به گزارش خبرنگار مهر، مهر ماه امسال، آغاز سال تحصیلی در دانشگاه‌ها رنگ و بوی دیگری داشت، به دنبال درگذشت «مهسا امینی» و شروع ناآرامی‌ها در کشور، دانشگاه‌ها نیز از این قاعده مستثنی نبودند و با بازگشایی حضوری و شروع کلاس‌های آموزشی در برخی از دانشگاه‌ها اعتراضات دانشجویی برگزار شد.
اعتراض‌هایی که اگر چه بدون مجوز قانونی برگزار می‌شد ولی در ابتدا حداقل چارچوب‌ها را به صورت نسبی رعایت می‌کرد، اما این روند چندان ادامه نیافت به طوری که در ادامه با برنامه ریزی دشمنان بیرونی و عوامل داخلی آنان در سو استفاده از فضای علم و دانش این اعتراضات به زمینه‌ای برای رفتارهای هنجارشکنانه تبدیل شد.
اوج این رفتارهای هنجارشکنانه در روز یکشنبه دهم مهرماه در دانشگاه صنعتی شریف نمود پیدا کرد که به گفته برخی از شاهدان، تجمع دانشجویان دانشگاه شریف با شعارهای رکیک و الفاظ شنیعی همراه شد بطوریکه که بسیاری از دانشجویان و اساتید خود این دانشگاه نیز نسبت به آن موضع‌گیری کردند.
علی شمسی پور، سخنگوی وزارت علوم در همان زمان در صفحه توئیتر خود نوشت: «شعارهای غیراخلاقی سرداده شده در دانشگاه صنعتی شریف در تاریخ فعالیت‌های دانشجویی بی‌سابقه است و حتی در آشوب‌های خیابانی اخیر هم شنیده نشده است. ساحت علم و دانش از این الفاظ زشت و رکیک به دور است. کلید اتفاقات دهم مهرماه در این دانشگاه همین بود و مورد بررسی دقیق قرار خواهد گرفت.»
با ادامه این روند در برخی دانشگاه‌ها که نقد و اعتراض دانشگاهیان و اهالی علم و دانش را نیز به دنبال داشت، برخی مسئولان و نهادهای ذیربط با بررسی علل و عوامل این چالش و فقدان فضای نقد و گفتمان در دانشگاه‌ها بر آن شدند تا نسبت به ایجاد این فضا اقداماتی ترتیب دهند. اقداماتی دیرهنگام که شاید نوش دارویی بعد از مرگ سهراب باشد، آنهم در شرایطی که پیش از این بارها ضرورت ایجاد فضای گفتمانی در دانشگاه‌ها احساس شده و شخص اول مملکت نسبت به آن هشدار داده بود اما متولیان امر در عملیاتی کردن آن سهل انگاری کردند.
مقام معظم رهبری پیش از این و در سخنرانی‌های مختلف بر ایجاد کرسیهای آزاد اندیشی در دانشگاه‌ها تاکید داشتند و حتی در یکی از دیدارهای جمعی خود با دانشجویان در اوایل خرداد ۹۸ فرمودند: «تشکیل میزگردها و کرسیهای آزاداندیشی در دانشگاه‌ها که بنده مکرّر این را تکرار کرده‌ام و تأکید کرده‌ام و توصیه کرده‌ام؛ و خب خیلی پیشرفتی نداشته. چه کسی باید این را بکند؟ [اگر] منتظر باشید که رئیس دانشکده یا معاون فرهنگی یا مانند اینها بکنند، فایده‌ای ندارد؛ خودتان باید بکنید. در دانشگاه‌ها کرسیهای آزاداندیشی را باید تشکیل بدهید؛ منتها همین طور که گفتم همه این حرکتها باید منضبط باشد؛ با انضباط، با پیش‌بینی، با مطالعه خوب از سوی افرادی که صاحب ذهن فعّال و زبان گویا هستند راه بیفتد».
