به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از فارن پالیسی، ایتالیایی‌ها در اولین انتخابات ملی خود از سال ۲۰۱۸ رای دادند و «جورجیا ملونی» و «حزب برادران ایتالیا» را که زمانی از طرفداران پوتین بود، به عنوان اولین نخست وزیر زن این کشور انتخاب کردند.
نتایج این انتخابات نشان‌دهنده نقطه عطفی برای ایتالیا بود، کشوری که دولت پیشین آن، یعنی دولت ماریو دراگی، به‌شدت با حمله نظامی روسیه به اوکراین مخالف بود. «ماتیا فراریسی»، سردبیر روزنامه ایتالیایی دومانی، نوشت که نتیجه انتخابات ایتالیا خبر خوبی برای ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه است.
فراریسی خاطرنشان کرد که حتی اگر «جورجیا ملونی»، نخست وزیر احتمالی، با اوکراین همدردی کند، باز هم راست افراطی ایتالیا در اردوگاه پوتین خواهد ماند.
وی در گزارش تحلیلی خود می‌گوید گرچه ملونی و حزب برادران ایتالیا سیاست خود را ضد پوتین معرفی کردند، اما وی قبلاً دوست کرملین بوده و هنوز هم با دوستان اروپایی پوتین مانند «ویکتور اوربان»، نخست وزیر مجارستان، رابطه صمیمی دارد. و در سال ۲۰۱۵ از دولت ایتالیا خواست تا تحریم های «بی‌فایده و مطیع‌وارانه» را که اتحادیه اروپا پس از الحاق کریمه به روسیه با آن موافقت کرد، به حالت تعلیق درآورد.
این نویسنده افزود که مقامات حزب «برادران ایتالیا» در مورد حمایت از اوکراین اختلاف نظر دارند. فراریستی ادامه داد: به نظر می رسد تغییر ناگهانی ملونی از یک رهبر سرسخت ملی گرا به طرفدار غیرمنتظره همکاری های فراآتلانتیک، حرکتی هوشمندانه برای اطمینان بخشیدن به شرکای بین المللی ایتالیا و تقویت شهرت خود در خارج از کشور باشد.
وی در ادامه به مواضع متضاد ائتلاف جدید ایتالیایی در مورد روسیه و اوکراین پرداخت و نوشت، کرملین اکنون تحولات سیاسی کشور بزرگ اتحادیه اروپا را به نفع خود می بیند.
این نویسنده تحلیل خود را با سخنان «ماریا زاخارووا»، سخنگوی وزارت خارجه روسیه، به پایان رساند که گفت: ایالات متحده اقداماتی را به ایتالیا تحمیل می‌کند که این کشور را به نابودی می کشاند. نگرانی‌هایی که منعکس کننده انتقادات بیان شده توسط حزب «لیگ» در طول مبارزات انتخاباتی ایتالیا بود.
در این راستا، «الئونورا تافورو»، پژوهشگر موسسه مطالعات سیاسی بین‌المللی ایتالیا، گفت: با توجه به فضای سیاسی کنونی، این بهترین نتیجه‌ای است که کرملین می‌تواند امروز به آن امیدوار باشد.
تافورو توضیح داد که روسیه مدت‌هاست که ایتالیا را به عنوان «یکی از دوستانه‌ترین کشورها در میان بلوک غیردوستانه فزاینده» می‌نگرد، که عمدتاً به دلیل تمایل ایتالیا به ایفای نقش «واسطه» و تجارت با تامین‌کننده عظیم انرژی است.
در حالی که این روابط دوستانه در زمان دراگی آشکار نبود، تافورو گفت که «پیروزی ملونی می تواند نشان دهنده بازگشت موقعیت ایتالیا به عنوان یک کشور سازشکارتر در برابر روسیه باشد»