به دلیل مشکلاتی که در حوزه تهیه‌کنندگی و کارگردانی اولی وجود دارد، به سرانجام نرسید و رها شد. روی فیلمنامه «پس از عاشقی» هم به مدت سه سال کار کرده‌ام و حالا با دریافت پروانه ساخت آماده تولید است. الان زمانش بود که مجدد سراغ سینمای زنده بیایم.
این سینماگر درباره تأثیر افزایش دستمزد بازیگران بر گران شدن فرآیند فیلمسازی، گفت: واقعیت این است که اجزای اقتصاد سینمای ایران به شکلی ناموزون کنار یکدیگر قرار گرفته، در خیلی از بخش‌ها دستمزدها اندک است و تنها در بعضی بخش‌ها دستمزدها، هزینه‌های کلانی را به پروژه تحمیل می‌کند که یکی از این بخش‌ها بازیگری است. در شرایط فعلی تورم روی هزینه همه بخش‌های تولید تأثیر گذاشته است و تنها برای تأمین غذای گروه و پذیرایی طی یک ماه تولید، چیزی در حدود ۱۰۰ میلیون تومان باید در نظر بگیرید! این هزینه‌ها پیش‌تر بسیار پایین‌تر بود. در این شرایط ما حتماً سراغ سوپراستارها نخواهیم رفت. سراغ بازیگرانی می‌رویم که بازیگری هم عشق آن‌ها باشد، هم هنرشان و هم حرفه‌شان.
وی در پایان تأکید کرد: با احترامی که برای سوپراستارها قائلم معتقدم شاید «عشق به کار» در میان آن‌ها کمرنگ‌تر شده باشد و از وجوه دیگر به بازیگری نگاه می‌کنند که خیلی مناسب پروژه من نیست. این پروژه به گونه‌ای است که اتفاقاً اگر بازیگرانش چهره نباشند، به نفع شکل‌گیری کاراکترها و درام است. البته نقش به‌گونه‌ای است که معتقدم بازیگرش را چهره خواهد کرد. ما برای این پروژه سراغ بازیگرانی نرفته‌ایم که بخواهند ارقام نجومی بدهند اما در همین اندازه هم که مذاکره کرده‌ایم، رقم‌های درخواستی نسبت به بودجه ما بالا بوده و بخش عمده‌ای از بودجه کل کار را به خود اختصاص می‌دهد.