از سوی دیگر ایشان همواره بر انفعال جریان دانشجویی نقد داشته و مطالبه گری را یکی از مهمترین تکالیف دانشجویان عنوان کرده اند.
ایشان در دویست و چهل و هشتمین دیدار خود با دانشجویان بر آرمان خواهی و مطالبه گری توسط دانشجویان تاکید داشتند و فرمودند: «این پرچم آرمان‌خواهی و مطالبه‌گری را زمین نگذارید؛ همه این بحث‌ها و صحبتی که در این مدّت یک ساعت و نیم شما دوستان در اینجا [بیان] کردید، مطالبه‌گری بود دیگر؛ مخاطب مطالبه‌گری هم گاهی خود این حقیر بودم، گاهی دستگاه دفتر ما بود، گاهی مجموعه‌های دیگر بودند؛ این بسیار چیز باارزشی است؛ این مطالبه‌گری را از دست ندهید، این آرمان‌خواهی را از دست [ندهید].
دو نکته را در زمینه مطالبه‌گری من یادداشت کرده بودم که بگویم که به نظرم خوب است که توجّه بشود. نکته‌ی اوّل این است که مطالبه طبعاً با نوعی اعتراض همراه است. خب، بله مطالبه به معنای این است که یک نقصی وجود دارد و ما می‌خواهیم رفع آن نقص را مطالبه کنیم -طبعاً مطالبه این است- بنابراین با اعتراض همراه است؛ نگذارید این مطالبه شما و اعتراض شما اعتراض به نظام اسلامی تلقّی بشود؛ این مهم است.
نکته‌ی دوّم اینکه پرچم مطالبه‌گری را اگر شما در دست داشته باشید، خوب است؛ [امّا] اگر شما این پرچم را زمین گذاشتید، کسانی ممکن است این پرچم را بردارند که هدفشان رفع مشکلات مردم نیست؛ [بلکه] هدفشان معارضه و مبارزه با اسلام و با جمهوری اسلامی و با نظام اسلامی است؛ این را نگذارید؛ یعنی این باید اتّفاق نیفتد.
نکته‌ی چهارم، [اینکه] مطالبه‌گری فقط انتقاد نیست، مطالبه‌گری فقط اعتراض نیست، اگر چه در آن، اعتراض هم وجود دارد. انتقاد در کنار پیشنهاد؛ امروز البتّه پیشنهادهایی شد، خوب هم هست، بعضی از این پیشنهادها، پیشنهادهای قابل قبولی است، بعضی هم قابل بررسی است، لکن مجموعه‌ی جوانی که این سخن را می‌شنوند و در این عرصه‌ها فعّال هستند توجّه کنند اینکه ما صرفاً انتقاد کنیم، صرفاً اعتراض کنیم، این کار را پیش نمی‌برد، این مطلقاً فایده‌ی جدّی و ماندگاری ندارد».
با مرور سخنان رهبری، بررسی عملکرد دانشگاه‌ها و حوادث و ناآرامی‌های اخیر در فضای دانشگاهی، ضعف کارکرد تشکلهای دانشجویی، اجرای مطالبات رهبری در زمینه کرسیهای آزاد اندیشی، نقد و مناظره و ایجاد فضای گفتمانی در دانشگاه‌ها به وضوح قابل مشاهده است.
در این بین و اگرچه دیر، اما دانشگاه تهران چراغ جریان گفتگو در دانشگاه را روشن کرد و با ابتکار عمل در این زمینه فعالیت «خانه گفتگوی دانشگاه تهران» را کلید زد.
