حبیب الله بوربور دبیرکل جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به حضور مؤثر در راهپیمایی‌ها برای خنثی‌سازی اغتشاشات، گفت: به عنوان کسی که در این راهپیمایی‌ها شرکت کرده‌ام، می‌گویم شاهد یک حادثه اعجازگونه بوده‌ام؛ چراکه حضور پرشور مردم بسیار قابل توجه بود.
وی افزود: این راهپیمایی نشان داد مردم ما جامعه‌ای اعتقادی را تشکیل داده‌اند و حضور دوباره آنها در صحنه، تمامی برنامه‌ها و محاسبات افرادی که مخالف نظام و در پی براندازی جمهوری اسلامی بوده‌اند را بر هم زد و پاک کرد.
دبیرکل جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی با بیان اینکه با پاسخ مردم به براندازان، طومار این افراد بسته شد، تاکید کرد: البته مسئولان نظام نباید با دیدن حضور مردم خیال شأن راحت شود و از اصلاح اشتباهات خود غافل بمانند. مسئولان نباید با حضور همیشگی مردم، معیشت و شرایط سخت اقتصادی آنها را فراموش کنند.
بوربور تاکید کرد: نارضایتی عمومی باید کاهش یابد و فشار معیشتی روی جامعه باید برطرف شود. به عنوان کسانی که خود را پشتیبان دولت و وفادار انقلاب می‌دانیم باید نقد منصفانه هم داشته باشیم. گرچه با انتقادات بی اساس و براندازگونه مخالفت داریم، اما نباید وقتی حضور مردم در صحنه را می‌بینیم به اشتباهات قبل ادامه دهیم.
وی بیان کرد: هم دولت باید در روش‌های خود بازنگری داشته باشد و هم مردم باید همانند سال‌های گذشته حمایت و همراهی خود را با انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ادامه دهند.
دبیرکل جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی با اشاره به اینکه اگر حضور مردم در صحنه نباشد نظام نمی‌تواند دوام و بقا داشته باشد، اظهار کرد: حضور مردم است که باعث پابرجایی نظام می‌شود؛ این حضور آشوب‌ها را جمع می‌کند و ریشه فتنه را می‌خشکاند.
بوربور خاطرنشان کرد: البته فراموش نکنیم حیات و ممات دشمن به فتنه‌افکنی گره خورده است و این طور نیست که آنها آشوب را ادامه ندهند، ممکن است به هر بهانه دیگری اهداف خود را دنبال کنند، اما بدانند نظام و مردم ایران به جلوگیری از این گونه هرج و مرج‌ها اصرار دارند.
وی در پایان گفت: مردم ایران اقداماتی همچون آتش زدن خیابان و چادر از سر کشیدن را تحمل نمی‌کنند؛ اینها همان کارهایی است که رضاخان دیکتاتور با مردم ایران کرد و امروز براندازان می‌خواهند جا پای رضا خان بگذارند. اما این قبیل اقدامات فقط هزینه جامعه را زیاد می‌کند و نارضایتی‌ها را افزایش می‌دهد؛ باید بدانند که هرگز موفق نخواهند شد.