خانه گفتگوی دانشگاه تهران به عنوان یک نهادی معرفی شد که می‌خواهد مرکزی برای نقد و تحلیل مسائل حوزه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در دانشگاه تهران با حضور اساتید رشته‌ها و تخصص‌های مختلف از رویکردهای فکری و سیاسی متفاوت باشد، این خانه رسماً با حضور ۹۰ استاد دانشگاه تهران شکل گرفت و با برگزاری اولین جلسه آن که با ارائه دیدگاه‌های ۲۰ نفر از دانشگاهیان دانشگاه تهران همراه بود، نهادی جدید در دانشگاه تهران برای گفتگو و نقد راه‌اندازی شد.
در اولین نشست خانه گفتگو اساتیدی مختلف با دیدگاه‌های متفاوت سیاسی شرکت داشتند و پیرامون حوادث اخیر نظرات خود را ارائه دادند. در این نشست اساتیدی چون غلامعلی حداد عادل، علی مطهری، علی طیب‌نیا محمد جواد ظریف، محمدصادق کوشکی، الهه کولایی، صادق زیباکلام و تقی آزادارمکی حضور داشتند.
خانه ملی گفتگوی آزاد از تصویب تا عدم اجرا...
سید محمد مقیمی، رئیس دانشگاه تهران در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به تشکیل «خانه گفتگو» در دانشگاه تهران و برگزاری نخستین نشست آن در سطح اعضای هیأت علمی و دانشجویان، گفت: انتظار از دانشگاه این است که محلی برای گفت‌وگو و شکل‌گیری جریان نقد با رویکردی تحلیلی و سازنده باشد. برای شکل‌گیری این فضا نیازمند ایجاد بسترهای گفت‌وگو در دانشگاه‌ها و نهادهای علمی هستیم که البته یکی از این بسترها ایجاد «خانه گفت‌وگوی ملی» است که در اواسط دهه ۸۰ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده اما اجرای آن تاکنون معطل مانده بود.
مقیمی افزود: دانشگاه تهران به تازگی اولین گام برای تشکیل «خانه گفت‌وگو» را برداشته است. نشستی که با موضوع «چگونگی تحقق مرجعیت دانشگاه تهران» با حضور حدود ۹۰ استاد دانشگاه تهران از رشته‌ها و طیف‌های فکری و سیاسی مختلف برگزار شد و ۲۰ نفر از اساتید دانشگاه تهران به اظهارنظر پرداختند، در واقع گامی برای تشکیل خانه گفت‌وگو در دانشگاه بود که بر اساس بازخوردهای دریافتی، مورد اقبال جامعه نخبگانی، جامعه سیاسی و مسئولان کشور نیز قرار گرفته است.
وی با ابراز تأسف از عدم گفت‌وگوی گروه‌های مرجع و مؤثر در سطح جامعه، تصریح کرد: به نظر می‌رسد حتی پیچیده‌ترین موضوعات اجتماعی و فرهنگی نیز با شکل‌گیری گفت‌وگوهای کارشناسانه و دلسوزانه در سطح نخبگانی قابل حل باشد. البته ایجاد این جریان گفت‌وگو و استمرار آن نیازمند نوعی نهادسازی و ساختارسازی در نهاد دانشگاه است که ایجاد «خانه گفت‌وگو» از جمله این نهادسازی‌ها به شمار می‌آید.
حتی پیچیده‌ترین موضوعات اجتماعی و فرهنگی نیز با شکل‌گیری گفت‌وگوهای کارشناسانه و دلسوزانه در سطح نخبگانی قابل حل باشد
وی «خانه گفت‌وگو» را مجمعی از خبرگان دانشگاه تهران از رشته‌ها و حوزه‌های موضوعی و تخصصی مختلف با گرایش‌های سیاسی متفاوت دانست و اعلام کرد: برنامه دانشگاه تهران این است تا «خانه گفت‌وگو» را موضوع‌محور کند یعنی این ظرفیت را در قالب برگزاری جلسات با موضوعات مشخص اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی فعال نماید و در قالب این جلسات با حضور متخصصان دانشگاهی و با نگاهی علمی به بررسی و تحلیل موضوعات مبتلابه بپردازد و راهکار ارائه دهد.
رئیس دانشگاه تهران با اعلام اینکه نشست‌های «خانه گفت‌وگو» حداقل به صورت ماهانه در دانشگاه تهران برگزار خواهد شد، درباره سازوکار تعیین اساتید و حاضران در این نشست‌ها، اظهار کرد: با صدور فراخوان برای هر نشست «خانه گفت‌وگو»، دانشگاهیان می‌توانند در بازه زمانی مشخصی جهت حضور در آن نشست ثبت‌نام کنند و متناسب با موضوع نشست نیز تعدادی از چهره‌ها و اساتید برجسته صاحب فکر و نظر دعوت می‌شوند تا بتوان گفت‌وگو درباره موضوع نشست ایجاد کرد.
حمایت رئیس جمهور از ایجاد خانه دانشگاهی گفتگو
مقیمی با اشاره به حمایت و تاکید رئیس‌جمهور و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی از ایجاد «خانه گفت‌وگو» در دانشگاه‌ها، خاطرنشان کرد: دانشگاه تهران همواره در جریان‌سازی در کشور و در سطح نخبگان، پیشگام بوده است و امیدواریم برگزاری نخستین نشست «خانه گفت‌وگو» در کنار حمایت‌هایی که رئیس جمهوری و سایر اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی از این نهاد داشته‌اند، بتواند فرهنگ گفتگو و جریان گفتگوی فرهنگی را در کشور تحکیم ببخشد.
ایجاد فضای آزاد بدون محذوریت علمی در دانشگاه‌ها
به دنبال راه اندازی خانه گفتگو توسط دانشگاه تهران، در جلسه اخیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز تقویت فضای گفتگو و فعلیت بخشیدن به مصوبه قبلی شورای عالی انقلاب فرهنگی تحت عنوان «خانه ملی گفتگوی آزاد» تنظیم و تصویب شد. خانه گفتگوی آزاد زمینه ایجاد فضای آزاد برای دانش‌آموزان و دانشجویان را به دور از هرگونه محذوریت علمی و گفتگویی در محیط مدرسه و دانشگاه را فراهم می‌کند. همچنین در این جلسه موضوع فراهم کردن زمینه‌های فعالیت کرسیهای آزاداندیشی نیز مطرح و مورد بررسی قرار گرفت.
خانه گفتگوی آزاد زمینه ایجاد فضای آزاد برای دانش‌آموزان و دانشجویان را به دور از هرگونه محذوریت علمی و گفتگویی در محیط مدرسه و دانشگاه را فراهم می‌کند سعید رضا عاملی، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی به دنبال تصویب این مصوبه تاکید کرد: با تصویب این مجموعه شاهد آموزش و پرورش کارآمدتر، نشاط و پویایی بیشتر در دانشگاه‌ها، تقویت کننده نحوه گذراندن اوقات فراغت و تقویت فضای گفتگو با به فعلیت درآوردن مصوبه قبلی شورای عالی انقلاب فرهنگی تحت عنوان خانه ملی گفتگوی آزاد خواهیم بود. خانه گفتگوی آزاد می‌تواند باعث شود که افراد در فضای آزادانه‌ای که تحت هیچ نوع محذوریت نباشند به گفتگو بپردازند. در دانشگاه‌ها هم تحت تأثیر خانه گفتگوی آزاد، کرسیهای آزاداندیشی با قوت بیشتر برگزار می‌شود. البته در گذشته هم کرسیهای آزاد اندیشی و نظریه‌پردازی در سراسر کشور فعال بوده‌اند.
وی افزود: مصوبه دیگر جلسه بحث فراهم آوردن زمینه اجرایی شدن اعتراض رسمی بود تا افراد یا گروه‌ها با مشخصات قانونی اعتراض‌شان را ثبت و بیان کنند.
منصور کبگانیان عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز در همین رابطه در گفتگو با خبرنگار مهر می‌گوید: «خانه ملی گفتگوی آزاد» از مصوبات چندسال پیش شورای عالی انقلاب فرهنگی است.
وی ادامه داد: به رؤسای دانشگاه‌ها پیشنهاد می‌کنم با توجه به اینکه بستر قانونی این مصوبه ایجاد شده است آن را در اولویت برنامه‌های خود قرار دهند. مقام معظم رهبری از سال‌ها پیش این مطالبه را داشتند، بنابراین نظام موافق چنین بسترهایی است چرا که موجب تقویت آن می‌شود، نظام‌هایی که بر مبنای منطق کار نمی‌کنند، از هر گونه بحث و نقدی می‌ترسند، ولی در کشور ما هرچه بیشتر نقد شود، بهانه خوبی برای پاسخ‌های مناسب و رسیدن به راه حل‌های درست ایجاد می‌شود.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: اگر نیاز باشد مصوبه دیگری با توجه به مسائل اخیر تدوین شود این کار را انجام می‌شود، ولی به نظرم مصوبات خوبی در حال حاضر وجود دارد و خوب است که رؤسای دانشگاه‌ها و هیأت‌های امنا از این ظرفیت‌ها استفاده کنند. در برخی از دانشگاه‌ها که شاهد حضور مدیریت دانشگاه‌ها در صحن دانشگاه‌ها و بین دانشجویان بودیم با وجود بحث و حتی انتقادات تند دانشجویان، دیدیم که در آخر خیلی خوب مباحث جمع بندی و نتیجه گیری شده و همه راضی بودند.
وی به کرسیهای نقد و مناظره در دانشگاه‌ها اشاره کرد و گفت: کرسیهای نقد و مناظره در برخی از دانشگاه‌ها، خیلی خوب اجرایی شده، در برخی از دانشگاه‌ها هم صحبتی از آن نشده است، وقتی جوانان بخصوص جوان دانشجوی فرهیخته‌ای که حرف، پیشنهاد، انتقاد و سوال دارد، ببیند بستری برای بیان آن در دانشگاه وجود دارد، راحت از این فرصت‌ها استقبال می‌کند و اصلاً نیازی به خیلی اعتراضات خارج از چارچوب ندارد. با وجود چنین بسترهایی نودونه درصد مشکلات حل می‌شود.
کرسیهای آزاد اندیشی از شعار تا عمل...
آئین نامه تشکیل کرسیهای آزاد اندیشی در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی سراسر کشور شامل ۱۴ ماده و ۱۰ تبصره در جلسه مشترک نمایندگان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی و نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها به تصویب رسید و اجازه اجرای آزمایشی آن در سال ۸۹ صادر شد. براساس مفاد این آئین نامه قرار بود مصوبه یک سال پس از دوره آزمایشی در دانشگاه‌ها به اجرا در آید.
علیرغم تصویب و ابلاغ این مصوبه و با گذشت بالغ بر ۱۰ سال از تصویب آن، دانشگاه‌ها کارنامه موفقی در برگزاری کرسیهای آزاد اندیشی نداشتند و فضای نقد و مناظره نیز آنطور که باید و شاید برای دانشجویان گشوده نشد.
وزارت علوم به عنوان متولی اصلی اجرای این مصوبه در دوره‌های مختلف هیچ تدبیر عملیاتی در این زمینه نیاندیشید و اکنون در برهه حساس کنونی خبر از احیای کرسیهای آزاد اندیشی و ابلاغ آن به دانشگاه‌ها خبر می‌دهد.
محمد مهدی ذوالفقار زاده، مدیرکل دفتر سیاست‌گذاری فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم در همین زمینه وعده پیگیری برای برگزاری عملی کرسی‌ها را داده است.
وی می‌گوید: هدف گذاری ما این است که در سه ماهه پاییز سال جاری، حداقل ۳ کرسی آزاد اندیشی در هر دانشگاه برگزار شود.
مدیرکل دفتر سیاست‌گذاری فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم افزود: پس از پایان فصل جاری، نسبت به اشکالات شکل کنونی کرسیهای آزاد اندیشی بررسی کارشناسی صورت خواهد گرفت و با استفاده از نظرات معاونان فرهنگی و اجتماعی دانشگاه‌ها برای برگزاری طولانی مدت آن تصمیم گیری خواهد شد.
ذوالفقارزاده گفتگو را یکی از ضروریات محیط دانشگاه دانست و گفت: باید اشکال مختلف گفتگوی اساتید و دانشجویان در محیط دانشگاهی وجود داشته باشد. معاونان فرهنگی و اجتماعی دانشگاه‌ها باید ارتباط جدی‌تری با بدنه دانشجویی برقرار کنند و برای موفقیت این ارتباط به تغییرات نسلی و ذائقه‌های نسل جدید توجه کنند.
وی خاطرنشان کرد: نیاز است برخی از اساتید دانشگاه‌ها و نخبگان که در سطح کشور قدرت جریان‌سازی فکری دارند را دعوت کرده و به آنان جهت عرصه‌های گفتمانی میدان داده شود.
محمدعلی اسلامی، مدیرکل پشتیبانی فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز در همین رابطه به خبرنگار مهر می‌گوید: ظرفیت‌های قانونی در اسناد بالادستی و آئین نامه‌های وزارت علوم و دانشگاه‌ها جهت حمایت از کرسیهای آزاد اندیشی، نقد و مناظره از حدود دو دهه گذشته فراهم شده اما متأسفانه در حوزه اطلاع رسانی، تبیین و تحقق این کرسی‌ها ضعف جدی داشتیم.
وی گفت: با توجه به منویات رهبر معظم انقلاب و سیاست‌ها و آئین‌نامه‌های موجود در وزارت علوم، دانشجویانی که ایده، نقد، نظر و یا دیدگاه متفاوت و یا مخالف با نظریه‌ها، هنجارها، سیاست‌ها، قوانین، رویه‌ها و رویکردهای موجود در کشور دارند، می‌توانند با رعایت اخلاق حرفه‌ای، با طیب خاطر و آزادانه در کرسیهای آزاد اندیشی، نظر خود را مطرح و از آن دفاع نمایند. به نظر می‌رسد کلاس‌های درس دانشگاه‌ها یکی از بهترین محل‌ها برای آزاداندیشی است، پیشنهاد ما این است که هر کلاس درس یک کرسی آزاد اندیشی باشد، اساتید دانشگاه‌ها نقش مؤثری در ایجاد فضای آزاداندیشانه نسبت به نظریه‌ها و مسائل علمی، فرهنگی و اجتماعی دارند.
دانشگاه نیازمند فضای امن برای آزاداندیشان
اسلامی در ادامه یکی از مأموریت‌های اصلی معاونت فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم را ترویج فضای آزاداندیشی، فرهنگ گفتگو، نقد و مناظره، تسهیل فرایند اجرای کرسی‌ها، ایجاد فضای امن برای آزاداندیشان و توجیه مسئولین دانشگاهی نسبت به فرصت بی‌نظیر کرسی‌ها برای بیان کلیه دیدگاه‌های متنوع و متکثر دانشگاهیان عنوان کرد.
وی همچنین استقلال، استدلال و انتقاد دانشجویان را لازمه پویایی و نشاط دوره دانشجویی و محیط‌های دانشگاهی عنوان و بیان کرد: در صورت مشارکت اعضای هیئت علمی، دانشجویان و تشکلهای دانشجویی در شکل دهی به کرسیهای آزاد اندیشی می‌توان شاهد رونق فضای گفت‌وگو در دانشگاه بود.
مدیرکل پشتیبانی فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری همچنین تصریح کرد: مطابق آئین‌نامه تشکلهای اسلامی، تشکل‌ها می‌توانند به صورت قانونی درخواست راهپیمایی و تجمع بدهند و هیأت نظارت دانشگاه مرجع اعطای مجوز به این درخواست‌ها است، لذا از کلیه تشکل‌ها انتظار داریم درخواست‌های خود را از این طریق دنبال کنند.
اسلامی ضمن ابراز تأسف از برخی رفتارهای خارج از عرف جامعه در روزهای اخیر اظهار داشت: متأسفانه در چند روز اخیر برخی دانشجویان و تشکلهای دانشجویی بدون توجه به رویه‌های قانونی، تجمع‌های محدودی داشتند و بعضاً با رفتارهای پرخاشگرانه و استفاده از شعارهای خارج از ادب و شأن دانشگاه موجب ناراحتی دانشگاهیان شدند. اسلامی خاطرنشان کرد: حتی با اقدامات هنجارشکن، هیجانات منفی و پرخاشگری‌ها در فضای دانشگاهی باید با صبر و اغماض و در چارچوب ضوابط دانشگاه مواجهه نمود و مسائل هر دانشگاه در چارچوب همان دانشگاه حل و فصل شود.
مدیرکل پشتیبانی فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اذعان کرد: برخی دانشجویان در این میان دستگیر شدند که اکثر آنها با پیگیری‌های صورت گرفته از سوی وزارت علوم و سایر نهادهای مرتبط آزاد شدند و پیگیری‌ها برای آزادی بقیه دانشجویان ادامه دارد.
وی درباره مصونیت دانشجویان شرکت کننده در کرسیهای آزاد اندیشی گفت: دانشجویان تمام نگاه‌ها و نقد خود را می‌توانند در کرسیهای آزاد اندیشی مطرح کنند اما یک شرط دارد و شرط آن نیز این است که حریم اخلاقی و اخلاق حرفه‌ای در فضای دانشگاهی حفظ شود و به کسی توهین نشود و هتک حرمت و پرخاشگری صورت نگیرد. اگر این اتفاق صورت گیرد فرد می‌تواند مخالف‌ترین نگاه‌ها و دیدگاه‌های خود را در این کرسی‌ها مطرح کند، کما اینکه اکنون در دانشگاه‌ها کرسی‌هایی با موضوع مبانی اصلی نظام جمهوری اسلامی گرفته تا مباحثی مانند گشت ارشاد برگزار می‌شود و دانشجویان موارد مذکور را نقد کرده و دیدگاه‌های خود را مطرح می‌کنند با اینکه با رویه‌های جاری کشور همخوانی ندارد و این موضوع مورد تأیید ما است تا این فضا در دانشگاه‌ها شکل گیرد.
به گزارش مهر، طی سالیان گذشته «فعالیت فرهنگی» در دانشگاه‌ها اگرچه در سخنرانی‌ها و شعارهای مسئولان آموزش عالی پررنگ بوده اما در عمل با کاهش جریان به روز و مؤثر فرهنگی در دانشگاه‌ها مواجه بودیم. اکنون و در برهه حساس کنونی فقدان اثربخشی فعالیت‌های فرهنگی در دانشگاه بیش از پیش احساس می‌شود و گویا مسئولان آموزش عالی تازه به اهمیت آن پی برده اند آنچنانکه وعده احیای کرسیهای آزاد اندیشی و خانه‌های گفتگو را می‌دهند.
امید می‌رود هشدار کنونی با گذر زمان به دست فراموشی سپرده نشود و مسیر گفتگوی امن و آزاد برای همه اقشار دانشگاهی در کشور باز شود تا دانشجویان بتوانند عقاید و دیدگاه‌های خود را در موضوعات مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و غیره مطرح و نقد و اعتراض خود را در بستری آرام و معقول به دور از هیجانات زودگذر مطرح کنند.